IVECO A55 F13

RYS HISTORYCZNY : Iveco Zeta to lekki i średni model samochodu ciężarowego produkowany przez włoskiego producenta Iveco. Pojawiła się w 1976 r. i weszła do produkcji w 1977 r., a jej kabina została opracowana przy pomocy tunelu aerodynamicznego Fiata w Orbassano.  Seria Zeta kontynuowała linię zapoczątkowaną w 1959 roku wraz z wprowadzeniem OM Lupetto. Lupetto, a także Leoncino, Daino i Tigrotto, zostały zastąpione przez serię OM X w 1972 roku, która następnie stanowiła podstawę dla gamy Zeta. Sama Zeta została zastąpiona przez zupełnie nowe Iveco Eurocargo w 1991 roku. Iveco A55 serii F13 to furgonetka policyjna ze wzmocnionym nadwoziem. 

OPIS  : IVECO A55 F13

Zeta była wydawana w niezliczonych konfiguracjach, ponieważ musiała zastąpić wiele istniejących linii ciężarówek od kilku różnych producentów. Pierwotnie oferowano trzy różne silniki i cztery różne opcje rozstawu osi. Dostępne były kabiny pojedyncze lub podwójne, a także szereg modeli samochodów dostawczych z dostępnym podnoszonym dachem. Odchylana kabina była oferowana w 7,9-tonowym „79” i była standardem w cięższych modelach.  W 1979 roku gama przeszła lekki lifting i przetasowanie modelu. Później dodano więcej silników, a także modele, które zostały dostosowane do różnych lokalnych rynków. System nazewnictwa Iveco podczas produkcji Zeta składał się z dwóch zestawów liczb podzielonych kropką: pierwsze cyfry odzwierciedlały dopuszczalną masę całkowitą pojazdu (DMC) w setkach kilogramów, podczas gdy drugi zestaw odzwierciedlał moc w dziesiątkach koni mechanicznych. Tak więc pięciotonowy silnik o mocy 100 KM (75 kW) ma emblemat 50,10. Dostępna była również wersja 50.10 z ciągnikiem siodłowym. W 1987 roku pojawiło się turbodoładowane Iveco TurboZeta. Posiadał on turbodoładowane wersje czterocylindrowego silnika Iveco 8040 o pojemności 3,9 litra i mocy 74 lub 85 kW (101 lub 116 KM).  TurboZeta przeszła pewien facelifting i otrzymała bardziej aerodynamiczne, prostokątne reflektory. Później trafiły one do pozostałej części pasma. TurboZeta i Zeta były również produkowane na licencji przez Zastava Kamioni w Kragujevacu, w byłej Jugosławii. Zastava produkowała samochód ciężarowy co najmniej do 2012 roku i był on eksportowany kanałami Iveco na wiele rynków. Od 2004 roku jest sprzedawany jako EuroZeta, po liftingu i modernizacjach w celu spełnienia współczesnych norm emisji spalin Euro III. Nowsze wersje (85.14) są wyposażone w silnik wysokoprężny Cummins o mocy 140 KM (103 kW), który spełnia wymagania normy emisji spalin Euro IV. W latach 1990-2006 Zeta była również budowana w Turcji przez Otoyola Sanayi z Grupy Koç. Późne, cięższe Otoyol Iveco miały zaślepione otwory reflektorów i zamiast nich lampy umieszczono poniżej, w zderzaku. W Stanach Zjednoczonych Iveco Trucks of North America oferowało TurboZeta pod nazwą EuroTurbo w latach 80., aż do zakończenia sprzedaży w Ameryce Północnej w połowie 1991 roku. Dostępna była gama ciężarówek o DMC od 10 000 do 22 800 funtów (4 540 do 10 300 kg), sprzedawanych w klasach 3, 4, 5 i 6. Klasa 3 EuroTurbo 12-12 miała czterocylindrowy silnik turbodiesla o mocy 105 KM (78 kW), podczas gdy 10-14, 12-14, 15-14 i 18-14 miały sześciocylindrowy silnik o mocy 135 KM (101 kW). 23-16 był jedynym modelem klasy 6 i otrzymał rzędową szóstkę o mocy 155 KM (116 kW). Zeta była stopniowo zastępowana od dołu przez cięższe wersje serii S (Daily), a na szczycie przez lżejsze Fordy Cargo (które były sprzedawane jako Iveco-Ford na niektórych rynkach, począwszy od 1986 roku). W Niemczech i na niektórych innych rynkach gama Iveco-Magirus MK (Club of Four) również znalazła się w czołówce gamy Zeta. Ostatecznie, w 1991 roku, całkowicie nowy Eurocargo zastąpił pozostałą część gamy Zeta na większości rynków zachodnich. Podczas gdy duża liczba Zetów została zbudowana w ciągu dość długiego okresu produkcji, niewiele z nich pozostało w Europie Zachodniej. Zawsze budowane z obniżoną ceną (i często z obojętną ochroną przed rdzą), były zwykle utylizowane pod koniec okresu użytkowania. Ponieważ wyglądają one nieco zbyt nowocześnie dla większości kolekcjonerów klasycznych ciężarówek, większość pozostałych europejskich Zetas prawdopodobnie zostanie zmiażdżona lub wyeksportowana. Iveco A55 serii F13 czyli furgonetka policyjna ze wzmocnionym nadwoziem. Trafiła do włoskich służb takich jak Polizia di Stato czy Carabinieri na początku lat siedemdziesiątych ubiegłego wieku i przez wiele lat służyła funkcjonariuszom, mimo sukcesywnego jej zastępowania przez nowsze modele, np. Iveco Daily. Iveco A55 służyły głównie jako więźniarki.