IKARUS 55

RYS HISTORYCZNY : Ikarus 55 to wysokopodłogowy autokar przeznaczony do ruchu dalekobieżnego i międzymiastowego oraz pierwszy autobus Ikarus z silnikiem z tyłu. Po raz pierwszy wprowadzony w 1954 roku, był produkowany od 1955 do 1973 roku, wraz z technicznie spokrewnionym Ikarusem 66, przez węgierskiego producenta autobusów Ikarus. W NRD Ikarus 55 i pokrewny model 66 były powszechnie określane jako „rakieta” lub „odkurzacz” ze względu na głośny hałas silnika i rzucający się w oczy ogon. NRD importowała ten typ autobusu od 1956 roku. Razem z Ikarusem 66 dostarczono do Niemiec ponad 8000 pojazdów, z czego 717 sztuk Ikarus 55 istniało jeszcze we wrześniu 1988 roku. W latach sześćdziesiątych Ikarus Lux został zbudowany jako wariant Ikarusa 55, który ma charakterystyczne światło centralne z przodu na dachu. Dla przykładu w Estonii autobus 30-osobowy nie był uważany za luksusowy, ale był wygodniejszy niż niektóre radzieckie autobusy tamtych czasów.

OPIS  : IKARUS 55

Zaprojektowany jako wysokopodłogowy autobus dwuosiowy, Ikarus 55 ma pół-samonośne nadwozie, z silnikiem zainstalowanym za tylnymi siedzeniami z tyłu. Zarówno przednia, jak i tylna oś są osiami belkowymi z resorowaniem piórowym, przy czym oś tylna jest osią planetarną pod napięciem. Tylko oś przednia ma amortyzatory hydrauliczne. Podwójne opony są zamontowane na tylnej osi, a pojedyncze na przedniej osi. Układ kierowniczy jest w pełni mechaniczny i nie wspomagany. Zainstalowany jest pneumatyczny układ hamulcowy, wszystkie cztery koła mają hamulce bębnowe. Hamulec postojowy jest obsługiwany nożnie. Ikarus 55 jest napędzany chłodzonym wodą, wolnossącym, 8,3-litrowym sześciocylindrowym silnikiem wysokoprężnym Csepel D-614 z wtryskiem sześciowym. Silnik ten to zmodyfikowany silnik Steyr WD 613 z powiększonym otworem cylindra, który został zbudowany na licencji przez Csepel. Ma moc 107 kW/ 143 KM z maksymalnym momentem obrotowym 490 N⋅m. Moment obrotowy jest przenoszony na częściowo zsynchronizowaną pięciobiegową skrzynię biegów za pośrednictwem jednotarczowego suchego sprzęgła. W zależności od przełożenia skrzyni biegów prędkość maksymalna wynosi od 78 do 98 km/h. Sztywne osie z amortyzacją piórową z teleskopowymi amortyzatorami są stosowane na podwoziu. Przy masie własnej 9,5 tony dopuszczalna masa całkowita wynosi 14,9 tony. Hamulec pneumatyczny działa na wszystkie koła i jest uzupełniony mechanicznym hamulcem postojowym. Autobus nie ma wspomagania kierownicy. W zależności od wersji kabina pasażerska oferuje miejsce na 32 do 44 miejsc. Dwie ręcznie sterowane drzwi pasażerskie otwierają się na zewnątrz jak drzwi kierowcy. Tylne drzwi znajdują się przed lub za tylną osią, przednie drzwi w zwisie przednim. Istnieją dwa systemy ogrzewania: duży dla kabiny pasażerskiej, a także mała nagrzewnica Scirocco na siedzenie kierowcy, przestrzeń przy przednich drzwiach i do ogrzewania przednich szyb. Autobus ma dwuczęściową panoramiczną szybę przednią, a także zwykle przeszklenia krawędzi dachu i / lub bagażnik dachowy. Światła pozycyjne są umieszczone w małych żebrach na dachu pojazdu. Komora silnika znajduje się za kabiną pasażerską, oddzielona od kabiny pasażerskiej ścianą z oknem i jest dostępna przez dwa duże składane drzwi z tyłu, które otwierają się szeroko z obu stron. Podsumowując, rezultatem jest wygląd, który odpowiada ideom aerodynamiki w tamtym czasie, co podkreślają elementy stylistyczne konstrukcji pojazdu z 1950 roku – panoramiczne okna i żebra. W niektórych specjalnie wyposażonych autobusach niektóre siedzenia miały składane stoły i lampy stołowe.