GAZ 31-02 WOŁGA

RYS HISTORYCZNY  : W połowie lat 70. w Gorkowskiej Fabryce Samochodów (GAZ) podjęto prace nad bardziej luksusową i wyposażoną w mocniejszy silnik zmodernizowaną wersją samochodu GAZ-24 Wołga, oznaczoną początkowo indeksem modelu 3101. Nowa Wołga, określana jako „dyrektorska”, miała być samochodem służbowym, wypełniającym lukę między reprezentacyjną Czajką GAZ-13, a zwykłą Wołgą i nie miała być początkowo sprzedawana na rynek prywatny. Powstanie takiego samochodu było tym bardziej uzasadnione wobec faktu, że nowa wersja Czajki GAZ-14 była jeszcze większa od GAZ-13. Dla oszczędności pozostawiono niezmienioną całą środkową część nadwozia, z kabiną pasażerską, natomiast zmiany dotknęły części przedniej i tylnej. Pas przedni i tylny został całkowicie zmieniony. W swojej ostatecznej postaci opracowanej w 1979 roku, samochód otrzymał prostokątne reflektory z dużymi szkłami kierunkowskazów i świateł pozycyjnych na rogach nadwozia oraz silnie podkreśloną pionową kratę atrapy chłodnicy. Prototyp z 1979, oznaczony GAZ-31011, miał silnik benzynowy V6 o pojemności 4250 cm³. Wariant ten jednak nie trafił ostatecznie do produkcji z powodu niedopracowanego i paliwożernego silnika, w połączeniu ze światowym kryzysem paliwowym. Do produkcji skierowano od 1982 roku model oznaczony GAZ-3102, wykorzystujący zmodernizowany silnik benzynowy R4 o pojemności 2,45 l z dotychczasowego modelu GAZ-24. Większa modernizacja miała miejsce w 1997, kiedy zmodyfikowano zawieszenie, ulepszono system hamulcowy, wprowadzono nowe koła i nowe wnętrze (na wzór GAZ-3110 Wołga). W wyposażeniu standardowym znalazło się wspomaganie kierownicy. W 2003 ponownie ulepszono zawieszenie, a w 2005 i 2007 roku wnętrze samochodu. Od 2008 część samochodów otrzymywała silnik 2,46 l ZMZ-405, odpowiadający normie czystości spalin Euro 3. Produkcję modelu GAZ-3102 i wersji pochodnych zakończono w 2009 roku, na skutek kryzysu finansowego w Rosji

OPIS  : GAZ 3102 WOŁGA

Zmodernizowany silnik ZMZ-4022.10 był nietypową jednostką, wykorzystującą układ ze wstępną komorą spalania. Okazał się on jednak nie całkiem udany. Był mocniejszy (105 KM) i ekonomiczniejszy od starego silnika Wołgi, lecz miał skłonność do przegrzewania się i był bardziej skomplikowany w eksploatacji i remontach. Od 1996 zaprzestano produkcji silnika ze wstępną komorą spalania i samochody produkowano ze zwykłymi silnikami 2,45 l opracowanymi dla wersji GAZ-24-10 Wołga: ZMZ-402.10 o mocy 100 KM i słabszym ZMZ-4021.10 o mocy 90 KM (dostosowany do gorszej benzyny A-76). Od 1994 roku także część samochodów otrzymywała silnik ZMZ-4062.10 z wtryskiem paliwa o pojemności 2,28 l i mocy 145 KM, lecz był on początkowo niedopracowany i zawodny. Wersje eksportowe otrzymywały także inne silniki. Samochód otrzymał prostokątne reflektory z dużymi szkłami kierunkowskazów i świateł pozycyjnych na rogach nadwozia oraz silnie podkreśloną pionową kratę atrapy chłodnicy, podobną do amerykańskiej mody tego okresu. Z tyłu samochód otrzymał duże poziome lampy zespolone. Wystające klamki zamieniono na wpuszczane, a w drzwiach przednich zastosowano jednoczęściowe opuszczane w całości szyby, bez przednich trójkątnych uchylanych szybek. Zbiornik paliwa przeniesiono w bezpieczne miejsce za oparciem tylnej kanapy, a koło zapasowe umieszczono pod podłogą bagażnika. Dla polepszenia stabilności toru jazdy przy większych prędkościach, ulepszono przednie zawieszenie i zwiększono o 3,5 cm rozstaw kół, wprowadzając przy tym radialne opony. Zastosowano też hamulce tarczowe z przodu. Wołga 3102 stanowiła bardziej prestiżową wersję GAZ 24. Miał to być model przejściowy produkowany najwyżej kilka lat .Tymczasem pojazd ten nie schodził z taśm montażowych przez ponad ćwierć wieku .Po upadku komunizmu Wołga zaczęła być chętnie używana przez taksówkarzy. Natomiast do największych wad zaliczany był poziom bezpieczeństwa biernego .