JENSEN INTERCEPTOR

RYS HISTORYCZNY:  Jensen Interceptor – samochód klasy GT, który zastąpił w roku 1966 budzący kształtem kontrowersje model CV8, miał takie samo podwozie jak jego poprzednik – stalowe, rurowe podwozie, cztery hamulce tarczowe, podwójne wahacze z przodu i resory piórowe plus drążek Panharda. Mimo że sam samochód podlegał modernizacjom w latach 1969-70 to jednak firmie Jensen nie udało się utrzymać na rynku.

OPIS SZCZEGÓŁOWY : JENSEN INTERCEPTOR

Model ten znalazł się w grze Gran Turismo 4. Jest to pierwszy samochód osobowy w historii motoryzacji z napędem na 4 koła. Przed Audi (lata ’80) i Subaru (lata ’70), to właśnie Jensen Interceptor FF zastosował stały napęd na obie osie. Cechował się wyjątkowymi właściwościami jezdnymi wyprzedzając w tej kwestii o wiele lat innych producentów. Paradoksalnie innowacyjność połączona z wysokimi kosztami produkcji przełożyły się na marne wyniki sprzedaży i w konsekwencji upadek firmy. Linia nadwozia wraz z charakterystyczną dużą tylną szybą była najbardziej „nie na czasie”. Obecnie Model Interceptor stał się obiektem pożądania wśród kolekcjonerów. Firma Jensen Motors używała silników Chrysler V8 w modelu Interceptor, zaczynając od 6276 cm³  z opcjonalną manualną skrzynią biegów (Mark I, zbudowano 22 egzemplarze) lub automatyczną skrzynią biegów TorqueFlite napędzającą tylne koła za pomocą mechanizmu różnicowego o ograniczonym poślizgu w konwencjonalnej tylnej osi Salisbury. W 1970 roku 383 c.i. produkował 335 KM SAE brutto, czyli 270 KM SAE netto. Ponieważ silnik ten został dostrojony przez Chryslera do użytku z niskooktanową benzyną i w 1971 roku wytwarzał tylko 250 KM SAE netto, Jensen zdecydował się na użycie silnika Chryslera 7200 cm³ w 1971 roku. Na rok 1971 zaoferowano dwa silniki 440 ci. Jeden z nich miał czterogardzielowy gaźnik i wytwarzał 305 KM SAE netto. Drugi, który miał trzy 2-gardzielowe gaźniki i wytwarzał 330 KM SAE netto, był dostępny dopiero w 1971 roku. Zbudowano tylko 232 samochody z „sześciopakiem” 440, zwanym Jensen SP (bez emblematu „Interceptor”) i wyróżniał się tym, że był to najmocniejszy samochód, jaki kiedykolwiek został wyprodukowany przez Jensena. W 1972 roku silnik 440 c.i. z trzema 2-gardzielowymi gaźnikami nie był już produkowany przez Chryslera. Silnik 440 ci, który pozostał, został przestrojony do 280 KM SAE netto. Chrysler kontynuował oferowanie wysokowydajnego silnika 440 c.i. aż do 1976 roku, kiedy to produkował tylko 255 KM SAE netto. Interceptor mógł zaczerpnąć pewne wskazówki stylistyczne z Brasinca Uirapuru, z charakterystyczną dużą, zakrzywioną tylną szybą, która pełniła również funkcję tylnej klapy. Pierwotna specyfikacja obejmowała elektryczne szyby, odchylane przednie fotele, kierownicę z drewnianą obwódką, radio z podwójnymi głośnikami, światła cofania i elektryczny zegar. Wspomaganie kierownicy było standardem od września 1968 roku. Mark II został zaprezentowany w październiku 1969 roku, z nieznacznie zmienioną stylizacją wokół reflektorów, przedniego grilla i zderzaka oraz zmienionymi tylnymi światłami. Wnętrze zostało znacznie zmienione, aby spełnić amerykańskie przepisy, a klimatyzacja była opcją. Model Mark III, wprowadzony na rynek w 1971 roku, ponownie zmienił przedni grill, wykończenia reflektorów i wykończenie zderzaka. Miał w standardzie aluminiowe felgi GKN i klimatyzację oraz zmienione siedzenia. Został podzielony na serie G, H i J w zależności od roku produkcji. W 1971 roku silnik 383 ci o pojemności 6,3 litra został zastąpiony przez silnik 440 ci o pojemności 7,2 litra. W 1975 roku Jensen znalazł się w trudnej sytuacji z powodu światowej recesji i problemów z samochodem sportowym Jensen-Healey. Firma została postawiona w stan upadłości, a