KRUPP TITAN SW O80 HUBERTIA

RYS HISTORYCZNY : Titan to model ciężarówki Frieda. Krupp Motoren- und Kraftwagenfabriken, który był budowany w Norymberdze od 1950 do 1951 roku i w Essen od 1951 do 1954 roku. Do 1951 roku pojazd był sprzedawany wyłącznie jako Südwerke Titan, od 1951 roku do końca produkcji nosił nazwę Krupp-Südwerke Titan. Ciągnik na bazie tytanu otrzymał oznaczenie S 80. W całym okresie produkcji zbudowano 976 pojazdów. Po tym, jak fabryka Kruppa w Essen została zniszczona podczas nalotu w 1943 roku, produkcja ciężarówek Kruppa została przeniesiona najpierw do Alzacji, a następnie do Frankonii w 1944 roku na rozkaz reżimu nazistowskiego. Produkcja samochodów ciężarowych była rozłożona na trzy lokalizacje: Kulmbach, Bamberg i Norymberga, a montaż końcowy odbywał się w Norymberdze. Ponieważ nazwisko Krupp miało negatywny wizerunek ze względu na jego ramiona na dużą skalę produkowane w czasie II wojny światowej, te powojenne ciężarówki nosiły tylko nazwę „Südwerke”. Nazwa marki została zmieniona na „Südwerke” kiedy Titan został wprowadzony na rynek w 1950 roku, początkowo był produkowany w Norymberdze, chociaż Krupp przeniósł produkcję z powrotem do Essen w październiku 1950 roku. Dopiero w marcu 1951 roku zakończono produkcję tytanu w Norymberdze, która była kontynuowana w Essen do 1954 roku. W tym samym roku zniknęła również nazwa marki Südwerke. Na podwoziu ciężarówki Titan powstawały autobusy których zabudowy wykonywały różne firmy nadwoziowe.

OPIS  KRUPP TITAN SW O80 HUBERTIA

Krupp Titan był najpotężniejszą ciężarówką dostępną na rynku, Osiągał moc 190 KM, a w 1951 roku wzrósł do 210 KM. Godną uwagi cechą Titana jest to, że był on zasilany kombinacją dwa niezależne silniki 3-cylindrowe; Połączone są tylko wały korbowe. Było jednak wiele problemów z synchronizacją tych dwóch silników. Jako W rezultacie produkcja Titana zakończyła się na około 1000 zbudowanych egzemplarzy. Jego następca o nazwie Tiger dostarczał tylko 185 KM, ale jego 5-cylindrowy silnik był znacznie bardziej niezawodny. Jednostka napędowa była długa więc równie długi musiał być „nos” pojazdu nazywany „ pyskiem aligatora” ze względu na charakterystyczny kształt .Konstrukcja zaburzała proporcje pojazdu lecz najwyraźniej mało kto przejmował się wtedy takimi detalami. Oznaczenie SW oznaczało Südwerke czyli pojazdy użytkowe O – podwozie autobusowe ( omnibus ) . Natomiast liczba 8 odnosiła się do ładowności -8 ton a liczba 0 – to wersja eksportowa . Jednym z producentów nadwozi autobusowych była bawarska firma Hubertia która w latach 1950-1955 zbudowała większość ze 158 wyprodukowanych pojazdów .Ogromne mierzące 10 metrów autobusy zabierały na swój luksusowy pokład zaledwie 47 pasażerów . Skromna liczba pasażerów sprawiała że koszty eksploatacji były ogromne co sprawiało że bilety kosztowały fortunę . Tak drogie autobusy były dość ryzykownym przedsięwzięciem ponieważ w latach 50-tych nie było zbyt wielu zamożnych Niemieckich pasażerów. Istniały jednak bardzie pojemne wersje tego autobusu które mogły pomieścić 70 a nawet 100 pasażerów . Nadwozia produkowane przez firmę Hubertia miały zaokrąglone okienka na krawędzi dachu zgodnie z ówczesną modą . W tylnej części znajdowała się bagażnik okolony galeryjką . Dodatkowe wyposażenie stanowiła charakterystyczna antena radiowa która biegła ku tyłowi wzdłuż dachu . Ktupp Titan SW O80 Hubertia należał do najpotężniejszych autobusów jakie produkowano tuż po zakończeniu II wojny światowej .