DANE TECHNICZNE : CHEVROLET BEL AIR

ROK PRODUKCJI : 1953 – 1957

SILNIK : V8

POJ. SILNIKA : 4344 CM3

MOC : 153 kW – 205 KM

PRĘDKOŚĆ MAX : 160 km/h

PRZYŚPIESZENIE 0-100 km/h : 12,9s

SKALA :  1:43

PRODUCENT  MODELU : IXO/ALTAYA ( Kolekcja JAMES BOND SAMOCHODY I POJAZDY nr 33 )

RYS HISTORYCZNY  Chevrolet Bel Air – samochód osobowy klasy wyższej produkowany pod amerykańską marką Chevrolet w latach 1953–1981. Nazwa Bel Air pojawiła się po raz pierwszy jako uzupełniający wyróżnik pierwszego modelu Chevroleta z nadwoziem hardtop coupe – Chevrolet DeLuxe Styleline Bel Air, wprowadzonego w styczniu 1950 roku. Od 1953 roku Bel Air stał się samodzielnym modelem.

 OPIS  : CHEVROLET BEL AIR

Chevrolet Bel Air I został zaprezentowany po raz pierwszy w styczniu 1953 roku. W pierwszej połowie lat 50. XX wieku Chevrolet przedstawił obszernie zmodernizowaną gamę swoich pełnowymiarowych modeli. Nowa linia Bel Air zajęła miejsce dotychczas oferowanego Deluxe, opierając się o architekturę GM A body skonstruowaną przez koncern General Motors. Pierwsza generacja Bel Air zyskała takie charakterystyczne wówczas elementy, jak dywaniki podłogowe, chromowane rynienki na dachu, a także tzw. kły na zderzakach, a także chromowane kołpaki. W późniejszym czasie napis „Bel Air” na nadwoziu został ozłocony. Modele z lat 1955–1957 są najbardziej rozpoznawalnymi amerykańskimi samochodami wszech czasów; często spotykane egzemplarze (szczególnie coupe oraz kabriolety) są chętnie odkupowane i odrestaurowywane przez kolekcjonerów. Podczas trwającej 3 lata produkcji trzeciej generacji Chevroleta Bel Air, samochód największą restylizację przeszedł w 1956 roku. Przyniosła one obszerne zmiany w wyglądzie pasa przedniego, na czele z dużą, chromowaną poprzeczką dzielącą atrapę chłodnicy. W pierwszym roku produkcji wyprodukowano zaledwie 76 662 egzemplarze. Samochód kosztował 1741 dolarów i ważył 1463 kg. Przednie zawieszenie było niezależne, nazwane „knee-action”. Pierwsze Bel Airy z tej epoki dzieliły z resztą gamy tylko przednią blachę przed słupkiem A. Przednia szyba, drzwi, szyby i bagażnik były wspólne dla Styleline Deluxe Convertible Coupe, jednak dach, tylne ćwiartki i tylne szyby  były wyjątkowe. Podwozie i mechanika były wspólne z resztą gamy samochodów osobowych, a ogólny wygląd był taki sam jak w pozostałej części gamy, z wyjątkiem tego, że linia dachu była niższa, a unikalna trzyczęściowa tylna szyba nadawała mu dłuższy i bardziej zrównoważony wygląd. Pierwsze Bel Air były dostępne tylko z poziomem wyposażenia premium i specyfikacją „Deluxe”.W 1953 roku Chevrolet zmienił nazwę swojej serii, a nazwa Bel Air została zastosowana do gamy modeli premium. Pojawiły się również dwie niższe serie, 150 i 210 (jako następcy odpowiednio serii Special i Deluxe). Chevrolet z 1953 roku był reklamowany jako „całkowicie nowy na wskroś” ze względu na przeprojektowane panele nadwozia, przód i tył. Jednak zasadniczo te Chevrolety miały podobne ramy i mechanikę do samochodów z lat 1949-1952. Bel Air przeszedł lifting w 1953 roku. Przedwojenna technologia, taka jak napęd rurowy reakcyjny, sześciocylindrowe silniki rozbryzgowe, zawieszenie kolanowe i dzielone szyby przednie wczesnych modeli, została wycofana, a fundamenty pod pierwszy powojenny nowoczesny samochód osobowy Chevroleta zostały sfinalizowane. Seria Bel Air charakteryzowała się szeroką chromowaną listwą od wybrzuszenia tylnego błotnika do tylnego zderzaka. Wewnętrzna strona tego paska została pomalowana na kolor koordynujący z zewnętrznym kolorem nadwozia, a wewnątrz paska dodano napisy „Bel Air”. Słabsze modele nie miały nigdzie oznaczenia modelu, a jedynie herb Chevroleta na masce i bagażniku. Rok 1953 był pierwszym rokiem, w którym wprowadzono zakrzywioną, jednoczęściową szybę przednią. W lipcowym wydaniu Popular Mechanics z 1953 roku, testowany Bel Air z 1953 roku rozpędził się od 0 do 60 mil na godzinę w 19,6 sekundy. Wnętrze Bel Air miało opcjonalną masywną przestrzeń chromu w dolnej części deski rozdzielczej (większość była pomalowana), wraz z luksusową kierownicą Bel Air z pełnym chromowanym pierścieniem klaksonu. Wykładzina i pełne kołpaki dopełniają standardowe wyposażenie Bel Air. W 1954 roku Bel Air pozostał zasadniczo taki sam, z wyjątkiem zmienionego grilla i tylnych świateł oraz zmienionego silnika, który miał łożyska samonastawne i wyższe ciśnienie oleju, potrzebne do pełno przepływowego systemu filtracji oleju, który nie był dostępny przed 1954 rokiem. W latach 1953 i 1954 Bel Air można było zamówić jako kabriolet, coupe z twardym dachem, dwu- i czterodrzwiowy sedan, a w 1954 roku kombi Beauville, które posiadało drewniane wykończenia wokół bocznych szyb. Począwszy od 1953 roku, zaoferowano wiele nowych opcji, które kiedyś można było zobaczyć tylko w droższych samochodach luksusowych. Obejmowało to wspomaganie kierownicy i ściemniacz reflektorów Guidematic w 1953 roku, a także wspomaganie hamulców, elektrycznie sterowany przedni fotel w 2 kierunkach i elektrycznie sterowane przednie szyby w 1954 roku. Wszystkie modele z 1954 roku wyposażone w standardową skrzynię biegów korzystały z silnika Powerglide z 1953 roku. Auto rozpędza się teoretycznie do 100 mil/h (160 km/h), ale nikt o zdrowych zmysłach nie próbuje tego robić. Lepiej wsłuchiwać się w brzmienie silnika 4.3 V8. Samochód najlepiej sobie radzi, gdy wskazówka prędkościomierza porusza się w zakresie 45-60 mil/h (72-96 km/h). Prezentowany model pochodzi z serii pojazdów James Bond z filmu „ Dr No” gdzie wystąpił w nocnej scenie gdzie na poboczu drogi doszło do bójki z panem Jonesem, który udawał szofera z Domu Rządowego, wysłanego po Bonda. Pierwszy samochód prowadzony jest przez Jamesa Bonda w filmie, kiedy Bond przywozi niedawno zmarłego „pana Jonesa” na tylnym siedzeniu do Government House.