IŻ 27156

RYS HISTORYCZNY : IŻ 2715 (ros. ИЖ-2715) – rodzina samochodów dostawczych z nadwoziem furgon i pick-up, produkowana przez radzieckie, a następnie rosyjskie Iżewskie Zakłady Samochodowe (IżAwto, początkowo Iżmasz) bez większych zmian w przeciągu 29 lat, od 1972 do 2001 roku. Oparte były konstrukcyjnie na samochodzie osobowym Moskwicz 412 i napędzane silnikiem o pojemności 1,5 l. Stanowiły najpowszechniejsze lekkie samochody dostawcze w ZSRR, od końca lat 80. dostępne także dla użytkowników prywatnych. Były także przedmiotem eksportu do innych krajów, w tym zachodnich. Od listopada 1972 do końca roku wyprodukowano pierwszą partię 829 samochodów IŻ 2715, w 1973 ruszyła wielkoseryjna produkcja (33 271 sztuk), a w 1974 wyprodukowano już 45 800. Model 2715 sprzedawano także pod handlowym oznaczeniem IŻ 1500 GR. W 1982 roku samochody przeszły ograniczoną modernizację, w ślad za produkowanym w Iżewsku bazowym sedanem Moskwicz 412. Zmodernizowane samochody otrzymały oznaczenia fabryczne IŻ 2715-01 (furgon) i IŻ 27151-01 (pick-up). Od 1988 roku produkowano także wersję towarowo-osobową IŻ 27156. Od 1995 roku wprowadzono plastikowy zderzak przedni, lecz z uwagi na łatwość uszkodzeń powrócono następnie do blaszanego. Produkcja modelu IŻ 27156 wzrosła z 536 w 1990 roku do 4260 w 1994 roku. Do końca produkcji w 2001 roku wyprodukowano ich 19 994 sztuk

OPIS  : IŻ 27156

Wersja IŻ 27156 różniła się od bazowej przez wprowadzenie dwóch składanych dwuosobowych ławek z oparciami pod ścianami w przedziale towarowym, który został wyposażony w duże częściowo odsuwane okna boczne oraz okno w lewych tylnych drzwiach. Częściowo odsuwana była też szyba w przegrodzie między kabiną kierowcy i pasażera a przedziałem pasażersko-towarowym. Inspiracją dla tej odmiany był francuski kombivan Matra-Simca Rancho. Wadami eksploatacyjnymi okazał się brak ogrzewania tylnej części i przedostawanie się spalin i deszczu przez nieszczelne drzwi i okna. Mimo to, wersja ta okazała się praktycznym modelem w czasie transformacji ekonomicznej początku lat 90. Był to pierwszy samochód tego rodzaju w ZSRR. Część uboższych samochodów tego modelu z lat 90. z powodu trudności z dostawami części nie miała jednak oszklenia bocznego z tyłu. Już wcześniej natomiast część standardowych furgonów była modyfikowana przez dodawanie różnych okien przez użytkowników. Z uwagi na swoją praktyczność, furgony IŻ, produkowane masowo, szeroko się rozprzestrzeniły w ZSRR. Z powodu swojej wysokości, popularnie były w Rosji nazywane kabłuk lub kabłuczok (каблук / каблучок – „obcas” lub „obcasik”) Spotykano też przezwisko pirożok („pierożek”, od rozwożenia artykułów spożywczych, podobnie jak wcześniejsze furgony). Dopiero w drugiej połowie lat 80., na skutek częściowych reform wolnorynkowych związanych z pieriestrojką, dopuszczono w ZSRR niektóre samochody towarowo-osobowe do użytku prywatnego. Modelem konstruowanym właśnie w tym celu był IŻ 27156.