František Janeček

Janeček urodził się 23 stycznia 1878 roku w Klášter nad Dědinou, małej wiosce w dzisiejszych Czechach. Wyjechał do Pragi, aby studiować mechanikę w Prague Technical School, a następnie przeniósł się do Niemiec do Berlińskiej Wyższej Szkoły Inżynierskiej. Po ukończeniu studiów wrócił do Pragi i rozpoczął pracę dla żydowskiego przemysłowca Emila Kolbena w firmie Kolben. Dobrze sobie radził i mając zaledwie 23 lata, został mianowany kierownikiem nowej fabryki otwartej przez Kolbena w Holandii, gdzie poznał swoją przyszłą żonę. Został potrącony przez samochód, gdy jechał rowerem do pracy. Córka kierowcy udzieliła mu pierwszej pomocy, zaprzyjaźnili się, a później pobrali. W wieku 31 lat, zmotywowany sukcesem w projektowaniu wynalazków, Janeček postanowił opuścić Kolben i założyć własny warsztat inżynierski w Pradze. W ciągu dziesięciu lat po przeprowadzce do Pragi warsztat badań mechanicznych Janečka przeprowadził setki eksperymentów i zarejestrował dziesiątki patentów. Te najbardziej udane dotyczyły nagrań dźwiękowych. Spędził również trochę czasu podróżując po Europie (m.in. Niemcy, Belgia, Holandia i Anglia), szukając wielu nowinek technologicznych i nowych sposobów organizacji pracy. Mimo to jego największe komercyjne perspektywy zostały umieszczone na wynalazku znanym jako pneummograf (pneumograf). Składał się on z systemu pneumatycznego z szeregiem rur powietrznych, które aktywowały siatkę płytek, z których każda miała czarną twarz i białą twarz. Gdy powietrze przepływało przez pojedynczą rurkę, przymocowana do niej płytka odwracała się, odsłaniając jej białą powierzchnię i pozwalając pokazać obraz na tle czarnych płytek.W ten sposób pneumograf może wyświetlać kilka reklam i codziennych raportów. Prototyp został zaprezentowany na szczycie budynku przy alei Národní w Pradze, znajdującego się pod adresem Jungmannovo náměstí 761/1, przyciągając uwagę publiczności . W planach Janečka była instalacja innych pneumoografów w Berlinie, Warszawie i Petersburgu. Jednak nadejście I wojny światowej wstrzymało negocjacje, a jego projekt nigdy nie został opracowany. Po służbie na froncie włoskim podczas I wojny światowej Janeček przeżył płodny okres projektowania i wynalezienia oraz uzyskał ponad sześćdziesiąt nowych patentów, w tym projekt ulepszonego granatu ręcznego . Granat o nazwie Model 21 stał się standardowym granatem ręcznym armii czechosłowackiej i otrzymał przydomek „Janeček”. W 1927 roku Janeček dostrzegł okazję do przekształcenia dawnej fabryki zbrojeniowej w firmę produkującą motocykle. Wykorzystał swoją wiedzę inżynieryjną i doświadczenie z fabrycznymi technikami masowej produkcji i oparł swoje nowe projekty motocykli na istniejącym silniku o pojemności 498 cm XNUMX wyprodukowanym przez niemiecką firmę Wanderer. Nowa firma została nazwana JAWA w 1929 roku, ( połączenie dwóch pierwszych liter Janeček i Wanderer ). Janeček rozpoczął produkcję motocykli Wanderer na licencji w 1927 roku, aby zdywersyfikować interesy swojej fabryki broni. Jego pierwszy motocykl ma wiele zaawansowanych funkcji, w tym napęd zmianowy i stalową ramę. Udało mu się zwerbować doświadczonego brytyjskiego projektanta motocykli George’a Williama Patchetta i wspólnie opracowali gamę motocykli konkursowych w celu promowania nowej marki Jawa. W 1930 roku Janeček rozszerzył asortyment o lekkie modele ekonomiczne oparte na brytyjskich silnikach dwusuwowych Villiers, a także średniej wagi motocykle z zaworem bocznym i górnozaworowym o pojemności 350 cm XNUMX pod marką Jawa (np. Jawa 350). Kiedy Czechosłowacja została okupowana przez nazistowskie Niemcy w 1938 roku, Janeček został zmuszony do przekazania swojej fabryki dowództwu okupacyjnemu, gdzie była wykorzystywana do produkcji niemieckich silników lotniczych i generatorów. Kontynuował tajne prace nad rozwojem jednocylindrowych motocykli dwusuwowych, a produkcja została wznowiona po zakończeniu wojny. František Janeček zmarł 4 czerwca 1941 roku, a firmę Jawa przejął jego syn Karel Janeček.