CHEVROLET C8A HUW

RYS HISTORYCZNY : Podczas II wojny światowej kanadyjski przemysł samochodowy produkował pojazdy dla praktycznie wszystkich armii koalicji antyhitlerowskiej. Łącznie wyprodukowano 857 970 pojazdów, z których 409 936 (prawie połowa) określano jako CMP (Canadian Military Pattern), a reszta tej produkcji to pojazdy opancerzone lub zmodyfikowane, z komercyjnymi dnami maszyn. Pojazdy CMP zostały wyprodukowane zgodnie z brytyjskimi standardami wojskowymi, przyjętymi przez Canadian Armaments and War Supplies Office. Jedynym powodem przyjęcia tych standardów był fakt, że Kanada była częścią Wspólnoty Brytyjskiej, a zatem należała do koalicji antyhitlerowskiej. Oficjalna brytyjska historia II wojny światowej nazwała kanadyjską produkcję ciężarówek o miękkiej skórze, w tym klasy CMP, najważniejszym wkładem kraju w zwycięstwo aliantów. Uważa się, że kanadyjskie ciężarówki „wprowadziły armię brytyjską na koła”. W kampanii północnoafrykańskiej brytyjska Ósma Armia walczyła z Armią Pancerną Afryki używając prawie wyłącznie ciężarówek CMP, a postęp aliantów od Sycylii przez Włochy i Francję zależał w dużej mierze od kanadyjskich ciężarówek. Pod koniec wojny ogromna podaż ciężarówek w Kanadzie zapewniała pojazd dla każdych trzech żołnierzy w polu – w porównaniu do jednego pojazdu na siedmiu amerykańskich żołnierzy – co czyniło ją najbardziej mobilną armią na świecie.

OPIS  : CHEVROLET C8A HUW

Kanadyjskie ciężarówki Military Pattern nie tylko zmotoryzowały siły zbrojne Wielkiej Brytanii, Kanady, Australii i Nowej Zelandii, ale zostały również wysłane do Związku Radzieckiego po inwazji nazistowskiej, w ramach kanadyjskiego programu darowizn i wzajemnej pomocy dla aliantów, porównywalnego z amerykańską ustawą Lend-Lease. Podczas wojny ciężarówki CMP służyły na całym świecie w kampanii północnoafrykańskiej, inwazji aliantów na Sycylię, kampanii włoskiej, froncie wschodnim, kampanii birmańskiej, na Filipinach, wyzwoleniu Europy Północno-Zachodniej i inwazji zachodnich aliantów na Niemcy. Ciężarówki CMP służyły również w powojennych konfliktach w Indonezji, Indochinach Francuskich i portugalskich koloniach w Afryce. Ciężarówki Forda i Chevroleta miały wspólną standardową konstrukcję kabiny, która ewoluowała przez lata produkcji. Pierwszy (zaprojektowany w Fordzie przez Sida Swallowa), drugi i trzeci projekt kabiny zostały nazwane odpowiednio nr 11, 12 i 13. Pierwsze dwa typy były podobne, główną różnicą była dwuczęściowa osłona chłodnicy w kabinie nr 12 (jej górna część była otwierana maską, która była znana jako „kabina aligatora”). Ostateczna kabina nr 13, całkowicie kanadyjska konstrukcja wykonana od końca 1941 roku do końca wojny, miała dwie płaskie szyby pochylone lekko w dół, aby zminimalizować odblaski od słońca i uniknąć powodowania silnych odbić, które byłyby widoczne z samolotu. Wewnątrz kabina musiała pomieścić stosunkowo duże silniki północnoamerykańskie i ogólnie było ciasno. Standardowe kabiny zostały następnie dopasowane do różnych standardowych podwozi, układów napędowych i konstrukcji nadwozia. Pojazdy zbudowane przez Chevroleta można było rozpoznać po siatce osłony chłodnicy o rombowym wzorze, podczas gdy pojazdy zbudowane przez Forda miały kratki uformowane z kwadratowej siatki. Chevrolet C8A Heavy Utility Truck (4×4, 101-calowy rozstaw osi, 8 cwt)Wyprodukowano w konfiguracjach łączności (HUW), pogotowia ratunkowego (HUA), personelu (HUP), maszyn ZL (mobilny warsztat naprawy radia) i komputerów (księgowość, płace). Nadwozie na podwoziu Chevroleta C8A było bardzo podobne do starszego, wspomnianego już typu F8, ale było całkowicie metalowe. Oficjalne oznaczenie Chevrolet C8A Heavy Utility Personnel zostało skrócone do HUP i to właśnie pod tym akronimem typ stał się popularny i stał się znany żołnierzom wszystkich armii alianckich. Błędem byłoby zakładać, że pojazd był dziełem tylko jednego wyłącznego producenta – General Motors wyprodukował nadwozie (kabina kierowcy i skrzynia nadwozia), pojazdy zostały zmontowane na linii montażowej w Oshawie. W przypadku innych pojazdów CMP nadwozia były dostarczane przez zewnętrznych, zwykle stosunkowo małych producentów, zrzeszonych w organizacji producentów metali i wytwórców zabudów oraz pod nadzorem Urzędu ds. Uzbrojenia i Zaopatrzenia Wojennego. Konstrukcja nadbudówki była na tyle uniwersalna, że umożliwiała budowę wielu wariantów układu wewnętrznego przy minimalnych zmianach konstrukcyjnych, technologicznych czy innych interwencjach. W latach 1942-1945 wyprodukowano łącznie nie mniej niż 13 000 pojazdów Chevrolet C8A. Przednie wsporniki (ucha holownicze) na zderzaku, przeznaczone do holowania pojazdu, zostały zamontowane poziomo w Chevrolecie C8A, a w cięższych typach były montowane pionowo.