TRABANT 601

RYS HISTORYCZNY  : Trabant 601 (lub Trabant P601 series ) – model Trabanta produkowany przez VEB Sachsenring w Zwickau w Saksonii. Była to trzecia generacja modelu, budowana na najdłuższy czas produkcji, od 1964 do 1990 roku. Podczas tego długiego okresu produkcyjnego wyprodukowano łącznie 2 818 547 Trabantów 601 i był to najpopularniejszy pojazd w byłych Niemczech Wschodnich. Pierwotnie produkcja miała trwać od 1967 do 1971 roku, ale zamiast tego trwała do 1990 roku. Cena nowego Trabanta w 1985 roku wynosiła 8 500 marek za 601 Standard i 9 700 marek za najdroższy model, 601 Universal S de Luxe. W 1973 roku zwiększono zbiornik paliwa z 24 do 26 litrów, a także wprowadzono opcjonalnie opony bezdętkowe. 22 listopada tego samego roku wyprodukowano milionowego Trabanta, a jubileuszowym egzemplarzem został model w wersji deLuxe. W 1974 roku po raz pierwszy w historii produkcja przekroczyła 100 tys. sztuk. W 1980 roku wprowadzono dwuobwodowy układ hamulcowy, a w 1982 roku nowy gaźnik.

OPIS SZCZEGÓŁOWY : TRABANT 601

Jest to najbardziej znany model Trabanta i często określany po prostu jako „Trabant” lub „Trabi”. Z perspektywy czasu Trabant 601 można uznać za odpowiedź NRD na „samochód ludowy” Niemiec Zachodnich czyli VW Garbusa. Jego celem było zapewnienie taniego, ale nadal niezawodnego samochodu, który byłby bardzo przystępny cenowo, a także łatwy w naprawie i utrzymaniu. Karoseria została wykonana z Duroplastu. Głównym rozczarowaniem był przedwojenny silnik oparty na DKW, który był konkurencyjny w momencie uruchomienia, ale od końca 1950 do 1960 roku, małe samochody ekonomiczne w krajach zachodnich, które używały silników dwusuwowych, zostały zastąpione czystszymi i bardziej wydajnymi silnikami czterosuwowymi, stosowanymi od samego początku w Volkswagenie Garbusie . Silniki dwusuwowe tego rodzaju, z oczyszczaniem skrzyni korbowej i olejem smarowym dostarczanym podczas wlotu paliwa, spalają olej smarowy zgodnie z konstrukcją i wytwarzają dymną emisję spalin. Planowano zastąpić silnik dwusuwowy silnikiem Wankla, jednak NRD nie opracował takiego silnika o satysfakcjonujących parametrach. Później, brak funduszy na rozwój w Niemczech Wschodnich wymusił dalsze stosowanie silnika dwusuwowego w Trabancie, powodując w ten sposób, że pojazd ten stał się przestarzały już pod koniec 1960 roku . Nadwozie zostało zmodyfikowane w stosunku do poprzednich wariantów P50/P60 Trabanta, z dużym naciskiem na przód i powierzchnię dachu. Tył samochodu został również zmodyfikowany z innymi tylnymi światłami i wyższą wysokością załadunku bagażnika w porównaniu z poprzednimi modelami. Ogólnie rzecz biorąc, projekt został pochwalony, szczególnie w przypadku nowoczesnej wówczas konstrukcji podwójnego trapezu. Na przestrzeni dziesięcioleci projekt Trabanta niewiele się zmienił. Spowodowało to, że reputacja Trabanta pogarszała się wraz z upływem czasu. Miało to jednak niewielki wpływ na wyniki sprzedaży – czas oczekiwania na nowy samochód wynoszący 10 lat lub dłużej nie był rzadkością. Dostępne opcje w tym czasie obejmowały półkę pod tablicą rozdzielczą i wycieraczki z mechanizmem czasowym. Wraz ze zmianą na 12 V w 1984 r. dostępne stały się opcje świateł awaryjnych i nagrzewnicy tylnej szyby. Trabant 601 był kolejną próbą unowocześnienia tego co stare. Trabant otrzymał modne, kanciaste linie oraz przebojowe tylne „skrzydła” z których wychodziły pionowe światła. Jednak z biegiem lat Trabant 601 coraz bardziej się starzał i mimo podejmowania prób współpracy ze Skodą czy Citroenem, za każdym razem kończyło się to fiaskiem. Trabant jest samochodem wyjątkowym pod względem możliwości modernizacyjnych, a to dlatego, że jego twórcy właśnie to postawili sobie za cel. Hasłem podstawowym było: nie złomować starego samochodu, ale naprawiać i jednocześnie modernizować. Przy tej okazji wcielono w życie hasło politechnizacji społeczeństwa – trabanta można było zmodernizować w przydomowym warsztacie. Wszystkie zmiany w konstrukcji auta były tak pomyślane, żeby można było unowocześnić samochód, dokupując odpowiedni podzespół lub tylko konkretną część i wkładając trochę własnej pracy. Nie ustrzeżono się jednak błędów. Najważniejszym z nich było chyba utrzymanie stałej ceny pojazdu. Wszystko to sprawia, że dzisiaj trudno jest tak naprawdę określić rocznik samochodu i ocenić, na ile dany egzemplarz jest oryginalny, a na ile został zmodernizowany. Trabantowi 601 przylepiono wiele łatek . Nazywano go „Fordem kartonem” , „ Zemstą Honeckera” , „Trabim „ czy „ mydelniczką „ jednak to auto bez wątpienia  wzbudzało i wzbudza nadal wielkie emocje .