KAMAZ 5511 KOPARKA EO-3532

RYS HISTORYCZNY : Kamaz 5511 to model wywrotki produkowany przez fabrykę samochodów Kama w latach 1977-1990. Jednocześnie charakterystyczne jest to, że w Nabierieżnym Czełnym, bezpośrednio w fabryce, zamontowano samo podwozie, a wywrotkę zmontowano już w Niżniekamsku. Platforma była ogrzewana spalinami, a sam samochód należy do wywrotek z tylnym rozładunkiem. Kamazy produkowano w dużej liczbie odmian. Znalazły się wśród nich pojazdy specjalistyczne, takie jak dźwigi, koparki, wiertnice i wiele innych.

OPIS  : KAMAZ 5511 KOPARKA EO-3532

Na podwoziu można zainstalować konwencjonalną zabudowę do transportu dowolnych towarów lub ładunków, a także koparkę lub betoniarkę, aby zamienić zwykłą ciężarówkę w potężną siłę roboczą. Gabaryty i gabaryty auta pozwoliły na wykorzystanie go do przewozu towarów na trasach międzymiastowych, na długich trasach. Wykonuje również przewozy po drogach miejskich i terenach podmiejskich. Kabina standardowa, bez koi, mocowana na ramie. typ sprężynowy. Podwójne, z funkcją pochylania do przodu, przechylanie realizowane jest za pomocą urządzenia skrętnego. Przed kierowcą znajduje się kierownica, deska rozdzielcza i dźwignia zmiany biegów z boku. Kierowanie jest dość płynne. Okna są obrotowe, szyby można opuszczać. W ostatnich latach przednia szyba została wzmocniona w celu ochrony przed uszkodzeniami. Kabina jest dobrze izolowana i wystarczająco izoluje hałas od ruchu samochodu. Na budowach zwykle wykorzystuje się koparki gąsienicowe lub kołowe. Urządzenia postawione na podwoziach ciężarówek stanowią mały procent pojazdów zatrudnianych w budownictwie. Zaletą koparki zabudowanej na podwoziu pojazdu ciężarowego jest mobilność i : precyzja pracy większa niż maszyny gąsienicowej. Maszyna o oznaczeniu EO-3532 stawiana na podwoziu ciężarówki Kamaz 5511 należała do najpopularniejszych pojazdów tego typu w Związku Radzieckim. Cieszyła się zainteresowaniem do początku lat 90. W 1962 roku w Berdiańskiej Fabryce Sprzętu Drogowego opracowano koparkę teleskopową E-4010, pracującą na podwoziu KrAz-a-221 ze wzmocnioną ramą nośną. Konstrukcję uznano  za udaną i wszechstronną. Mogła współpracować z ponad dziesięcioma rodzajami wymiennego osprzętu, służącego zarówno do kopania i niwelacji terenu, jak i do prowadzenia innych prac ziemnych. Na sterowane hydraulicznie urządzenie składał się teleskopowy wysięgnik o trójkątnym przekroju. Napędzał je silnik typu D-75 o mocy  75 KM. Koparkę produkowano do końca lat 70.  Radziecki przemysł wrócił do konstrukcji tego rodzaju pod koniec lat 80. W 1989 roku w Fabryce Koparek w Kentau  w Kazachstanie uruchomiono produkcję maszyny EO-3532. Model stanął na podwoziu Kamaza 5511 i był wyposażony w cztery podpory. Koparkę napędzał silnik Diesla D-240 o mocy 72 KM.  Wysięgnik mógł pracować w zakresie 135 stopni. Model EO-3532 był konstrukcją bliźniaczą do EO-3131, która z kolei bazowała na gąsienicowej koparce EO-3122. Na początku lat 90. w białoruskiej Kochanowskiej Fabryce Koparek (wówczas Białoruska Fabryka Koparek Belex) zaczęto wytwarzać nie- znacznie zmodernizowany model EO-3532A, montowany na podwoziu Kamaza 55111. Mechanizm koparki napędzał silnik D-240 lub D-240L o mocy 75 KM. Pojemność łyżki wynosiła 0,63 m3, a maksymalna głębokość wykopu – 4,5 m. Zmodyfikowaną wersję koparki, której produkcję uruchomiono w drugiej połowie lat 90., oznaczono symbolem EO-3532A-1 i montowano na podwoziu innego auta ciężarowego – MAZ-a-5337. Z kolei odmiany EO-3533U i EO-3533UA zabudowywano na podwoziach ciężarówki Ural 4320-30. Najpopularniejszym podwoziem, na którym montowano koparkę EO-3532, był Kamaz 5511. Wóz służył oryginalnie jako baza wywrotki. To właśnie w tej wersji cieszył się w latach 80. ogromną popularnością w Polsce. Nie było budowy, której  nie obsługiwałaby wywrotka z napisem Kamaz  na masce. Auta z pomarańczowymi kabinami i białym przednim pasem pamiętają wszyscy z tamtego okresu.