PONTIAC GTO II

RYS HISTORYCZNY  : Pontiac GTO II został zaprezentowany po raz pierwszy w 1968 roku. GM przeprojektowało swoją platformę A w roku 1968 – nowa wersja była bardziej zaokrąglona, wpisująca się w typową dla fastbacków stylistykę. Gama silników pozostała w większości niezmieniona w stosunku do tej z roku 1967, choć podstawowa jednostka została wzmocniona, teraz osiągając 350 KM (261 kW) przy 5000 obr/min. W 1968 r. po raz ostatni w GTO montowano oddzielne, uchylne dzielone boczne szyby, dodatkowo wyłącznie w modelu z tego roku otwierane za pomocą korbki. Opony promieniowe zniknęły z oferty po roku 1968 i nie pojawiły się ponownie w Pontiacach GTO aż do 1974 r. Nowy Ram Air V został wprowadzony w 1969 roku. Rodzina modeli Tempest przeszła w roku 1970 kolejny face lifting. W roku 1971 GTO doczekał się kolejnego nieznacznego face-liftingu. W roku 1972 nastąpiła poważna zmiana, GTO zniknął z palety osobnych modeli, znowu stał się pakietem wyposażenia. W 1974 zaprezentowano III generację GTO

OPIS SZCZEGÓŁOWY : PONTIAC GTO 2 GENERACJA

GTO – od tego skrótu zaczęła się szaleńcza jazda Muscle Cars. Widoczny na zdjęciach model pochodzi  z 1969 r., czyli teoretycznie takie auto wyjechało z fabryki w 6. roku produkcji, gdy na drogach na przedmieściach amerykańskich miast długo już malowano czarne pasy dymiącymi kołami. Pod maską zwaną Ram Air czeka 350 KM. Nic dziwnego, że młodzież w latach 60. i 70. XX wieku uzależniła się od tego. A kto jest za to odpowiedzialny? Ten sam gość, który potem zbudował DeLoreana, a następnie sfiksował. John Zachary DeLorean miał bzika na punkcie samochodów, co akurat jest dość pożądaną cechą, gdy piastuje się stanowisko naczelnego inżyniera w Pontiacu. Koncepcję GTO opracował wspólnie z szefem marketingu i weekendowym kierowcą wyścigowym Jimem Wangersem. Wszystko w tajemnicy przed szefami General Motors. Ci sami panowie w latach 50. odpowiadali za program Super Duty, czyli wzmocnionych modeli. Tym samym już raz udowodnili, że znają się na budowie szybkich aut. W 1969 r., gdy ten egzemplarz opuścił fabrykę, nie oferowano już potrójnego gaźnika. Klasyczne światła zostały zastąpione chowanymi lampami, umiejscowionymi za przedzieloną w połowie osłoną chłodnicy (był to element opcjonalnego wyposażenia, wyceniony na 52,66 $, jednak obecny w większości GTO z tamtego okresu). Charakterystyczna maska z wlotem została zastąpiona nową, na której znalazły się dwa, rozszerzające się w kierunku szyby, po jednym z każdej strony masywnego przetłoczenia biegnącego przez środek maski, przechodzącego w wypukły „nos” na froncie. Unikatowym elementem był lakierowany w kolorze karoserii zderzak Endura, zaprojektowany tak, aby pochłaniać energię zderzenia przy niewielkich prędkościach bez trwałego odkształcenia. Pontiac mocno akcentował ten element w swojej kampanii reklamowej, gdzie pokazywano uderzanie młotkiem w zderzak, niezostawiające na nim żadnego śladu. Pojawiły się także ukryte pod krawędzią maski wycieraczki – dzięki temu samochód znacznie lepiej się prezentował. Pontiac jako pierwszy zastosował to rozwiązanie. Inną popularną opcją, wprowadzoną jeszcze w 1967 r., był montowany na masce obrotomierz, umieszczony przed przednią szybą i podświetlany w nocy. Dostępny był także zwykły, montowany na desce rozdzielczej, jednak ten montowany na masce stał się swego rodzaju oznaką statusu. W model z roku 1969 usunięto uchylane szyby, lekko zmodyfikowano grill oraz tylne światła, przesunięto stacyjkę z deski rozdzielczej na kolumnę kierownicy, kolor tarcz zegarów zmieniono ze stalowoniebieskiego na szary. Dodatkowo kierunkowskazy na tylnych błotnikach zostały zmienione z czerwonych w kształcie „V”, przypominającego logo Pontiaca, na wzorowane na szerokim logo GTO. Ważnym wydarzeniem, które miało miejsce także w roku 1969, było wdrożenie do sprzedaży nowego wariantu GTO, nazwanego 'The Judge’. Nazwa Judge pochodzi od cytatu „Here Comes the Judge”, używanego wielokrotnie w programie „Rowan & Martin’s Laugh-In TV”. Przy reklamowaniu modelu używano sloganów „All rise for The Judge” czy „The Judge can be bought.” Według początkowej koncepcji, Judge miał być tańszą alternatywą dla GTO, miał się również stać poważną konkurencją dla zdobywającego rynek Plymoutha Road Runnera. . GTO został wybrany Samochodem Trendu Motorowego Roku w 1968 roku.