CADILLAC ELDORADO I

RYS HISTORYCZNY : Cadillac Eldorado to luksusowy samochód produkowany i sprzedawany przez Cadillaca od 1952 do 2002 roku przez dwanaście generacji. Eldorado znajdowało się na szczycie lub w pobliżu szczytu linii Cadillaca. Oryginalny kabriolet Eldorado z 1953 roku i modele Eldorado Brougham z lat 1957–1960 miały odrębne nadwozia i były najdroższymi modelami oferowanymi przez Cadillaca w tamtych latach. Eldorado nigdy nie było mniejsze niż drugie pod względem ceny po limuzynie Cadillac Series 75 aż do 1966 roku. Począwszy od 1967 roku, Eldorado zachowało swoją pozycję premium w strukturze cenowej Cadillaca, ale było produkowane w dużych ilościach na unikalnej, dwudrzwiowej platformie luksusowego samochodu osobowego. W latach 1965-1972 Eldorado nosiło oznaczenie Fleetwood i było nowoczesnym odrodzeniem przedwojennych roadsterów i kabrioletów Cadillac V-12 i Cadillac V-16.

OPIS SZCZEGÓŁOWY : CADILLAC ELDORADO ( I GENERATION )

Tabliczka z nazwą Eldorado jest skrótem dwóch hiszpańskich słów, które tłumaczy się jako „pozłacany (tj. złoty)” – a także odnosi się do El Dorado, mitycznego kolumbijskiego „Zaginionego Miasta Złota”, które fascynowało hiszpańskich odkrywców. Wybrana w wewnętrznym konkursie na pojazd koncepcyjny z 1952 roku z okazji złotej rocznicy Cadillaca, nazwa Eldorado została następnie przyjęta dla limitowanej edycji kabrioletu na rok modelowy 1953. Cadillac Series 62 Eldorado dołączył do Oldsmobile’a 98 Fiesta i Buicka Roadmastera Skylarka jako najwyższej klasy, limitowanej produkcji kabrioletów wprowadzonych w 1953 roku przez General Motors, aby promować swoją pozycję lidera w projektowaniu. Specjalny kabriolet o niskiej produkcji (łącznie 532 egzemplarze), był produkcyjną wersją samochodu koncepcyjnego El Dorado „Golden Anniversary” z 1952 roku. Wraz z zapożyczeniem pocisków zderzaka z samochodu pokazowego GM Le Sabre z 1951 roku, zawierał pełny asortyment luksusowych akcesoriów i wprowadził zawijaną przednią szybę i skróconą linię pasa do standardowej produkcji Cadillaca. Ekspansywna przednia szyba i charakterystyczne wgłębienie w blasze u dołu bocznych szyb (występujące w jednym lub obu innych specjalnych kabrioletach GM z 1953 roku) były szczególnie lubiane przez szefa stylistów General Motors, Harleya Earla, a następnie szeroko kopiowane przez inne marki. Dostępny w czterech unikalnych kolorach; Aztecka czerwień, alpejska biel, lazurowy błękit i rzemieślnicza ochra. Dachy kabrioletów były dostępne w kolorze czarnym lub białym Orlon. AC był opcją za 620 USD (7 061 USD w dolarach z 2023 r. ), podobnie jak koła druciane za 325 USD (3 701 USD w dolarach z 2023 r.). Samochód nie posiadał żadnych specjalnych znaczków poza złotą tabliczką znamionową „Eldorado” na środku deski rozdzielczej. Twarda pokrywa bagażnika, zlicowana z tylnym pokładem, zasłaniała dach kabrioletu podczas przechowywania. Chociaż technicznie jest to podseria Cadillaca Series 62 oparta na zwykłym kabriolecie Series 62 i dzieląca jego silnik, była prawie dwa razy droższa i kosztowała 7 750 USD (88 257 USD w 2023 r. ) niż zupełnie nowy kabriolet Packard Caribbean. Pojazd o długości 5610 mm i szerokości 2030 mm był wyposażony w takie standardowe funkcje, jak spryskiwacze przedniej szyby, radio do wyszukiwania sygnału, elektrycznie sterowane szyby i ogrzewanie. Wyprodukowano tylko 532 egzemplarze, co stanowiło zaledwie 0,5% sprzedaży Cadillaca w 1953 roku. Samochód zbudowano w oparciu o platformę C-body, na której oparto także pokrewne, duże samochody opracowane wówczas w ramach koncernu General Motors. Oparty był na konstrukcji i stylistyce tegorocznego kabrioletu Serii 62, należącego do generacji samochodów Cadillaca wprowadzonej w 1950 roku. Tępo zakończona maska silnika wyraźnie wystawała do góry między błotnikami, a światła tylne były umieszczone na niewielkich zaokrąglonych płetwach. Oprócz lepszego wykończenia, od zwykłego kabrioletu odróżniała go panoramiczna szyba przednia zawinięta na boki i mniejsza o ok. 10 cm wysokość. Eldorado otrzymał, jako jedyny model marki, kompletne bogate wyposażenie fabryczne, obejmujące między innymi wspomaganie kierownicy, elektrycznie podnoszone szyby i dach, elektrycznie regulowane siedzenia, szprychowe ozdobne koła z białymi ścianami opon oraz radio wyszukujące stacje. Napęd stanowił wspólny dla wszystkich modeli marki silnik benzynowy V8 OHV o pojemności 5,4 l i mocy 210 KM , z czterogardzielowym gaźnikiem i stopniem sprężania 8,25:1, sprzężony standardowo w tym modelu z automatyczną skrzynią biegów Hydra-Matic. Samochód był sześciomiejscowy, mogąc pomieścić z przodu trzy osoby. Rozstaw osi wynosił 3,2 m , jak w pozostałych modelach Serii 62.