FORD MUSTANG 1967

RYS HISTORYCZNY  : Na początku lat 60. XX wieku jednym z najpopularniejszych samochodów sportowych produkowanym w Stanach Zjednoczonych był Chevrolet Corvette, który był jednak relatywnie drogi i niedostępny dla nabywców o niższych dochodach. W odpowiedzi na to, Ford zdecydował się opracować przystępny cenowo samochód sportowy, za główną grupę potencjalnych odbiorców obierając pierwsze pokolenie ludzi urodzonych tuż po II wojnie światowej, tzw. „baby-boomers” W roku 1962 i 1963 powstały dwa prototypy, które wyznaczyły drogę pod ostateczny wygląd Forda Mustanga pierwszej generacji. Pomiędzy 9 marca a początkiem kwietnia 1964 roku Ford wyprodukował 8160 egzemplarzy Mustanga. Celem tego wolumenu było przekazanie do każdego ówczesnego dealera Forda w Stanach Zjednoczonych przynajmniej jednego egzemplarza sportowego samochodu. Przygotowano też kampanię reklamową, zakrojoną na różne środki przekazu. 16 kwietnia, dzień przed oficjalną premierą Mustanga, w amerykańskiej telewizji została wyemitowana reklama samochodu. Obejrzało ją ponad 29 milionów osób. Następnego dnia pojawiły się reklamy samochodu w 2500 gazetach i czasopismach. Najważniejsze krajowe dzienniki oraz niektóre zagraniczne gazety zamieściły artykuł dotyczący premiery nowego auta. Kampania marketingowa Forda zakończyła się powodzeniem. W ciągu pierwszego dnia sprzedaży zostało złożonych 22 tysiące zamówień na nowe Mustangi. W ciągu pierwszego weekendu salony samochodowe odwiedziły 4 miliony osób. W cztery miesiące sprzedano 100 tysięcy samochodów, a 16 kwietnia 1965, w rok po premierze, w Kalifornii sprzedano Mustanga numer 418 812. W marcu 1966 roku z taśmy produkcyjnej zjechał milionowy Mustang. Ford Mustang I został zaprezentowany po raz pierwszy w 1964 roku.

