AUSTIN 850 VAN

RYS HISTORYCZNY  : Mini to mały, dwudrzwiowy, czteromiejscowy samochód, opracowany jako ADO15 i produkowany przez British Motor Corporation (BMC) i jego następców, od 1959 do 2000 roku. Minus krótka przerwa, oryginalne Minis były budowane przez cztery dekady i sprzedawane w ciągu sześciu, od ostatniego roku 1950 do ostatniego roku 20 wieku, w ciągu jednego pokolenia, jako fastbacki, kombi i kabriolety. Został wyprodukowany w fabryce Longbridge w Anglii znajdującej się obok siedziby BMC oraz w byłej fabryce Morris Motors w Cowley koło Oksfordu, w fabryce Victoria Park/Zetland British Motor Corporation (Australia) w Sydney, Australia, a później także w Hiszpanii (Authi), Belgii, Włoszech (Innocenti), Chile, na Malcie, w Portugalii, RPA, Urugwaju, Wenezueli i Jugosławii (IMV). Włoska wersja Mini, która była sprzedawana pod marką Innocenti, została wyprodukowana w Lambrate, dzielnicy Mediolanu. Po wprowadzeniu na rynek w sierpniu 1959 roku, Mini był sprzedawany pod nazwami Austin i Morris, jako Austin Seven i Morris Mini-Minor. BMW nabyło Rover Group (dawniej British Leyland) w 1994 roku i sprzedało większą jej część w 2000 roku, ale zachowało prawa do budowy samochodów pod nazwą Mini. Retrospektywnie samochód jest znany jako „Classic Mini”, aby odróżnić go od nowoczesnej, inspirowanej BMW rodziny pojazdów MINI produkowanych od 2000 roku. Kształt Mini stał się tak dobrze znany, że w 1990 roku Rover Group – spadkobiercy BMC – byli w stanie zarejestrować swój projekt jako samodzielny znak towarowy. Mini zostało oficjalnie ogłoszone publicznie 26 sierpnia 1959 roku. Pierwszy egzemplarz, Morris Mini-Minor z rejestracją 621 AOK, jest wystawiany w Heritage Motor Centre w Warwickshire. Mini był sprzedawany pod dwiema głównymi markami BMC, Austin i Morris, aż do 1969 roku, kiedy stał się samodzielną marką. Mini w pierwszej wersji wytwarzanej do 1967 roku wyprodukowano w liczbie 1 190 000 egzemplarzy. W 1978 roku Mini Van został przemianowany na Mini 95, a jego dopuszczalna masa całkowita wynosiła 0,95 tony. Zbudowano 521 494 egzemplarze.

OPIS SZCZEGÓŁOWY : AUSTIN 850 VAN

Mini Mark I doczekał się trzech głównych brytyjskich aktualizacji: Mark II, Clubman i Mark III. Wśród nich znajdowała się seria odmian, w tym kombi, pick-up, furgonetka i Mini Moke, buggy  przypominający Jeepa. Mini Van był komercyjnym furgonem (w języku angielskim dostawa sedana) o ładowności 1/4 tony. Zbudowany na dłuższym podwoziu Travellera, ale bez bocznych szyb, okazał się popularny w Wielkiej Brytanii w latach 60. jako tańsza alternatywa dla samochodu: był klasyfikowany jako pojazd użytkowy i jako taki nie był obciążony podatkiem od sprzedaży. Zestaw prostych tłoczonych stalowych szczelin podanych zamiast droższej chromowanej kratki. Wersja Kombi z tylnymi szybami bocznymi została zbudowana pod koniec lat 70-tych przez IMA, brytyjską fabrykę Leyland w Portugalii. Jest wyposażony w pojedynczą tylną szybę i pojedyncze tylne drzwi, na zawiasach u góry, które otwierają się do góry, aby uzyskać dostęp do tyłu. W styczniu 1960 roku zapowiedziano Austin i Morris Mini Van, a we wrześniu nabywcom zaprezentowano Austina Countrymana i Morrisa Travellera – kombi z drewnianymi wykończeniami zewnętrznymi. Wczesne wersje Mini Vana miały zbiornik wewnątrz przedziału pasażerskiego, szyjka zbiornika również znajdowała się wewnątrz przedziału pasażerskiego, ale później została przeniesiona pod podłogę nadwozia. Zwiększyło to przestrzeń wewnętrzną w kabinie, a szyjka zbiornika znajdowała się w prawym tylnym panelu nadwozia. Wszystkie kombi były produkowane w Longbridge. A w styczniu 1961 roku linia Mini została uzupełniona pickupami, również z Austin i Morris.