FIAT 1100 ELR

RYS HISTORYCZNY : Protoplastą wszystkich „1100” był Fiat 508C „Nuova Balilla 1100”, wydany w czerwcu 1937 roku, którego ewolucja stylistyczna, zaprezentowana pod koniec 1939 roku i natychmiast popularnie przemianowana na „musone”.W bezpośrednim okresie powojennym (wrzesień 1948 r.) 1100, nieco zmodyfikowany, przyjął oznaczenie 1100 B, a następnie, pod koniec lata 1949 r., Pojawił się 1100 E, charakteryzujący się zewnętrznie bagażnikiem i obudową koła zapasowego, a wewnętrznie dźwignią zmiany biegów na kierownicy (skrzynia biegów również wyposażona w drugą zsynchronizowaną prędkość).

OPIS  : FIAT 1100 ELR

Był pierwszym samochodem marki turyńskiej noszącym nazwę Fiat 1100. Przydomek „musone” pochodzi od imponującej kratki przedniej szyby (używanej również w Fiacie 2800), która odróżniała go zewnętrznie od pierwszej wersji, zwanej wówczas również „nosem”.1100 B i następny E, również dzięki dużemu kokpitowi, odniosły znaczny sukces; co więcej, wciąż mając podwozie oddzielone od nadwozia, zostało wybrane przez niezliczone nadwozia, które produkowały samochody na zamówienie, takie jak Ghia, Pininfarina, Frua, Zagato, by wymienić tylko najbardziej znane. Ale Fiat dostarczył również podwozie wersji pickup/van, identyczne, ale dłuższe, i na tym podwoziu konstruktorzy nadwozi otrzymali taksówki i karetki pogotowia. Wcześniej, podczas wojny, model został już wyprodukowany w przygotowaniu „mobilnego biura”. Wydłużone ramy zostały oznaczone literą L umieszczoną po literze modelu (a więc BL lub EL). We Włoszech ten nowy typ samochodu początkowo spotkał się z chłodnym przyjęciem opinii publicznej, również ze względu na widoczne estetyczne podobieństwo do ambulansu, z którego powstał, oraz do karawanu. Być może z tego powodu sukcesem odnosiły tylko samochody rodzinne, które ze względu na swoje niewielkie rozmiary nie przypominały wyżej wymienionych typów. Model ELR to Kombi, zwane także giardinetta. Stąd wywodzi się rozwinięcie trzeciej litery w oznaczeniu ELR ( gdzie EL oznacza wydłużoną ramę a literka G oznaczenie typu Kombi ) . Były też inne wersje jednak najbardziej znana była wersja „długa”, używana głównie w wydaniu taksówkowym, ale były też furgonetki, pickupy, a w latach II wojny światowej kolonialne i wojskowe, również z nadwoziem typu ciężarówka. Samochód posiadał częściowo drewniany korpus.