ARO 243

RYS HISTORYCZNY  : ARO 240 był pierwszym z serii ARO 24, która ostatecznie obejmowała wiele innych modeli: czterodrzwiowe 241 i 244, pick-up 242, trzydrzwiowy 243, pick-up 320, 330 i wiele innych wersji nadwozia. Ostatnie specjalne wersje wojskowe nazywały się ARO Dragon. Plany wprowadzenia na rynek ARO 244 w Stanach Zjednoczonych jako Cross Lander 244X w 2005 roku zostały ostatecznie anulowane. W latach 1970, 1980 i 1990 oryginalna rumuńska seria ARO 4X4 była również produkowana pod alternatywnymi nazwami, często ze zmodyfikowanym układem biegowym w zależności od rynku eksportowego. W Portugalii były montowane w Setúbal na południe od Lizbony i lokalnie znane tam jako PORTARO 4X4, w Hiszpanii nazywano je HISPARO 4X4, ze zmienioną karoserią i lepiej wyposażone. Pojazd został zastąpiony przez jeepy serii ARO 10 . Do roku 1985 wyprodukowano w sumie 125 000 pojazdów ARO 24, z czego 93 000 na eksport. Korzystna cena, oraz komfort jazdy spowodowały, że pojazdy eksportowano do wielu krajów (w tym do Kanady, USA, Australii). ARO 24 był montowany w Łodzi przez firmę Damis. Pojazdy były wyposażane w silniki Andoria oraz skrzynię biegów z Tczewa.

OPIS  : ARO 243

Inżynierowie, którzy zaprojektowali Aro 240, byli prawdopodobnie inspirowani drugą generacją Fiata 1107 „Nuova Campagnola”, podczas gdy pierwszy Fiat Campagnola był „inspirowany” Jeepem Willys. Jest wyposażony w wiele różnych silników (zarówno wysokoprężnych, jak i benzynowych) i występuje zarówno w wersji 4×2, jak i 4×4. Znaczącymi ulepszeniami na przestrzeni lat było wprowadzenie rumuńskich silników wysokoprężnych, jednostek wyposażonych w silniki Toyoty i jednostek wyposażonych w rumuńskie silniki Turbo Diesla. Pierwsza generacja ARO 24, w latach 1972-1976, miała reflektory Dacia 1300 i okrągłe tylne światła podobne do ARO M461. Od 1977 roku zastosowano okrągłe reflektory, jak w IMS, a tylne światła zostały przestylizowane. W 1985 roku wprowadzono nową przednią kratkę i mniejsze okrągłe reflektory. Ponadto były one dostępne z podwójnymi reflektorami, które były używane głównie w 244. W 1995 roku podwójny reflektor przedni został nieco przestylizowany, a tylne światła zostały wykorzystane w lampach Oltcit Club. Ostatnia restylizacja, w 1998 roku, była lekkim liftingiem poprzedniego modelu i wprowadziła tzw. ozdoby typu Toyota. ARO 24 dobrze sprawował się w terenie, pokonując wzniesienia pod kątem 70% i na głębokość brodzenia 61 cm. ARO 243 3-drzwiowy 8-miejscowy ( w układzie 2+6 ) model z nadwoziem furgonetki .Pod maską znalazł się licencyjny silnik Renault L25 . Niestety coraz gorsza jakość wykonania , podatność na korozję oraz niezbyt dobrane silniki sprawiły że hit po kilku latach stał się pośmiewiskiem .A szkoda bo samochód miał potencjał o czym może świadczyć fakt że w 1984 roku ARO 240 z francuską załogą na pokładzie wygrała bardzo wymagający pustynny „Rajd Faraonów”. W Polsce rumuńskich terenówek używali głownie leśnicy ale i właściciele schronisk którzy doceniali skuteczność w każdych warunkach pogodowych .Do historii przeszła też afera z 2004 roku związana z zakupem ARO dla polskiej policji gdzie śledztwo wykazało ustawiony przetarg a ponad to dostarczone pojazdy okazały się bardzo wadliwe i niestarannie wykonane .