TRABANT P50 LIMOUSINE

RYS HISTORYCZNY  : znany również jako Trabant500, jest pierwszym seryjnie produkowanym modelem wschodnio-niemieckiej serii Trabant . Był produkowany od 1957 do 1962 roku; Łącznie zbudowano 131 495 sztuk (w tym modele przedprodukcyjne). W 1962 roku VEB Sachsenring przestawił produkcję z P 50 na krótkotrwały model pośredni Trabant 600, który łączył stylistykę nadwozia Trabanta P 50 z projektem technicznym następnej generacji modelu Trabant-Trabant 601. Po trzech i pół roku rozwoju, samochód,  zwany Trabant, został zaprezentowany publiczności na targach w Lipsku w 1957 roku. 7 listopada 1957 roku rozpoczęto produkcję przed seryjną .Zbudowano 50 egzemplarzy . Jednak w tym czasie Trabant nie był jeszcze gotowy do produkcji seryjnej. Było to spowodowane brakiem mocy produkcyjnych oraz problemami z konstrukcją silnika serii P 50. Od sierpnia 1958 do września 1962 Trabant P 50 był produkowany seryjnie w fabryce w Zwickau po zwiększenia zdolności produkcyjnych . W 1961 roku VEB Sachsenring wprowadził wersję furgonu Trabant P 50, która była zwykłym kombi z panelami nadwozia zamiast tylnych szyb; nie był sprzedawany na rynku krajowym P 50. Zamiast tego, dla nabywców DDR, wprowadzono Trabant P 50Camping, kombi z płasko składanymi siedzeniami i dużym składanym szyberdachem.

OPIS SZCZEGÓŁOWY : TRABANT P50 LIMOUSINE

Podczas produkcji Trabant P 50 otrzymał kilka aktualizacji technicznych i modyfikacji. Pierwszą poważną aktualizacją było wprowadzenie silnika P 50/Z w październiku 1958 roku. W sierpniu 1959 roku silnik P 50/Z został zastąpiony silnikiem P 50/1, a w marcu 1960 roku wprowadzono wersję kombi. Od lata 1962 do września 1962 roku P 50 był produkowany z w pełni zsynchronizowaną skrzynią biegów. W październiku tego samego roku produkcja została przeniesiona na Trabanta 600. W sumie montaż Trabanta P 50 trwał 180 roboczogodzin. Cena samochodu pozostała taka sama przez cały cykl produkcyjny. Podstawowy model sedana kosztował 7450 Deutsche Mark der Deutschen Notenbank lub 3565 Deutsche Mark. Trabant P 50 to mały, dwuosiowy samochód z samonośnym nadwoziem, silnikiem z przodu i napędem na przednie koła. Korpus Trabanta ma szkieletową stalową ramę z panelami nadwozia wykonanymi z duroplastu, materiału wykonanego z odpadów bawełny i żywic fenolowych. Zamiast zwykłej kratki i chłodnicy Trabant P 50 ma małe otwory wentylacyjne pod reflektorami. Maska jest wygięta z przodu i sięga do przedniego zderzaka. VEB Sachsenring oferował samochód z pastelowym lakierem w standardzie i z trójkolorowym lakierem jako opcją fabryczną. Pastelowy kolor został wybrany, ponieważ łatwo go było przemalować. Wszystkie silniki serii P 50 mają tę samą konstrukcję. Są to chłodzone powietrzem, dwucylindrowe, dwusuwowe silniki benzynowe z obrotowym zaworem wlotowym, wymiataczem krzyżowym, prostym wałem korbowym z trzema łożyskami przeciw tarciowymi i gaźnikiem poziomym ciągiem. Trabant może osiągnąć prędkość maksymalną około 90 km/h, przy zużyciu paliwa około 8 l/100 km. Wszystkie samochody Trabant P 50 były wyposażone w czterobiegową manualną, kolumnową skrzynię biegów. Skrzynia biegów montowana od 1957 r. do połowy 1962 r. nie ma pierścieni synchronizujących, a zatem wymaga podwójnego sprzęgła. Wszystkie biegi zostały wyposażone w blokowane urządzenie wolnobiegowe, dzięki czemu silnik może pracować niezależnie od kół. Dzięki temu silnik może pracować na biegu jałowym podczas pracy na biegu bez konieczności naciskania pedału sprzęgła. Ponieważ silnik nie ma pompy olejowej – jest on smarowany wyłącznie paliwem – toczenie na biegu bez urządzenia wolnobiegowego spowodowałoby niewystarczające smarowanie, a tym samym awarię silnika. Samochód ma prześwit 150 mm i średnicę zawracania 10 m. P 50 ma hydraulicznie sterowane hamulce bębnowe 200 mm na wszystkich czterech kołach. Kiedy Trabant 500 pojawił się na rynku, nie miał się czego wstydzić. Stał się on podstawowym środkiem transportu dla wielu rodzin. Po wschodniej stronie Żelaznej Kurtyny był w swoim czasie jednym z najbardziej udanych małych samochodów. Wymiary zewnętrzne mogą mylić. Trabant P50 i P60 były pełnowartościowym samochodami z normalnym bagażnikiem i dobrze rozplanowanym wnętrzem. Można powiedzieć, że był Mini na miarę NRD. Tyle, że brytyjskie Mini miało się pojawić dopiero rok później. Poprzednik, AWZ P70 Zwickau, był samochodem wręcz prymitywnie prostym, lecz pracochłonnym w produkcji. Między innymi dlatego, już w pierwszej połowie lat 50. na szczeblach władzy podjęto decyzję o opracowaniu projektu zupełnie nowego, małego samochodu. Trabant P50 został zaprezentowany oficjalnie 23 października 1957 roku. Na początku października tamtego roku miało miejsce wydarzenie, które niezwykle oddziaływało na wyobraźnie ludzi lat 50. . Było nim wystrzelenie w kosmos pierwszego satelity sztucznego, który z rosyjska nazwano sputnik. Słowo to jednak można również tłumaczyć, jako „towarzysz podróży”. To właśnie słowo Trabant, jest jego niemieckim odpowiednikiem. Nie jest dziś stuprocentowo jasne, czy nazwa została wybrana spontanicznie, na fali fascynacji i entuzjazmu, czy odnosiła się do bardziej przyziemnego znaczenia. Bardziej prawdopodobna jest jednak druga opcja, gdyż nazwa ta pojawia się juz w oznaczeniu prototypów z 1955 roku. Zaokrąglony wizerunek spowodował, że Trabant P50/P60 był, w mowie potocznej, nazywany „Kugelporsche”, co możemy przetłumaczyć jako „okrąglutkie Porsche”. Jak na swoje czasy było to całkiem nowoczesne auto i wtedy nikt się jeszcze z niego nie śmiał. Nie miało co prawda wskaźnika paliwa, a jego poziom trzeba było sprawdzać specjalnym bagnetem, ale poza tym nie było tak źle. Trabant zyskał wiele śmiesznych przydomków, np. „mydelniczka”, mimo że nie był to zły samochód….