MULTICAR M22

RYS HISTORYCZNY  : Multicar 22 był pojazdem użytkowym w Niemieckiej Republice Demokratycznej i zastąpił Multicar M21 w tej serii. Wyprodukowany przez VEB Fahrzeugwerk Waltershausen Multicar 22 został po raz pierwszy zaprezentowany na Targach Wiosennych w Lipsku w 1964 roku. Łącznie wyprodukowano 42 579 pojazdów. Większość Multicar 22 została sprzedana za granicę, a 58% produkcji trafiło na eksport. W RFN był oferowany jako Fawa-Car 22. Następcą Multicar 22 była prototypowa wersja Multicar 23, a od 1974 roku Multicar 24.

OPIS SZCZEGÓŁOWY : MULTICAR M22

Multicar 22 był następcą Multicar M21 i miał zamkniętą kabinę dla jednego kierowcy jako najważniejsze innowacje i zamiast dotychczasowego kierowania nożnego, fotel kierowcy i konwencjonalny układ kierowniczy z kierownicą. To były dwa z wymagań, które zostały spełnione przez Multicar 22. Ponadto został wyposażony w urządzenia zgodne z StVZO ze światłami drogowymi, mijania i postojowymi, kierunkowskazami, światłami tylnymi, światłami hamowania i oświetleniem tablicy rejestracyjnej, a także hamulcami hydraulicznymi, które spełniały wymaganą wydajność hamowania 2,5 m/s². Możliwości transportowe znacznie wzrosły. Ładowność wzrosła do dwóch ton, zdolność pokonywania wzniesień na pierwszym biegu podwoiła się do 16%, a prędkość maksymalna wzrosła do 23 km/h. Okazało się, że pojazd ten jest już interesujący nie tylko jako środek transportu wewnętrznego, ale także jako środek transportu na krótkich dystansach i dla coraz szerszej gamy konstrukcji specjalnych. Jednak nowa cena również znacznie wzrosła w porównaniu z Multicar 21 z 7871,58 marek NRD do około 11 225 marek NRD. Modernizacja do końca lat 60. obejmowała zwiększenie mocy do 15 KM i wprowadzenie jednolitego podwozia dla wszystkich wariantów M 22. Blokada mechanizmu różnicowego i grube opony były teraz dostępne jako opcja. Kabina maszynisty została zmodernizowana o system ogrzewania i wentylacji. Na początku produkcji seryjnej Multicar 22 był produkowany z nadwoziami burtowymi (P), trójstronnymi (D) i wywrotkami (M), podobnie jak jego poprzednik. Bazując na Modelu P, nadal możliwe było zastosowanie nadbudówek z wózkami zraszaczy, zamiatarkami, hydraulicznymi urządzeniami wspomagającymi załadunek i drabinami obrotowymi. Skrzynia drabiny obrotowej miała dwa składane siedzenia awaryjne za kabiną kierowcy. Później dobudowano kolejne zabudowy, m.in. zbiorniki zbiorcze, betoniarki, rozdzielacze pasz, rozrzutniki zawieszane, zbiorniki na węgiel oraz platformy montażowe o wysokości roboczej do 12 m. Według klasyfikacji Multicar 22 miał ładowność dwóch ton i był to 2 seria.Podwozie składało się ze spawanych profili walcowanych i lekkich. Przednia oś została przesunięta, tylna oś lekka z blachy stalowej. Moc przenoszona była za pomocą mechanizmu różnicowego z przekładnią stożkową. W pełni zsynchronizowana czterobiegowa skrzynia biegów plus bieg wsteczny pozwalały na osiągnięcie prędkości maksymalnej 23 km/h. Silnik Multicar 22 był nowym wynalazkiem z fabryki silników w Cunewalde. Oznaczenie brzmiało 2 KVD 8 SVL według starej klasyfikacji i 2 VD 8/8 SVL według nowej klasyfikacji (od 1966 roku). Specyfikacje oznaczały (zgodnie z nową klasyfikacją) 2 (cylindry) czterosuwowe Diesel 80 mm skok / 80 mm otwór stałe chłodzenie pracy silnika widlastego. Silnik wytwarzał 13 KM, a od 1970 roku 15 KM przy 3000 obr./min. Pojemność skokowa wynosiła 800 cm³, a w standardzie montowano rozrusznik elektryczny. Autor literatury faktu Frank Rönicke jest zdania, że jest to licencjonowana konstrukcja silnika Warchałowskiego. Przeczą temu informacje zawarte zarówno w ówczesnej literaturze fachowej (KFT), jak i w przypadku innych autorów literatury faktu, takich jak Peter Kirchberg. Według tych ostatnich źródeł, choć silnik Warchalowski FD 21 był produkowany na licencji w fabryce silników wysokoprężnych Schönebeck od 1958 roku i stosowany m.in. w RS09, seria KVD 8 była własnym opracowaniem fabryki silników Cunewalde. Chociaż Multicar M21, Multicar 22 i 24 dobrze wpisują się w schemat „2. liczba = liczba cylindrów”, ten system nie jest poprawny. Znaczenie to jest również błędnie podawane w literaturze. Prototyp Multicar 23 z silnikiem Multicar 24 (4-cylindrowy) i Multicar 25, również z silnikiem 4-cylindrowym, przemawiają przeciwko temu.