SIMSON 425S

RYS HISTORYCZNY  : Simson 425 − czterosuwowy motocykl produkowany w NRD w latach 1950 – 1961. W 1961 roku zakończono produkcję motocykli Simson 425, wyprodukowano łącznie 212 611 egzemplarzy. Po wojnie Rosjanie nie zdemontowali linii produkcyjnych tak , jak zrobiono w wielu innym niemieckich fabrykach. Powołano do życia rosyjską spółkę Awtowelo, lepiej znaną pod skrótem AWO .W lipcu 1949 r. zakład opuścił Awo 425 całkowicie wzorowany na jednocylindrowym BMW R 23.Tajemnicze oznaczenie kryło w sobie cyfrę „4” ,oznaczającą silnik czterosuwowy i liczbę „25” ,stanowiącą kod pojemności skokowej 250 ccm. Awo 425 podobnie jak BMW R-25 (produkowane w RFN ) miało silnik jednocylindrowy OHV o pojemności 250 ccm i mocy 12 KM przy 5500 obr./min. Awtowelo został przeniesiony do VEB Automobilwerk Eisenach w 1952 roku, a zakład rozwoju budowy samochodów Chemnitz stał się VEB IFA Forschungs- und Entwicklungswerk. Tym samym od 1952 roku motocykl wychodził już pod marką Simson.

OPIS  : SIMSON 425 S

Motocykl Simson 425 był całkowicie wzorowany na motocyklu BMW R 23 i mógł konkurować z produkowanym na zachodzie motocyklem BMW R 25. Początkowo fabryka borykała się z problemami terminowych dostaw podstawowych podzespołów. W miarę upływu czasu i rozbudowy zakładów, produkcja motocykli ciągle rosła. Plan narzucony przez rząd ZSRR i NRD przewidywał przeniesienie produkcji motocykli do konkurencyjnych zakładów MZ w Zschopau. Fabryka w tym czasie rozpoczęła w 1955 roku produkcję motorowerów, która przyniosła nie mniejszą sławę. Motocykl wyposażono w czterosuwowy silnik o pojemności 247 cm³, górnozaworowym, z wałkiem rozrządu umieszczonym w kadłubie. Silnik który umieszczono wzdłużnie był spięty z 4-stopniową skrzynią biegów, a za przeniesienie napędu na tylne koło odpowiedzialny był wał kardana. Motocykl można było łatwo spiąć z wózkiem bocznym. Podobieństwo do BMW R-25 widać  w rozwiązaniach podwozia (podwójna rama rurowa ,resorowaniu kiła tylnego w suwaku , a przedniego w widelcu teleskopowym, i przekładni kątowej). Jak zwykle diabeł tkwił w szczegółach. Silnik Awo miał głowice z agrafkowymi sprężynami zaworowymi, zapłon iskrownikowy ,inną prądnicę i skrzynię biegów. Dzięki dużej mocy ten lekki jednoślad mógł poruszać się z prędkością 105 km/h lub 85 km/h z wózkiem bocznym. W 1951 roku ukazał się unowocześniony jednoślad bazujący na AWO 425 – Simson Sport. Podstawowymi zmianami były: wachacz resorowany hydraulicznymi amortyzatorami w tylnym zawieszeniu, wygodna kanapa (w miejsce pojedynczych siodełek),nowe głębokie błotniki i podniesiona moc silnika. Ta wersja jednośladu z Suhl spotkała się z dużym uznaniem użytkowników . W Polsce wykorzystywano je np. w straży granicznej. Jednoślady z Suhl cieszyły się ogromnym powodzeniem. Przede wszystkim ze względu na dobrą jakość i wysoki poziom wykończenia. Nie powiodło się rozszerzenie programu produkcyjnego o trzysta pięćdziesiątkę na początku lat sześćdziesiątych. Plan narzucony przez moskiewskich mocodawców i partyjne kierownictwo NRD, przewidywał pozostawienie produkcji większych jednośladów zakładom MZ w Zschopau. Simson miał stać się wielkim producentem małych motocykli, motorowerów, skuterów i mopedów. Ta dyrektywa znacząco zaciążyła na losach firmy oraz na stosunkach między Simsonem a MZ. Chodziło w końcu nie tylko o pieniądze ,ale także o prestiż. Ostatni czterosuwowy motocykl zjechał z taśmy produkcyjnej pod konie 1961 r. Po tym okresie powstały znane u nas modele motorowerów Simson.