OPIS SZCZEGÓŁOWY : FORD MUSTANG I FASTBACK

Model fastback oferował opcję tylnego składanego siedzenia, a kabriolet był dostępny ze składanymi szybami. Zniknął Rally-Pac, ponieważ nowy zestaw wskaźników miał miejsce na opcjonalny obrotomierz i zegar. Jego rozmiar i kształt uniemożliwiały również instalację akcesorium na szczycie kolumny kierownicy. Błyskawiczna kariera w 1964 roku rozpoczęła ten trwający ponad pół wieku prawdziwy amerykański sen, a 1. generacja Forda Mustanga nieprzerwanie rozpala wyobraźnię małych i dużych chłopców. Trzeba przyznać, że mimo ogromnej popularności Mustanga i łatki „masowego zabytku motoryzacji” auto budzi ogromne zainteresowanie nawet (a może przede wszystkim) tych, którzy z klasyczną motoryzacją stykają się na co dzień. Historia najpopularniejszego wozu sportowego Ameryki zaczęła się na początku lat 60. Nie było wtedy na rynku samochodu, który spełniałby oczekiwania dorastającego właśnie pokolenia wyżu powojennego, tzw. baby-boomers. Jak wszyscy młodzi ludzie, chcieli oni auta sportowego, które by świetnie wyglądało i jeździło, a przy tym było niedrogie. W tamtych czasach, żeby spełnić oba te warunki, trzeba było kupić dwa auta. Jedno szybkie, np. Corvette, a do tego coś taniego. Wymarzonego wozu amerykańskie firmy nie produkowały. Pierwszy lukę na rynku dostrzegł Ford. Dopiero po latach okazało się, że ta luka była ogromną wyrwą i że udało się ją zapełnić setkami tysięcy Mustangów. Kluczowe było jedynie wysłuchanie potrzeb rynku i spełnienie ich. Ogromny i błyskawiczny sukces, z którym spotkał się Mustang, przeszedł nawet oczekiwania producenta. Zakładano roczną produkcję na poziomie 100 tys. egzemplarzy, tymczasem w pierwszym roku model znalazł czterokrotnie więcej nabywców, a już w roku 1966, niecałe dwa lata po premierze, sprzedano milionowego Mustanga. Jedną ze składowych sukcesu była machina marketingowa, którą stworzył Ford, żeby wypromować nowy model. Nowoczesne sportowe nadwozie, mocne silniki, do tego długa lista wyposażenia dodatkowego, która pozwalała dowolnie konfigurować wóz według upodobań właściciela. A to wszystko za mniej niż 2500 dolarów. Po początkowym sukcesie spodziewano się, że „mustangomania” minie, a słupki sprzedaży spadną. Okazało się jednak, że auto tak wstrzeliło się w potrzeby rynku, że wszyscy chcieli nim jeździć: młodzi, nauczyciele, gospodynie domowe, sklepikarze. Żeby utrzymać zainteresowanie Mustangiem, przeprowadzono kilka modernizacji. Pierwsza nastąpiła dość szybko, bo dotyczyła modelu na rok 1967. W jej wyniku zwiększyły się gabaryty auta, czemu przeciwny był Lee Iacocca, ojciec chrzestny całego projektu. Według niego Mustang po liftingu nie wyglądał już jak zgrabny koń, lecz jak tłusta świnia. Chyba trochę przesadził, bo fastback z tego rocznika uchodzi za najpiękniejszego Mustanga 1. generacji, co ma odzwierciedlenie w cenach. Jednym z najbardziej oklepanych sloganów jest ten, który mówi, że Mustang stał się nie tylko elementem, lecz także ikoną kultury amerykańskiej. Trudno się z tym nie zgodzić. Co więcej, wrósł w kulturę masową, gdyż wystąpił w ponad 500 filmach, między innymi zagrał główne role w „Bullicie”, „Gone in 60 Seconds” (oryginale i remake’u z 2000 r.), pojawił się w dwóch Bondach („Goldfinger” i „Diamenty są wieczne”). Napisano o nim kilkanaście piosenek i namalowano kilkaset obrazów. Gwiazdor. Błyskawiczna kariera w 1964 roku rozpoczęła ten trwający ponad pół wieku prawdziwy amerykański sen, a 1. generacja Forda Mustanga nieprzerwanie rozpala wyobraźnię małych i dużych chłopców. Mustang z roku modelowego 1967 był pierwszym znaczącym przeprojektowaniem oryginalnego modelu. Projektanci Forda zaczęli opracowywać większą wersję, nawet gdy oryginał odnosił sukcesy sprzedażowe, i chociaż „Iacocca narzekał później na rozwój Mustanga, nadzorował przeprojektowanie na rok 1967”. Główną cechą mechaniczną było umożliwienie instalacji silnika V8 typu big-block. Zwiększono ogólne rozmiary, wnętrze i przestrzeń ładunkową. Zmiany w wyglądzie zewnętrznym obejmowały wklęsłe tylne światła, boczne wloty powietrza (model 1967) i chromowane (model 1968), kwadratowe lusterka wsteczne oraz coroczne zmiany kół i korków wlewu paliwa. Wnętrze Deluxe z 1967 roku zostało zmienione, rezygnując z wytłoczonego motywu biegnącego konia na oparciach siedzeń (źródło przydomka „wnętrze kucyka”) na rzecz nowego pakietu wnętrza Deluxe, który obejmował specjalne opcje kolorystyczne, szczotkowane aluminium (od produkcji w sierpniu 1966 roku) lub drewnopodobne wykończenia deski rozdzielczej, przyciski siedzeń i specjalne panele drzwi. Hardtop zawierał również tapicerowane panele ozdobne, przeniesione z luksusowego wnętrza z lat 1965–1966. Prezentowany model to Ford Mustang Fastback z 1967 roku który należał do majora Boswella, który znalazł go w bazie wojskowej. Kiedy Sean obudził się pewnego ranka, zastał ojca pracującego przy samochodzie, którego rama była stara i na wpół ukończona. Kiedy Sean wyzywa Króla Driftu, Takashiego na wyścig przez swojego wuja, Kamatę, Sean i jego przyjaciele pracują nad odrestaurowaniem Forda Mustanga z 1967 roku. Sean używa Forda Mustanga, aby ścigać się z Takashim w dół góry, na której nigdy nie został pokonany. Pomimo kilku bliskich kontaktów, w których Sean jest prawie na krawędzi drogi, jest w stanie wygrać, gdy samochód Takashiego zjeżdża z krawędzi u podnóża góry i rozbija się. Ford Mustang Fastback z 1967 roku używany w Tokyo Drift został zbudowany przy użyciu modeli Forda Mustanga z 1968 roku. Każdy Ford Mustang użyty w produkcji Tokyo Drift przetrwał i nie uległ zniszczeniu podczas kręcenia filmu.