Strona główna » LAMBORGHINI » LAMORGHINI DIABLO
DANE TECHNICZNE : LAMBORGHINI DIABLO
ROK PRODUKCJI : 1990 – 2001
SILNIK : V12
POJ. SILNIKA : 5707 CM3
MOC : 362 kW – 492 KM
PRĘDKOŚĆ MAX : 325 km/h
PRZYŚPIESZENIE 0-100 km/h : 4,1 s
SKALA : 1:43
PRODUCENT MODELU : IXO/Eaglemoss ( The James Bond Car Collection nr 39 )
RYS HISTORYCZNY : Lamborghini Diablo – samochód sportowy klasy średniej klasy produkowany przez włoskiego producenta samochodów Lamborghini w latach 1990 – 2001. Jest to pierwsze produkcyjne Lamborghini zdolne do osiągnięcia prędkości maksymalnej przekraczającej 320 kilometrów na godzinę . Po zakończeniu produkcji w 2001 roku, Diablo zostało zastąpione przez Lamborghini Murciélago. Nazwa Diablo oznacza po hiszpańsku „diabeł”. W czasie, gdy firma była finansowana przez szwajcarskich braci Jeana Claude’a i Patricka Mimrana, Lamborghini rozpoczęło rozwój projektu o nazwie kodowej 132 w czerwcu 1985 roku jako zamiennik Countach, flagowego samochodu sportowego Lamborghini. W briefie stwierdzono, że prędkość maksymalna nowego samochodu musi wynosić co najmniej 315 km/h. Projekt samochodu został zlecony Marcello Gandini, który zaprojektował jego dwóch poprzedników. Kiedy Chrysler Corporation kupił firmę w 1987 roku, finansując firmę na ukończenie rozwoju samochodu, jej kierownictwo było niezadowolone z projektów Gandiniego i zleciło zespołowi projektowemu w Detroit wykonanie trzeciego obszernego przeprojektowania, wygładzając niesławne ostre krawędzie i rogi oryginalnego projektu Gandiniego. W ostateczności Gandini był tak rozczarowany „zmiękczonym” kształtem, że później zrealizował swój oryginalny projekt w Cizeta-Moroder V16T. Diablo zostało zaprezentowane na sprzedaż 21 stycznia 1990 roku. Zaprezentowany na Salonie Samochodowym w Genewie w 1992 roku koncepcyjny roadster Diablo pokazał, jak wyglądałaby wersja samochodu z otwartym dachem. Łącznie od 1990 do 2001 roku wyprodukowano 2884 Lamborghini Diablo w najróżniejszych wersjach. Auto przeszło do historii super samochodów jako prawdziwie piekielna bestia.
OPIS SZCZEGÓŁOWY : LAMBORGHINI DIABLO
Nowy samochód został nazwany Diablo, kontynuując tradycję Lamborghini nazywania swoich samochodów po rasach walczących byków. Diablo zostało nazwane na cześć okrutnego byka wychowanego przez księcia Veragua w 19 wieku, słynnego z walki w epickiej bitwie z „El Chicorro” w Madrycie 11 lipca 1869 roku. Jego moc pochodziła z podwójnej krzywki górnej o pojemności 5,7 l , 4 zaworów na cylinder istniejącego silnika V12 i sterowanego komputerowo wielopunktowego wtrysku paliwa, wytwarzając maksymalną moc 485 KM i 580 Nm momentu obrotowego, aby osiągnąć maksymalną prędkość 325 km/h. Diablo miał napęd na tylne koła, a silnik był zamontowany centralnie, aby pomóc w utrzymaniu równowagi. Auto Motor und Sport zmierzył 0-100 km/h w 4,5 sekundy, 0-160 km/h w 9,3 sekundy i 0-200 km/h w 13,7 sekundy. Diablo było lepiej wyposażone niż Countach; Standardowe wyposażenie obejmowało w pełni regulowane fotele i kierownicę, elektryczne szyby, system stereo Alpine i wspomaganie kierownicy od 1993 roku. Hamulce przeciwblokujące nie były początkowo dostępne, chociaż ostatecznie zostały użyte. Dostępnych było kilka opcji, w tym niestandardowy fotel kierowcy, zdalna zmieniarka CD i subwoofer, tylny spojler, fabrycznie zamontowany zestaw bagażowy (w cenie 2 600 USD) i ekskluzywny zegar Breguet dla deski rozdzielczej (wyceniony na 10 500 USD). Samochód w podstawowej wersji nie posiadał kontroli trakcji czy nawet ABS-u. Zabrakło także wspomagania kierownicy. W wersji pierwotnej jest to więc rasowy samochód sportowy, który od kierowcy wymaga maksimum skupienia, umiejętności i ostrożności. Komputer nie naprawi błędu człowieka, który może kosztować tylko bączka na zakręcie lub aż niebezpieczną kraksę. W tej pierwotnej wersji to Lamborghini było produkowane do 1993 r. Łączna liczba wytworzonych egzemplarzy wyniosła 873 sztuki. Zakończenie produkcji tego modelu nie było jednak końcem ery Diablo – to był dopiero początek. Powodem zakończenia wytwarzania premierowego modelu było wprowadzenie unowocześnionej wersji VT, która posiadała już napęd na cztery koła, wspomaganie kierownicy oraz przestylizowaną deskę rozdzielczą. Od strony układu napędowego nie zaszły żadne zmiany, jednak samochód stracił nieco na osiągach gdyż przytył o 50 kg. Wprowadzenie napędu na cztery koła poprawiło jednak właściwości jezdne i bezpieczeństwo. Przez całe dziesięciolecie Diablo jako jedyny produkowany model utrzymywało Lamborghini przy życiu. Pod koniec nie było jednak łatwo. Dziś firma się rozwija pod skrzydłami Audi, ale pamięć fanów marki o Diablo jest wciąż żywa. Nic jednak dziwnego – to po prostu świetny, agresywny super samochód. Prezentowany model pochodzi z filmu „Śmierć nadejdzie jutro” gdzie występuje w scenie zaparkowany w hangarze Antonowa An-124 należącego do pułkownika Moona.