PLYMOUTH BARRACUDA

RYS HISTORYCZNY :  Plymouth Barracuda – samochód sportowy typu pony car klasy średniej produkowany pod amerykańską marką Plymouth w latach 1964 – 1974. Barracuda pierwszej generacji bazowała na Chryslerze A-body i była oferowana od 1964 do 1966 roku. Dwudrzwiowy fastback z twardym dachem (bez słupka B), dzielił zdecydowaną większość części i nadwozia z Plymouthem Valiantem, z wyjątkiem ogromnej i charakterystycznej tylnej szyby. Druga generacja Barracudy, choć nadal oparta na Valiancie, została mocno przeprojektowana. Produkowany od 1967 do 1969 roku, był dostępny jako dwudrzwiowy w wersji fastback, notchback i kabriolet. Trzecia generacja, oferowana od 1970 do 1974 roku, bazowała na Chryslerze E-body, wyłącznie dla niego, oraz nieco większym Dodge’u Challengerze. Zupełnie nowa stylistyka, dwudrzwiowa Barracuda była dostępna w wersji nadwozia z twardym dachem i kabrioletem. Plymouth Barracuda III został zaprezentowany po raz pierwszy w 1970 roku. Produkcja została zakończona w roku 1974.

OPIS SZCZEGÓŁOWY : PLYMOUTH BARRACUDA

Wraz prezentacją III generacji, Barracuda doczekała się kolejnych poważnych zmian. Wersja z najmocniejszą jednostką napędową została nazwana 'Cuda. Nowa stylistyka nadwozia znacznie różniła się od dwóch poprzednich generacji modelu. Jednym z głównych powodów było to, że Barracuda była od teraz oparta na nowej, minimalnie krótszej oraz szerszej platformie E-body Chryslera. W tej generacji zrezygnowano z nadwozia fastback, ale wciąż dostępne były dwie wersje: 2-drzwiowe coupé oraz kabriolet. Trzecie generacja miała także swojego „bliźniaka” od Dodge’a, model Challenger; odznaczał się on jednak nieznacznie większym rozstawem osi. Oba samochody cechowały się agresywną stylistyką. Usportowione wersje trzeciej generacji Barracudy zostały nazwane 'Cuda, do napędu tej wersji używano sześć różnych silników V8: 318, 340, 383, 440, 440+6 (pojemność w calach sześciennych) oraz wysłużoną jednostkę 426 Hemi. Wersje z silnikami 440 oraz Hemi otrzymały lepszy system zawieszenia w celu poprawy przeniesienia dużej mocy na koła. Po przejściu na nową platformę E-body, w której można było zastosować większe silniki, niż w poprzedniej płycie A-body, do Barracudy trafiła znana jednostka Chryslera o pojemności 426 in³ (7,0 l) Hemi. Wersja 'Cuda z silnikiem Hemi na jednym galonie benzyny była w stanie przejechać jedynie sześć mil (MPG) i była sprzedawana bez gwarancji lub z mocno skróconą w stosunku do reszty silników. Dwóch kierowców rajdowych: Swede Savage oraz Dan Gurney prowadziło identyczne, sponsorowane przez fabrykę wersje AAR (All American Racers) Cudy w roku 1970 na Trans-Am Series, jednak nie odnieśli znaczących sukcesów. Samochody AAR Cuda wyposażone były w silniki 340 ci „six pack” (trzy dwugardzielowe gaźniki). Osiągi wersji z silnikami 440-6 i 426 Hemi stały na wysokim poziomie, czasy przejazdu na dystansie 1/4 mili (400 metrów) wynoszą odpowiednio 13,7 s @ 103 mph oraz 13,4 s @ 108 mph. Silnik te bardzo łatwo podlegały modyfikacjom, dzięki czemu czasy przejazdu 400 metrów można było stosunkowo łatwo zmniejszyć do około 12 s. Do Barracud montowano również różne zestawy naklejek na