Strona główna » GAZ » GAZ 12B ZIM
DANE TECHNICZNE : GAZ 12B ZIM
ROK PRODUKCJI : 1951 – 1960
SILNIK : R6
POJ. SILNIKA : 3480 CM3
MOC : 66,19 KW – 90 KM
PRĘDKOŚĆ MAX : 120 KM/H
PRZYŚPIESZENIE 0-100 KM/H : 37s
SKALA : 1:43
PRODUCENT MODELU : De Agostini ( Kolekcja Automobil na służbie nr 1)
RYS HISTORYCZNY : Zaprojektowanie samochodu władze przemysłu samochodowego zleciły zakładom GAZ wiosną 1948 roku, zakreślając termin 29 miesięcy. Elementy stylistyki, zwłaszcza pas przedni z atrapą chłodnicy, przypominały jednak silnie najnowsze modele Cadillaca z 1948 roku. W 1948 roku wykonano przedłużone o 50 cm egzemplarze modelu GAZ-M20 Pobieda. Pojazdy te powstały poprzez przecięcie seryjnej Pobiedy na wysokości słupka B i wstawienie dodatkowego fragmentu nadwozia. Przedłużone Pobiedy były pierwszymi prototypowymi samochodami stworzonymi w ramach programu opracowania ZIMa-12. Pierwszy prototyp ZIMa został zaprezentowany w Gorkim 7 listopada 1949 roku – na rocznicę rewolucji październikowej. 15 lutego 1950 roku samochód zademonstrowano Stalinowi, uzyskano wówczas aprobatę władz. Nowy model oceniono wysoko, a konstruktorzy A. Liphart i N. Juszmanow otrzymali nagrody państwowe. W 1957 roku w związku z odwilżą polityczną Chruszczowa, Mołotow wraz z innymi funkcjonariuszami stalinowskimi został odsunięty od władzy i odbierano różnym zakładom jego imię. Od tego roku samochód był oznaczany jako GAZ-12, zamieniono też napisy na kierownicy, atrapie chłodnicy i kołpakach. Zbudowano łącznie 21 527 egzemplarzy tych samochodów.
OPIS : GAZ 12B ZIM
Główną przyczyną powstania samochodu była potrzeba zapewnienia odpowiedniego pojazdu służbowego dla funkcjonariuszy partii komunistycznej i władz państwowych średniego szczebla. Miał on w ten sposób wypełniać lukę między luksusowym ZiSem 110, zarezerwowanym dla wyższych władz, a modelem średniej klasy GAZ-M20 Pobieda. Od samochodów amerykańskich odróżniało go przede wszystkim zastosowanie nowoczesnego samonośnego nadwozia. Samochód miał we wnętrzu przednią i tylną kanapę, a między nimi dwa rozkładane siedzenia, chowane w podłogę, o konstrukcji rurowej. Chociaż opisywany był jako 6-miejscowy, na tylnej kanapie mieściły się swobodnie 3 osoby, stąd można było zabrać 7 osób. W przypadku nowego samochodu wyższej klasy władze fabryki zdecydowały oznaczyć go nie skrótem GAZ, lecz ZIM-12 (Zawod imieni Mołotowa – Zakład imienia Mołotowa), przez analogię do luksusowych ZIS (Zawod imieni Stalina). W latach 1951-1960 była produkowana także karetka ZIM-12B, o takim samym nadwoziu – nosze wsuwane były przez otwór bagażnika, a obok nich po prawej stronie były dwa rozkładane siedzenia dla personelu. Za fotelami przednimi była w tej wersji przegroda. Samochód był wyposażony w reflektor z podświetlanym czerwonym krzyżem na dachu oraz reflektor-szperacz, nadwozie lakierowano na kolor jasnobeżowy lub biały. Także część samochodów podstawowego modelu była później przerabiana na karetki lub taksówki.