odbiorcy zezwolili na kontynuowanie produkcji aż do wyczerpania dostępnej pamięci podręcznej części. Produkcję Interceptora zakończono w 1976 roku. Później grupa inwestorów działających pod nową marką Jensen Cars Limited wkroczyła i wznowiła produkcję modelu Interceptor z lat 70., który został na krótko przywrócony pod koniec lat 80. jako Series 4 (S4), który był zaktualizowaną wersją oryginalnej serii Interceptor V8, dając nowe życie marce Jensen, a produkcja samochodów została wznowiona. Samochód powrócił jako niskonakładowy, ręcznie zbudowany i wykonany na zamówienie, sprzedawany w podobny sposób jak Bristol, z ceną 70 000 funtów. Chociaż nadwozie pozostało zasadniczo takie samo jak w ostatniej głównej serii produkcyjnej serii 3, silnik był znacznie mniejszy, dostarczony przez Chryslera, o pojemności 5,9 litra, który wykorzystywał bardziej nowoczesne sterowanie w celu zmniejszenia emisji spalin i nadal wytwarzał około 250 KM. Ponadto wnętrze zostało nieco przeprojektowane z dodatkiem nowoczesnych „sportowych” foteli przednich w przeciwieństwie do stylu fotela z wcześniejszych modeli, a także zmienionej deski rozdzielczej i elektroniki. Ówczesny właściciel sprzedał je w 1990 roku firmie inżynieryjnej, która uważana była za mającą silniejszą pozycję do produkcji samochodu; Trwało to do 1993 roku, kiedy to zbudowano około 36 samochodów, a podczas gdy rozpoczęto prace nad opracowaniem nowego Interceptora serii 5 (S5) na lata 90., po raz drugi wezwano odbiorniki i firma została zlikwidowana. ensen Interceptor zadebiutował w 1966 roku i pożegnał się ze światem 10 lat później. Owszem, w latach 1950 – 1957 produkowany był inny model pod dokładnie tą samą nazwą, ale powstał tylko w 88 egzemplarzach (niezauważalna liczba z punktu widzenia dziejów świata) i był brzydki, dlatego to nie on był inspiracją dla twórców nowego Interceptora, który wyjedzie na drogi za trzy lata. Wracając do naszego bohatera – przez 10 lat produkcji powstało 6408 sztuk, większość tzw. wersji shooting brake (to ona szykuje swój come back), ale było tez kilka kabrioletów i wersji coupe. Interceptor (z ang. myśliwiec przechwytujący, przechwytywacz) wyposażony był w silnik V8 produkcji Chryslera, najpierw o pojemności 6,2, a potem 7,2 l. Ale nie to jest najciekawsze. Od 1966 do 1971 roku powstało 320 sztuk Jensena FF. To tak naprawdę model Interceptor, ale z napędem na cztery koła i systemem ABS. Było to pierwsze auto z takimi nowinkami, Audi ze swoim Quattro (1980 rok) i Chrysler Imperial ze swoim ABS-em (1971 rok) niech się schowają, byli kilkanaście lat za Jensenem. Prezentowany model pojawił się w 6 części Szybkich i Wściekłych gdzie podczas pościgu Dominica Toretto i Luke’a Hobbsa za Flip Carem Owena Shawa, Letty Ortiz używa Interceptora, aby odwrócić uwagę. Taranuje samochód Toretto, odwracając jego uwagę od Shawa. Kiedy oboje są zmuszeni do konfrontacji ze sobą na zewnątrz swoich pojazdów, Letty strzela do Dominica i przegrupowuje się z drużyną Shawa. Później, po odkryciu, że zna Dominica, wycofuje się z grupy (która stała się wobec niej podejrzliwa) i pracuje nad myśliwcem przechwytującym w garażu Owena. Shaw idzie porozmawiać z Letty, opowiadając o dniu, w którym ją znalazł. Nieswojo czująca się Letty wsiada do Interceptora i opuszcza grupę Shawa. Letty jest później widziana podczas wyścigu ulicznego z Dodge’em Chargerem Daytona Dominica. Po wyścigu, kiedy Dominic wygrywa, Letty daje mu znak, aby poszedł za nią. Oboje jadą do podmostowej dzielnicy Londynu, gdzie Dominic wyjaśnia Letty jej wspomnienia z przeszłości (z bliznami na jej ciele po przeszłych obrażeniach) i zwraca jej naszyjnik z krzyżem, który zatrzymał. Potem Letty odjeżdża samochodem i więcej go nie widać.