BMW X5 ( E53 ) STRAŻ

RYS HISTORYCZNY  : BMW X5 – samochód osobowy typu SUV klasy wyższej produkowany pod niemiecką marką BMW od 1999 roku. Od 2018 roku produkowana jest czwarta generacja pojazdu. BMW X5 I zadebiutował w 1999 roku jako pierwszy samochód sportowo-użytkowy w historii marki BMW. Samochód zyskał kod fabryczny E53, klasyfikując się w segmencie SUV-ów klasy wyższej. Premiera rynkowa pierwszej generacji BMW X5 miała miejsce w 1999 roku. Historia X5 rozpoczyna się w 1994 r., kiedy pojawiły się pomysły na samochód sportowy BMW po przejęciu Land Rovera. Eduard Walek został mianowany liderem projektu i głównym inżynierem E53. Chris Chapman dołączył później do Designworks firmy BMW w Kalifornii i zaczął pracować z Bangle w Monachium na dwóch pełnowymiarowych modelach glinianych E53 przez dwa miesiące. Do jesieni 1996 r. Zatwierdzono prace projektowe i zdefiniowano podstawę projektową dla X5 (E53) na 35 miesięcy przed rozpoczęciem produkcji. Po zakończeniu współpracy z dostawcą i inżynierią ostateczne zamrożenie projektu osiągnięto w pierwszej połowie 1997 r., a prototypy testowano od drugiej połowy 1997 r. Patenty projektowe zostały złożone 10 czerwca 1998 r i 9 grudnia 1998 r., zarejestrowane w USA 18 stycznia 2000. Auto to było w produkcji do 2006 roku. Wówczas pojawiła się druga generacja X5, która pod koniec 2006 roku pojawiła się w sprzedaży na rynku amerykańskim oraz europejskim.

OPIS SZCZEGÓŁOWY : BMW X5 ( E53)

W przeciwieństwie do modeli Range Rover, X5 został zaprojektowany jako sportowy samochód drogowy: jego możliwości terenowe są znacznie mniejsze niż w Land Roverze. BMW podobno ciężko pracował, aby zapewnić, że jest on nazywany SAV (Sports Activity Vehicle) zamiast SUV (Sports Utility Vehicle). Przejęcie Rovera w 1994 roku okazało się bardzo korzystne dla BMW w rozwoju X5. Inżynierowie BMW mogli wykorzystać technologię Range Rovera i wykorzystać ją w rozwoju X5 – jednym z takich przykładów byłaby kontrola zjazdu z górki. Pod wieloma względami projekt X5 był pod wpływem brytyjskiego odpowiednika; na przykład X5 ma dwuczęściową klapę tylną prosto z Range Rovera. Wiele części i elektroniki zostało również pobranych bezpośrednio z serii 5. Mimo że X5 był pojazdem z napędem na wszystkie koła, BMW wybrał od samego początku, aby przekierować 62% momentu obrotowego silnika na tylne koła, dzięki czemu poczuł się jak najbliżej klasycznych sedanów marki. Pierwsza generacja X5 kusi ogromnym wnętrzem i luksusowych charakterem. Świetne wyposażenie to domena większości egzemplarzy niemieckiego SUV-a. Twórcy tego dziwacznego i nie przystającego w żaden sposób do tradycji firmy auta twierdzą, że stworzyli właśnie całkowicie nowy segment pojazdów. SAV ma oznaczać Sport Activity Vehicle, czyli pojazd aktywnie sportowy, co po przełożeniu na język praktycznej codzienności miałoby określać wielkoformatowy samochód o sportowym charakterze. Zdając sobie sprawę z faktu, że właściwie wszystkie auta typu SUV z klasy 4×4 mają do czynienia z bezdrożami najwyżej w formie nierówności asfaltu w mieście, Bawarczycy bez żadnych zahamowań postawili na przyjemność z jazdy, ale on-road. Czyli – auto terenowe nie do jazdy terenowej. Pomysł zbudowania takiego samochodu przez konstruktorów z BMW można by porównać do próby wystawienia na igrzyskach olimpijskich w biegu na 100 metrów ważącego 150 kilogramów zawodnika sumo. Nie należy tego oczywiście traktować dosłownie. Po prostu monachijczycy upierają się, że terenowe X5 jest w stanie wystartować na torze wyścigowym przeciwko sportowej limuzynie tej samej marki i… wygrać z nią. Kokpit jest typowy jak w każdym BMW, choć tym razem nie otacza kierowcy, jak nas do tej pory ta firma przyzwyczaiła. Fotel znakomity, pozycja za kierownicą wzorowa, a w dodatku tak wysoko nad ziemią, jak jeszcze nigdy w żadnym BMW. Materiały super, zarówno drewno, jak i skóra równie dobrze mogłyby zdobić luksusowy jacht. Poza podobieństwem rozkładu i wyglądu elementów wyposażenia wnętrze w najmniejszym stopniu nie daje podstaw do traktowania modelu X5 jako bliskiego krewnego „pięćsetki” kombi, jak by tego chcieli designerzy. Jest tu przestronnie i wygodnie, a w dodatku tylna klapa jest dzielona – cała dolna część otwiera się w dół, a szyba wraz z ramą do góry. Ciekawym rozwiązaniem jest umieszczenie w części bagażowej, w dachu, przełączników dzięki którym można elektrycznie ustawić w pionie oparcia tylnych siedzeń. Znakomicie ułatwia to życie podczas załadunku dużych, kanciastych przedmiotów do bagażnika, który w normalnym ustawieniu ma pojemność 465 l, a maksymalnie 1550 l. Prezentowany model to pojazd operacyjny dowodzenia straży pożarnej w Niemczech . Samochód nie różni się tak bardzo od wersji cywilnej . Najbardziej widoczne zmiany to malowanie auta a także zestaw oświetleniowy .We wnętrzu zamontowano radio do komunikacji z jednostkami zespołów bojowych straży pożarnej .