MERCEDES LP 334

RYS HISTORYCZNY : Ciężki samochód ciężarowy z kabiną nad silnikiem był serią ciężarówek produkowanych przez firmę Daimler-Benz. Daimler-Benz przez długi czas wstrzymywał się z budową pojazdów z kabiną nad silnikiem i trzymał się kształtu maski. Fabryki pojazdów, takie jak Wackenhut, Schenk, Kässbohrer czy Kögel, przekształciły więc podwozia z kabiną nad silnikiem w pojazdy z kabiną nad silnikiem z własnymi kabinami i nadwoziami. Ciężarówki Mercedes-Benz LP z kabiną „cubic” były serią ciężarówek z kabiną nad silnikiem, które po raz pierwszy zaprezentowano w 1955 roku. Najczęściej określa się je po niemiecku jako „Kubische Kabine”, odnosząc się do kwadratowego wyglądu kabiny. Napis „LP” był również stosowany w wersjach z kabiną kierowcy Mercedes-Benz poprzedniej gamy samochodów ciężarowych Mercedes-Benz. Modele ciężkie i średnie zostały wycofane z produkcji w 1975 r., gdy Mercedes-Benz NG przejął gamę, podczas gdy lżejsza część gamy została zastąpiona dopiero w 1984 r. przez nowy LK (Leichte Klasse, „klasa lekka”). Ciężarówki Mercedes-Benz LP służyły również jako podstawa dla ciężarówek z maskami Tata Motors. Jednak w połowie lat pięćdziesiątych wzrosło międzynarodowe zapotrzebowanie na kabiny z kabiną nad silnikiem, a Niemcom zagroziły restrykcyjne przepisy dotyczące wag i wag. W czerwcu 1955 roku LP 315 był oferowany jako pierwszy fabryczny model z kabiną nad silnikiem, przy czym litera „L” w oznaczeniu modelu LP 315 oznaczała jak zwykle „ciężarówkę”, podczas gdy nowa litera „P” oznaczała teraz Pullmana. Termin ten pochodzi od amerykańskiego budownictwa kolejowego: opływowe pociągi pasażerskie autorstwa wynalazcy George’a Mortimera Pullmana wywołały kiedyś sensację w USA jako „pociągi Pullmana”. Pojazdem bazowym był długonosy L 315; Silnik był przed komorowym silnikiem wysokoprężnym OM 315 o mocy 145 KM. Przy dopuszczalnej masie całkowitej 14,9 t LP 315 oferował ładowność 8,2 tony, a kabina została dostarczona przez firmę Wackenhut.

OPIS  : MERCEDES LP 334

W 1957 roku LP 315 został zastąpiony przez LP 326. Zewnętrznie LP 326 różnił się od swojego poprzednika w obszarze kabiny bocznymi oknami wentylacyjnymi i krótszym zwisem przednim. Nowy silnik OM 326 oferował teraz moc 200 KM. W styczniu 1958 roku LP 326 musiał ustąpić miejsca „stonodze” LP 333 w reakcji na prawa Seebohma. Pojazdy trzyosiowe miały dwie skrętne osie przednie (LP 333 solo car) lub skrętną oś czołową przed napędzaną osią tylną (ciągnik LPS 333). W eksporcie LP 332 zastąpił LP 326. Kiedy w 1960 r. w Niemczech ponownie dopuszczono dwuosiowe 16-tonowe ciężarówki, LP 334 był rozwinięciem LP 326. Ciągniki siodłowe LP 333 i LPS 333 były produkowane od 1958 do 1961 roku. Jeśli chodzi o pojazdy z kabiną nad silnikiem jako całość, seria LP 333 stanowi swego rodzaju przewrót. Do tego czasu istniały serie LP 326 do 329, które wyłoniły się z LP 315, a także modele eksportowe LP 331 i LP 334. Po LP 333 (częściowo również w okresie budowy) pojawił się LP 337, który został zaprojektowany jako dwunastotonowy samochód ciężarowy (tylko w 1959 i 1960 roku, od tego czasu minimalny silnik wynosił 6 KM/t) oraz LP 338, który był przeznaczony na maksymalnie 14 ton (od 1963 roku zwany wówczas LP 1418)[1]. Oba były napędzane silnikiem wysokoprężnym z komorą wstępną OM 326, który wytwarzał 172 KM w LP 337 i 180 KM w LP 338, spełniając tym samym wymóg 6 KM/t przy masie całkowitej zestawu 30 ton. Mocniejsza wersja silnika OM 326 o pojemności 192–200 KM, znana już z LP 333, napędzała również wprowadzony w 1960 roku LP 334 o dopuszczalnej masie całkowitej 16 ton, który przy tym tonażu można uznać za prawdziwego następcę LP 333. Wszystkie te ciężkie lokomotywy z kabiną nad silnikiem, które pojawiły się po LP 333, były dostępne jako ciężarówki z platformą i ciągniki siodłowe. W latach 1957-1963 nie było wersji z napędem na wszystkie koła dla wszystkich pojazdów z kabiną nad silnikiem, a jedynie dla odpowiednich samochodów z kabiną nad silnikiem, które, podobnie jak ciężkie samochody z kabiną nad silnikiem, były produkowane w Gaggenau. Silnik Mercedes-Benz OM 326. I to sześciocylindrowy rzędowy silnik wysokoprężny z komorą wstępną z chłodzeniem wodnym i czterema górnozaworowymi zaworami. Zawieszony jest na ramie w czterech gumowych łożyskach. Dzielona żeliwna skrzynia korbowa jest odlewana razem z blokiem cylindrów. Z otworem cylindra 128 mm i skokiem tłoka 140 mm, silnik ma całkowitą pojemność skokową 10 809 cm³. Tłoki są kutymi tłokami ze stopów lekkich firmy Mahle z czterema pierścieniami zaciskowymi i dwoma pierścieniami zgarniającymi oleju; Pierścień zaciskowy jest chromowany. Moc przenoszona jest za pośrednictwem korbowodów o podwójnym przekroju T na kuty wał korbowy, który jest siedmiokrotnie montowany w łożyskach ślizgowych i hartowany. Posiada przeciwwagi i tłumiki drgań. Wał korbowy napędza wałek rozrządu w skrzyni korbowej za pomocą walcowych kół zębatych czołowych. Uruchamia dwa zawory dolotowe i dwa zawory wydechowe na cylinder za pomocą popychaczy, zderzaków i wahaczy, które zwisają pionowo w głowicy cylindrów. Silnik ma sześć pojedynczych głowic cylindrów, które są uszczelnione do bloku silnika za pomocą uszczelki głowicy cylindrów zawierającej azbest. Paliwo jest oczyszczane przez dwustopniowy filtr paliwa, którego pierwszy stopień to filtr z rurką filcową, a drugi to filtr mikronowy. Następnie jest wtryskiwany do komór wstępnych przez pompę wtryskową typu Bosch PES 6 A 90 B 410 RS 283/7 przez dyszę wtryskową typu Bosch DNO SD 211. Pompa wtryskowa jest sterowana przez regulator odśrodkowy. Powietrze dolotowe jest oczyszczane przez dwa filtry papierowe i doprowadzane do komór spalania przez wspólny kolektor dolotowy ze stopów lekkich dla wszystkich sześciu głowic cylindrów. Silnik posiada smarowanie obiegowe ciśnieniowe z regulatorem temperatury; Filtr w głównym strumieniu i filtr dokładny oczyszczają olej. Chłodzenie zapewnia układ chłodzenia wodą z chłodnicą z rurą żebrowaną, która jest sterowana przez termostat sterujący. Wentylator wydmuchuje ciepło odpadowe.