FRAMO V 9012

RYS HISTORYCZNY  : samochód dostawczy produkowany w latach 1954–1961 w zakładach VEB Barkas-Werke w Karl-Marx-Stadt w Niemieckiej Republice Demokratycznej. Do roku 1956 produkowany był w zakładach Framo w Hainichen, stąd też początkowo nazywany Framo V 901/2. Pierwotnie pojazd nosił nazwę IFA V 901/2; nazwa ta została zmieniona na Barkas V 901/2 w 1957 roku. W 1956 roku pojawił się V 901/3 z rozstawem osi wydłużonym do 3,3 m. Był jednak produkowany tylko przez krótki czas. W międzyczasie do produkcji wprowadzono V 901/2-Z, który był dłuższy niż oryginalna wersja z rozstawem osi 2,8 lub opcjonalnie 3,1 m. Jednocześnie wprowadzono inne ulepszenia techniczne. W 1958 roku zbiornik został powiększony z 32 do 42 litrów. Łącznie wyprodukowano 25 604 egzemplarze różnych konstrukcji.

OPIS SZCZEGÓŁOWY : FRAMO V 901/2

Z ładownością wynoszącą około ¾ tony wóz ten był najmniejszym samochodem ciężarowym produkowanym w NRD. Do napędu stosowano dwa silniki o mocy 24KM i 28KM z tym że ten drugi dopiero od 1955 roku . V 901/2 to pojazd z nadwoziem na ramie z silnikiem z przodu i napędem na tylne koła, który był dostępny w kilku różnych stylach nadwozia, w tym pickupach, minibusach i furgonach. Zastąpił IFA Framo V 901, a jego następcą został Barkas B 1000. Był dostępny z dwoma opcjami rozstawu osi, 2800 mm i 3100 mm, oraz trzema różnymi opcjami ładowności (520, 690 i 900 kg). Oś tylna to oś z resorowaniem piórowym; z przodu V 901/2 ma niezależne zawieszenie z wahaczami i resorami piórowymi. Na wszystkich czterech kołach V 901/2 ma hydraulicznie sterowane hamulce bębnowe. W przypadku układu kierowniczego V 901/2 wykorzystuje system zębatkowy. Silnik jest chłodzonym wodą, trzycylindrowym, dwusuwowym silnikiem o średnicy cylindra 70 mm i skoku tłoka 78 mm, o pojemności 900,5 cm3. Ma moc znamionową 28 KM (20,6 kW) przy 3600/min i może wytwarzać maksymalny moment obrotowy 7,25 kp·m (71 Nm) przy 2250/min. Moment obrotowy silnika jest przesyłany przez suche sprzęgło jednotarczowe i niezsynchronizowaną czterobiegową skrzynię biegów o stałym zazębieniu na tylne koła. W zależności od przełożenia napędu osi, V 901/2 może osiągnąć prędkość maksymalną 75 lub 82 km/h. Samochód zachował koncepcję swojego poprzednika, Framo V 901, ale został gruntownie przeprojektowany w 1954 roku. Kabina kierowcy została znacznie powiększona, a kształty dostosowane do mody początku lat pięćdziesiątych XX wieku. Samochód był wyposażony w różne nadbudówki, chociaż najczęstszą konstrukcją była mała platforma. Często dostarczane były modele dla policji, poczty lub przedsiębiorstw handlu detalicznego. Różne nadbudówki zostały również zbudowane w warsztatach blacharsko-lakierniczych w Hallei Döbeln. Nadwozia skrzyniowe zostały wyprodukowane przez warsztat blacharsko-lakierniczy w Baalberge. Wersje kombi, minibusa i ambulansu zostały wyposażone w ogrzewanie. Litera Z w oznaczeniu oznaczała typ pośredni (Zwischentype). Samochody eksportowano do Holandii, Belgii, Finlandii i Węgier. Kilkaset sztuk sprowadzono również do byłej Czechosłowacji. Biorąc jednak pod uwagę wysoki popyt w samej NRD, potrzeby eksportowe trudno było zaspokoić. Ponieważ w NRD nie było wystarczającej liczby nowych pojazdów, pod koniec lat osiemdziesiątych XX wieku nadal można było zobaczyć niektóre Barkasy V 901/2 w normalnym ruchu drogowym. Dzięki konstrukcji ramy i bieżącej produkcji części zamiennych nie było trudno utrzymać poszczególne elementy w eksploatacji przez długi czas. Dopiero po zjednoczeniu Niemiec, gdy było wystarczająco dużo nowych pojazdów, Barkasy zniknęły ze służby.