FIAT 850

RYS HISTORYCZNY  : Fiat 850 – samochód osobowy i osobowo-towarowy wprowadzony do produkcji w maju 1964 roku i produkowany do 1973 roku. Był wówczas dziewiątym podstawowym modelem produkowanym przez koncern Fiata w Turynie. Powstawał w trzech wersjach nadwoziowych. Fiat 850 wytwarzany był do roku 1972, kiedy zastąpił go Fiat 127. Wyprodukowano go łącznie 2 203 380 sztuk. Ponadto był on wzorem licencyjnym dla wytwarzanego w Hiszpanii modelu SEAT 850. W 1967 roku magazyn „Road & Track” nazwał Fiata 850 coupé „jednym z najładniejszych, najlepiej wyważonych projektów, jakie kiedykolwiek widziano w małym samochodzie”. W 1971 roku na rynek trafił Fiat 127, który łączył silnik OHV o pojemności 903 cm³ z przekładnią i elementami zawieszenia FIAT 128 w modnym 2-drzwiowym sedanie typu fast-back, a później hatchback.

OPIS  : FIAT 850

Był on powiększoną wersją modelu 600, zamierzano w nim uzyskać więcej przestrzeni pasażerskiej, zwłaszcza z tyłu. Z boku Fiat 850 przypomina nieco sylwetkę samochodu sportowego tamtych lat – pochylona ku przodowi ściana czołowa maski przedniej i krótki, ucięty kufer stwarzają to wrażenie. Silnik ustawiony jest podłużnie i charakteryzuje się dużą elastycznością, płynną pracą przy zmianie obrotów, łatwym rozruchem i szybkim osiąganiem właściwej temperatury pracy. Wadą natomiast jest głośna praca silnika. Wał korbowy silnika osadzony jest w kadłubie, w trzech łożyskach głównych, napędza krótkim łańcuchem nieco powyżej niego leżący wałek rozrządu. Ten z kolei za pomocą długich lasek popychaczy i dźwigienek zaworowych steruje wiszącymi zaworami. W osi wału korbowego, przy kole pasowym umieszczony jest odśrodkowy filtr oleju. Dwoma paskami klinowymi, od wału korbowego napędzane są: prądnica, pompa wodna i wentylator chłodnicy. Z prawej strony umieszczona jest chłodnica z wentylatorem. Po lewej stronie umieszczono tłumik wydechowy. Wlew paliwa dostępny jest po uniesieniu maski silnika i znajduje się z lewej tylnej strony pojazdu. Zbiornik paliwa ma 30 litrów i mieści się poprzecznie za oparciem tylnego siedzenia. Fiat 850 nie wymaga uzupełniania i wylewania płynu chłodzącego, ma bowiem szczelny zamknięty układ chłodzenia, w którym znajduje się płyn zamarzający dopiero przy temperaturze otoczenia poniżej -35 °C. Model ten oprócz standardowego nadwozia był produkowany w wersji coupé, spider i odmianie użytkowej Fiat 850 T. Nadwozie Spider zaprojektowane zostało przez znaną firmę nadwoziową Bertone. We Fiacie 850 montowane były cztery odmiany silnika o pojemności 843 cm³ i mocy maksymalnej od 25 kW (35 KM) do 36 kW (49 KM) co pozwalało mu osiągać prędkości od 120 km/h do 145 km/h. W rzeczywistości 850-ka opierała się w dużej mierze na 600-tce. Auto miało przede wszystkim zmienione, nieco większe nadwozie oraz większe silniki. W Hiszpanii, SEAT produkował na licencji bliźniaczy model. Początkowo Fiat oferował 850-kę jedynie jako 2-drzwiowego sedana. Rok po premierze pojawiło się 2-drzwiowe Coupe (które w późniejszych latach wskutek modernizacji przyjęło nazwę Sport Coupe) oraz Spider (którego nadwozie zaprojektowało studio Bertone). Chwilę wcześniej w salonach pojawił się także wersja 850 T – dostawczak Fiata, który zastąpił model 600 Multipla. Mógł on występować zarówno w wersji osobowej (Familiare) jak i towarowej (Furgonetta). 850-ka była lubiana za przestronne wnętrze i dobre walory użytkowe, choć jej największą wadą była głośna praca silnika oraz podatność blachy na korozję. Co ciekawe, jednostka napędowa we Fiacie 850 kręciła się w… lewą stronę. A skoro o silnikach mowa, pojemność motoru była wskazana przez nazwę auta. Początkowo do napędu przeznaczony był benzynowy silnik 4-cylindrowy o pojemności 0,85 litra i mocy 37 KM. 4 lata po debiucie, moc jednostki została podniesiona o 10 KM, a w tym samym roku pojawił się silnik 0.9 o mocy 52 KM, który montowano głównie do modelu Sport Coupe. Wtedy też Coupe przeszło wcześniej wspomnianą modernizację i zmianę nazwy. Kolejne drobne modyfikację, Sport Coupe miało w 1971 roku. Moc, niezależne od wersji, kierowana była na tylną oś za pomocą 4-biegowej skrzyni manualnej. Co ciekawe, każda wersja nadwoziowa miała montowany silnik z tyłu. Od 1966 roku automatyczne sprzęgło Idroconvert było również dostępne w modelu 850. Wkrótce po wprowadzeniu na rynek Fiat 850 stał się poszukiwanym pojazdem ze względu na niską cenę, bezpretensjonalność i stosunkowo solidną wartość użytkową w porównaniu z kosztami. W 1968 roku do 850 Berlin wprowadzono również hamulce tarczowe, w wersji Special, która miała inną skrzynię biegów zapewniającą doskonałe przyspieszenie silnika o mocy 47 KM, ale ze względu na krótkie przełożenia znacznie wzrosło zużycie paliwa.