ASTON MARTIN DBS

RYS HISTORYCZNY  : Aston Martin DBS to grand tourer produkowany przez brytyjskiego producenta Aston Martin Lagonda Limited w latach 1967 – 1972. Od 2007 do 2012 roku nazwa DBS została wskrzeszona dla nowego modelu, Aston Martin DBS V12. DBS miał być następcą Astona Martina DB6, chociaż oba działały równolegle przez trzy lata. Napędzany sześciocylindrowym silnikiem, był produkowany od 1967 do 1972 roku, ostatecznie został wycofany na rzecz Aston Martin V8. Samochód był także dostępny jako 2-drzwiowy kabriolet, wersja ta występowała pod nazwą V8 Volante. Łącznie wyprodukowano 4021 egzemplarzy modelu V8 (wliczając Volante i Volare)

OPIS SZCZEGÓŁOWY : ASTON MARTIN DBS

Było to większe coupé niż DB6, z czterema pełnowymiarowymi siedzeniami, ale było napędzane tym samym silnikiem 4.0 L, co poprzedni samochód. Deklarowana moc silnika wynosiła 282 KM, ale opcja silnika Vantage wykorzystywała gaźniki Weber produkcji włoskiej, zwiększając moc do reklamowanych 325 KM. W 1966 roku Touring of Milan otrzymał zlecenie na zaprojektowanie zamiennika DB6 i wyprodukował dwa prototypy, zanim dom projektowy zakończył działalność. DB6 nie był w stanie pomieścić planowanego silnika V8 i musiał zostać wymieniony. William Towns został następnie pośpiesznie zaangażowany do zaprojektowania nowego samochodu. DBS miał mieć bardziej „nowoczesny” wygląd niż poprzednie serie modeli Astona (DB4 do DB6) i zawierał tył w stylu fastback i kwadratową przednią kratkę, nietypową dla Astons w tym czasie, ale bardzo modną w kręgach projektowania samochodów pod koniec lat sześćdziesiątych. Zachowano jednak charakterystyczne elementy konstrukcyjne Aston, takie jak łyżka maski, koła z drutu podróbkowego z oponami radialnymi 815X15 lub 205VR15 Pirelli Cinturato CN72 Radial i boczne otwory wentylacyjne z jasnymi powłokami ze stali nierdzewnej. DBS był ostatnim Astonem Martinem rozwijanym pod kontrolą Davida Browna. DBS został użyty przez Jamesa Bonda George’a Lazenby’ego w filmie On Her Majesty’s Secret Service z 1969 roku. W przeciwieństwie do poprzedniego samochodu Bonda, Aston Martin DB5, w tym samochodzie nie było żadnych gadżetów, poza mocowaniem do karabinu teleskopowego w schowku. W końcowych scenach filmu żona Bonda, Tracy, zostaje zastrzelona podczas siedzenia w samochodzie. Do wewnętrznego projektanta Williama Cowensa i producenta silników Tadka Marka należy opracowanie zamiennika DB6 we własnym zakresie w Aston Martin. Trudne to zadanie bo jako DB5 dzięki Jamesowi Bondowi, odcisnął swoje piętno. David Brown chce jednak prawdziwego zerwania z przeszłością, pod względem stylu, którego chce bardziej nowoczesnego i dynamicznego, tak samo jak pod względem silnika, którego chce mocniejszego. W przypadku projektu zachowana jest zasada 2/4 „miejscowego” coupe (4 miejsca), ale będzie większa i przyjazna, aby uciszyć (uzasadnioną) krytykę dotyczącą braku tylnej pojemności mieszkalnej poprzedniego DB. Wraz z cofającym się tyłem, linia nowego samochodu wydaje się dobrze osadzona w swoim czasie, a podobieństwo do Forda Mustanga fastback jest nie tylko wytworem umysłu, ponieważ Brown zamierza rozwijać się na najbardziej prężnym rynku samochodów sportowych i Grand Touring: USA. Linie Aston Martin DBS są napięte i dynamiczne, porzucając wszystkie hojne krzywizny typowe dla lat 60., ale nie pogrążając się w ultra modernizmie coupe Gandini, takich jak Lamborghini Espada, która pojawi się w następnym roku. Zawsze niechętni zmianom, puryści uważają ją za zbyt „łacińską”! Przód, który zachowuje słynną atrapę chłodnicy Astona, zamienia kwadratowe optyczne pojedyncze reflektory na bardziej prostokątną kratkę integrującą na końcach cztery reflektory i kierunkowskazy. W 1972 roku, gdy DBS miał stać się Aston Martin V8, David Brown sprzedał firmę nowym inwestorom. Aston Martin DBS ostatecznie stał się V8 w 1973 roku, a 6-cylindrowy rzędowy zniknął na zawsze wraz z końcem okresu Davida Browna. Po tym nastąpi długa seria trudności finansowych dla Aston Martin , wielokrotnie sprzedawana i ratowana przed bankructwem, podczas gdy modele stają się coraz bardziej archaiczne w obliczu konkurencji, z powodu braku wystarczających inwestycji.