karoserię, modyfikowano przednią maskę oraz nakładano nietypowe kolory, takie jak: „Vitamin C”, „In-Violet” czy „Moulin Rouge”. Rzadki Plymouth Hemi Cuda Convertible(kabriolet) z 1971 (jedynie 14 egzemplarzy wyprodukowanych) została kupiona za 2,16 miliona USD przez Barrett-Jackson Collector Car na Aukcji Scottsdale w 2006 roku. W roku 1971 Barracuda doczekała się kilku nieznacznych zmian kosmetycznych, na czele z nowym grillem oraz pasem tylnym. Jest to jedyny rok, w którym Barracudy wyposażane były w dwie pary reflektorów z przodu, także tylko w tym roku opcjonalnie montowano „skrzela” (gills) w zderzaku. Oferta silnikowa dla rocznika ’71 pozostała taka sama, jak ta z roku 1970, z wyjątkiem silnika 440 z czterogardzielowym gaźnikiem, który nie był już dostępny; wszystkie jednostki 440 posiadały od tego czasu gaźniki sześciogardzielowe. Wciąż dostępna była wersja z silnikiem 426 Hemi, kabriolety wyposażone w tę jednostkę są jednymi z najrzadziej spotykanych samochodów na aukcjach. Po kolejnej zmianie wyglądu grilla i pasa tylnego w roku 1972, Barracuda pozostała przy swojej ogólnej stylistyce do roku 1974. Podobnie do innych samochodów tej klasy z lat 70., moc silników dostępnych w Barracudach została gwałtownie zmniejszona z powodu kryzysu paliwowego oraz ostrzejszych norm ekologicznych. Największym silnikiem dostępnym w roku 1972 był '340′; '360′ była dostępna dopiero w 1974. Produkcja Barracudy trwała jeszcze przez rok 1973, jednak jej sprzedaż gwałtownie zmalała w ciągu tego roku z powodu kryzysu paliwowego. W ramake’u filmu „Gone in 60 seconds” z 2000 roku czerwony Plymouth Hemi Cuda Convertible jest jednym z aut, które bohater (Nicolas Cage) musi ukraść. Prezentowany model wystąpił w 7 części „Fast & Furious” w scenie  gdzie Dominic Toretto jedzie Barracudą z Letty Ortiz jako pasażerką. Kiedy mówi jej, że jazda powinna pobudzić jej pamięć, a następnie mówi jej, że jedzie na Race Wars. Kiedy dociera na miejsce, pozwala jej poprowadzić samochód w wyścigu na ćwierć mili z Audi R8, mówiąc jej, że będzie to łatwe zwycięstwo, ponieważ skrzynia biegów Audi R8 wybuchnie. Przepowiednia Doma się sprawdza i Letty wygrywa wyścig, choć to powoduje, że jej wspomnienia się poruszają. Po przypadkowym uderzeniu Hektora, odjeżdża Barracudą. Samochód jest następnie widziany pod koniec filmu, a Letty jeździ nim po ulicach Los Angeles. Kiedy Mose Jakande i jego grupa terrorystyczna namierzają swoim bezzałogowym statkiem powietrznym Romana Pearce’a, cała trójka wyskakuje z samochodu na kilka sekund przed tym, jak ich samochód zostaje wysadzony w powietrze. Następnie Tej i Roman umieszczają Ramseya na siedzeniu pasażera Barracudy, a Letty jeździ dookoła, podczas gdy Ramsey próbuje włamać się i wyłączyć program Oko Boga. Samochód zostaje namierzony przez drona i prawie wysadzony w powietrze; jednak dron zostaje przechwycony przez Luke’a Hobbsa, który zjechał karetką pogotowia LAFD z mostu. Letty kontynuuje obwożenie Ramseya, któremu udaje się zamknąć program. Samochód jest ostatnio widziany, gdy Letty i Ramsey są świadkami, jak Dominic Toretto spada kilka stóp przez gruzy w swoim Dodge’u Chargerze, a Letty wybiega z samochodu w kierunku Dominica.