CORD L-29 BERLINE

RYS HISTORYCZNY  : Cord L-29 – samochód osobowy produkowany przez amerykańskie przedsiębiorstwo motoryzacyjne Cord w latach 1929-1931. Od połowy 1929 roku zbudowano zaledwie 4429 egzemplarzy. Był to pierwszy amerykański samochód z napędem na przednie koła. Wzorując się na prototypie Cord L-27 z 1927 roku, został opracowany przez Harry’ego Millera (producenta zwycięskich wówczas samochodów wyścigowych Indianapolis 500), po którym odziedziczył najlepsze rozwiązania techniczne: pierwszy w historii motoryzacji samochód produkcyjny z napędem na przednie koła (przed Citroënem Traction Avant z 1934 r.) m.in. z osią De Dion z półniezależnym zawieszeniem, pierwszym sztywnym amerykańskim podwoziem w kształcie X-crossa. Katastrofa z 1929 roku uniemożliwiła wprowadzenie na rynek kolejnego modelu Cord L-30 z 1930 roku, z silnikiem V12. Cord 810 i Cord 812 odniosły sukces w 1936 roku.

OPIS  : CORD L-29 BERLINE

L-29, który miał wypełnić lukę cenową między Auburn Eight a potężnym J w mini imperium samochodowym Corda, został zaprojektowany przez Corneliusa Van Ransta zgodnie z zasadami opatentowanymi przez słynnego projektanta samochodów wyścigowych Harry’ego Millera. Przedni napęd był jeszcze w powijakach, ale Cord chciał, aby osiągnął niski, drapieżny wygląd. Prosta ósemka Lycoming o pojemności 298,6 cala sześciennego została wyrwana z największego Auburna i obrócona tyłem do przodu dla Corda, ze sprzęgłem, trzybiegową przekładnią zębatą i mechanizmem różnicowym naciągniętym z przodu. Ten układ podyktował długą na milę maskę, do której stylista Al Leamy dodał chłodnicę podobną do Duesenberga. W rezultacie L-29 o rozstawie osi 137,5 cala był rewelacyjnie długi i niski. Wersje nadwozia obejmowały czterodrzwiowego sedana, broughama i kabriolet oraz kabriolet z dudniącymi siedzeniami. Ale L-29 miał poważne wady. Prawie 2,5-tonowa masa własna i tylko 125 koni mechanicznych sprawiły, że osiągi były marginalne, a wynikające z tego odchylenie masy silnika do tyłu sprawiło, że przednie koła walczyły o przyczepność na śliskich podjazdach. Prowadzenie było drgające, a przeguby w kształcie litery U o stałej prędkości w przednich półosiach zużywały się z niemiłosierną częstotliwością. Ale prawdziwym problemem była cena. Przy cenie 3095 USD lub 3295 USD w zależności od modelu, L-29 kosztował więcej niż jego szybsi, bardziej wyrafinowani rywale, a konserwatywni nabywcy na tym rynku byli nieufni wobec nowych pomysłów, takich jak przedni napęd. Obniżka ceny o 800 dolarów nie wzbudziła zainteresowania i samochód zniknął na początku 1932 roku. Misterne detale zostały zastosowane w całym nadwoziu i wnętrzu, które uzupełniają zamaszysty wdzięk samochodu. We wnętrzu zastosowano zewnętrzną osłonę przeciwsłoneczną, wyściełaną podsufitkę, chromowaną tylną szybę, listwy progowe i pluszowe drewniane akcenty. Był oferowany w czterech wersjach nadwozia: sedan sedan, sedan Brougham, kabriolet coupé i kabriolet phaeton sedan lub sprzedawany jako podwozie samojezdne przez niezależnych producentów nadwozi. W tym czasie wygrała liczne konkursy elegancji w Ameryce i Europie.