FIAT 124

RYS HISTORYCZNY : FIAT 124 – samochód osobowy klasy kompaktowej produkowany pod włoską marką FIAT w latach 1966–1974 (sedan i kombi), 1967–1976 (coupé), 1967–1985 (spider). Zastąpił Fiata 1300/1500. Miał wspólną płytę podłogową z modelem 125, który był jego bardziej luksusową wersją. Wyposażany był w czterocylindrowe silniki o pojemności 1197 cm³ o mocy 60 KM i 1438 cm³ o mocach 70 (wersja Special) i 80 KM (Special T). Modernizacje wersji coupé przeprowadzono w latach 1970 i 1973, spider zaś w latach: 1970, 1973 i 1983. W plebiscycie na Europejski Samochód Roku 1967 samochód zajął 1. pozycję. Fiat 124 został zastąpiony modelem 131. Fiat 124, jako udana konstrukcja, wytwarzany był również pod innymi markami. Licencję na model 124 (wersje sedan i kombi) kupił Związek Socjalistycznych Republik Radzieckich w 1966 roku. Produkowano go tam jako WAZ 2101/Łada 1200 Żiguli (sedan) w latach 1970–1988. Kombi o nazwie WAZ 2102/Łada 2102 powstawało w latach 1971–1986. W latach 1968–1976 model 124 i 124 Sport Coupe produkowano także w hiszpańskich zakładach SEAT jako SEAT 124 i SEAT 124 Coupe. W latach 1971–1994 turecka firma Tofaş wyprodukowała 134 867 egzemplarzy modelu 124 pod nazwą Tofaş 124 Murat oraz Tofaş 124 Serçe.

OPIS  : FIAT 124

Po wprowadzeniu na rynek w 1966 roku Fiat sfilmował zrzucenie samochodu na spadochronie z samolotu, model 124 zdobył tytuł Europejskiego Samochodu Roku 1967. Jako projekt wprowadzony przez Oscara Montabone’a, głównego inżyniera odpowiedzialnego za jego rozwój, 124 używał tylko w pełni zsynchronizowanej skrzyni biegów z Fiata 1500. Model 124 charakteryzował się przestronnym wnętrzem, zaawansowanym tylnym zawieszeniem ze sprężynami śrubowymi, hamulcami tarczowymi na wszystkich kołach i lekką konstrukcją. 5-drzwiowy wariant kombi (na rodzimym rynku nazwany 124 Familiare) oraz warianty 124 Sport Spider zadebiutowały na 48. edycji Salonu Samochodowego w Turynie w listopadzie 1966 roku. Kilka miesięcy później, podczas Salonu Samochodowego w Genewie w marcu 1967 roku, 124 Sport Coupé uzupełnił gamę. Oba modele Sport były napędzane całkowicie nowym silnikiem o pojemności 1,4 litra z podwójnym wałkiem rozrządu w głowicy i mocy 90 KM (66 kW; 89 KM) przy 6500 obr./min. W październiku 1968 roku Fiat wprowadził na rynek model 124 Special. Podobnie jak inne modele specjalne Fiata, był to ekskluzywny, lepiej wyposażony i bardziej wyczynowy wariant standardowej limuzyny. Miesiąc później, w listopadzie, został zaprezentowany na 50. edycji Salonu Samochodowego w Turynie obok swojego większego rodzeństwa, nowego 125 Special. Oprócz silnika górnozaworowego o pojemności 1,4 litra, w modelu 124 Special wprowadzono całkowicie nowe 5-wahaczowe (cztery wzdłużne, jeden poprzeczny) zawieszenie tylne z pełną osią, w miejsce oryginalnej konstrukcji 3-wahaczowej. Począwszy od końca 1968 roku, ta sama ulepszona tylna oś została zastosowana w obu modelach Sport. Wizualnie Special od modelu standardowego można było od razu odróżnić dzięki nowemu, prostokątnemu grillowi z czterema wpuszczanymi okrągłymi reflektorami. Mniej widoczne różnice to większe pionowe nakładki na zderzak, koła z okrągłymi otworami wentylacyjnymi jak w modelach Sport, nowe zlicowane klamki drzwi, różne tylne lampy ze zintegrowanymi reflektorami i centralne światło cofania. Wnętrze zawierało przeprojektowaną, wyściełaną deskę rozdzielczą z owalnym binoklem mieszczącym dwa okrągłe przyrządy i konsolę radia samochodowego, kierownicę bez pierścienia klaksonu, nowe karty drzwi i bardziej podpierające fotele. W latach sześćdziesiątych i siedemdziesiątych Fiat starał się rozszerzyć swój światowy zasięg, zawierając różne umowy o współpracy z mniejszymi producentami (głównie w krajach rozwijających się), udzielając licencji na model 124 po jego wycofaniu z głównego nurtu na rynkach Europy Zachodniej. Najbardziej znaną (i najczęściej produkowaną) ze wszystkich 124 pochodnych jest rosyjska Łada, która do tej pory sprzedała się w ponad 15 milionach egzemplarzy. W 1974 roku Fiat 124 został zastąpiony przez Fiata 131 o tej samej koncepcji, ale o zupełnie nowej konstrukcji. Wersja Coupé całkowicie zniknęła ze świata. Jednak Sport Spider był nadal produkowany przez Pininfarinę do 1985 roku, głównie na rynek północnoamerykański (znany również jako Pininfarina SpiderEuropa). Światło dzienne ujrzały również bardzo odważne modele z turbodoładowaniem, wtryskiem paliwa i wieloma innymi finezjami. Z ogólnej liczby około 198 000 sprzedanych Spiderów, 172 000 trafiło do Ameryki.