BITTER DIPLOMAT CD

RYS HISTORYCZNY  : samochód sportowy produkowany od jesieni 1973 do końca 1979 roku, który łączył amerykańską i niemiecką technologię z nadwoziem hatchback we włoskim stylu. Partnerem projektu była też firma karoseryjna Baur, w której zakładzie miał powstawać nowy model. Zakładano produkcję na poziomie 100 egzemplarzy rocznie. Bitter został zbudowany na skróconej płycie podłogowej luksusowego modelu Opel Diplomat. Został zaprojektowany przez Charlesa M. „Chucka” Jordana (szefa projektu Opla w latach 1967-1971, a później wiceprezesa General Motors (GM)) i projektanta Opla Dicka Ruzzina, z pomocą George’a A. Galliona, Davida Hollsa, Herberta Killmera i Hideo Kodamy, a także Erharda Fasta (dyrektora Opel Designstudios 3 for Advanced Design od 1964 r.). Tył został zainspirowany propozycją Erharda Fasta dla Opla Aero GT z 1969 roku. Dzięki pozytywnej reakcji na prototyp CD Opel rozważał opracowanie modelu produkcyjnego. W 1971 roku to David R. „Dave” Holls (szef projektu Opla od lipca 1971 roku; wcześniej asystent Chucka Jordana) zachęcił Ericha Bittera do zbudowania płyty Bitter. W rezultacie w 1971 roku powstała firma Bitter GMBH, która sprzedawała płytę CD . Cel 200 sztuk rocznie nigdy nie został zrealizowany, a Bitter sprzedał łącznie 395 sztuk.

OPIS SZCZEGÓŁOWY : BITTER DIPLOMAT CD

Bitter CD jest koncepcyjnie oparty na Intermeccanica Italia, samochodzie sportowym produkowanym w Turynie z plastikowym nadwoziem, które zostało wyposażone w technologię napędową Forda. Pojazd ten, przeznaczony głównie na rynek amerykański, został sprowadzony do Niemiec przez Ericha Bittera w 1969 roku. Bitter dokonał pewnych zmian w podwoziu na rynek niemiecki. W czasach kryzysu paliwowego Bitter Diplomat CD nie miał szans na wielki sukces. Doskonałe auto, które pojawiło się na rynku w nieodpowiednim momencie. Jeśli ktoś ma wizje, to powinien wybrać się do lekarza. Erich Bitter, niemiecki biznesmen , postanowił zrobić inaczej – ze swoimi wizjami udał się do Opla. W dzisiejszych czasach brzmi to jak bajka, ale przedsiębiorcy udało się przekonać centralę koncernu, żeby na bazie projektu oplowskiego stylisty Chucka Jordana i dwóch prototypów przygotowanych przez Pietra Fruę zbudować samochód, który na targach we Frankfurcie w 1973 roku niemal tak samo poruszał widownię, jak niewiele później… pierwszy wielki kryzys paliwowy. Bitter Diplomat CD miał odświeżyć przykurzony nieco wizerunek marki Opel i dodać mu blasku. Już podczas debiutu rynkowego w 1974 r. cenę tego modelu ustalono na niespełna 60 000 marek, czyli… niemal dwukrotnie drożej od Porsche 911 S. To się nazywa pewność siebie! Tylko 25 starannie wybranych dilerów Opla dostąpiło zaszczytu oferowania Bittera Diplomata sławnym i bogatym klientom. Optymistyczny plan! Gran turismo ważące na pusto aż 1,7 tony to idealne auto na dalekie podróże, z cicho mruczącym silnikiem V8 pod maską, mięciutko zmieniającą biegi trzybiegową skrzynią GM i mnóstwem miejsca na przednich fotelach. Widząc takie auto w lusterku, tylko nieliczni wtajemniczeni mogli pomyśleć, że może ono mieć coś wspólnego z Oplem. We wnętrzu widać oplowskie geny, ale wstawki z prawdziwego drewna i bogate wyposażenie dodają mu elegancji. Kierowca siedzi stosunkowo nisko, ale dzięki olbrzymim drzwiom do auta wsiada się bardzo łatwo.