TARPAN HONKER 4012

RYS HISTORYCZNY  : Prace nad pierwszym polskim osobowym samochodem terenowym rozpoczęto pod koniec lat 70. XX wieku, przede wszystkim w celu zastąpienia importowanych radzieckich samochodów UAZ 469 dla wojska, służb i użytkowników państwowych. W 1979 roku w Przemysłowym Instytucie Motoryzacji opracowano pierwszy prototyp PW-1 (od Pojazd Wielozadaniowy), na bazie prototypu Tarpan 234. W latach 1982–1988 doskonalono ulepszoną konstrukcję PW-2 (zbudowano dwie serie próbne po 6 i 15 samochodów). Badania testowe prowadził Wojskowy Instytut Techniki Pancernej i Samochodowej z Sulejówka. Prototyp przedstawiono publicznie w 1984 roku. Produkcja seryjna PW-2 rozpoczęła się 4 lata po prezentacji wersji prototypowej, 1988 roku w Fabryce Samochodów Rolniczych w Poznaniu (produkującej samochody Tarpan), pod nazwą Tarpan 4011, następnie Tarpan 4WD Honker. Samochód dysponował polskim silnikiem FSO AA o mocy 75 KM, lecz okazał się on za słaby i wkrótce zastąpiono go zagranicznym silnikiem Iveco, tworząc modele Tarpan Honker 4012 (model 10 osobowy hard-top) oraz 4022 (model 2 osobowy brygadowy).

OPIS  : TARPAN HONKER 4012

Aby nadać nazwę samochodowi ogłoszono konkurs, na który napłynęło wiele propozycji. Wybrano nazwę Honker, oficjalnie argumentując, że w języku angielskim jest to onomatopeja, oznaczająca krzyk dzikich gęsi wracających do gniazd. Ukryto informację, że był to kryptonim polskiego ataku na Monte Cassino w czasie II wojny światowej. Nazwę tę nosi również 43 Poznańska Drużyna Harcerska im. Zdobywców Monte Cassino „Honker”, na obozach której były testowane pierwsze prototypy samochodu. Głównymi odbiorcami tego modelu były różne służby mundurowe, zwłaszcza Wojsko Polskie. Pierwsza seria informacyjna z 1988 roku trafiła do Milicji. Samochody Honker były używane w Wojsku Polskim od 1990 roku, lecz zakupy nie były masowe – pod koniec dekady było ich ok. 900. Trapan Honker to w pewnym sensie następca popularnych i kultowych „Gazików”