OPEL BEDFORD BLITZ

RYS HISTORYCZNY : Bedford CF to gama pełnowymiarowych furgonów produkowanych przez Bedford – oddział firmy Vauxhall zajmujący się pojazdami użytkowymi. Furgonetka została wprowadzona w 1969 roku jako miejsce modelu CA i miała bezpośrednią konkurencję z Fordem Transitem, który wszedł do produkcji cztery lata wcześniej. Jego konstrukcja była podobna do amerykańskiego odpowiednika, Chevroleta Van (1971–1995). Bedford był spółką zależną General Motors, a na niektórych rynkach poza Wielką Brytanią i Irlandią model CF był sprzedawany przez dealerów Opla jako Opel Bedford Blitz od 1973 roku, kiedy to oryginalny Opel Blitz został wycofany z produkcji. Na innych rynkach, takich jak Norwegia, CF zachował swoją pierwotną nazwę. Model CF był ostatnim pojazdem zaprojektowanym wyłącznie przez Vauxhall, gdy został wycofany z produkcji w 1986 roku (ostatnim samochodem osobowym Vauxhall był HC Viva, którego produkcja zakończyła się w 1979 roku); do tego czasu wszystkie samochody Vauxhall zostały zasadniczo przemianowane na Opla.

OPIS  : OPEL BEDFORD BLITZ 

Wprowadzone w listopadzie 1969 roku w celu zastąpienia 17-letniego Bedforda w Kalifornii, warianty CF van szybko stały się jednymi z najpopularniejszych lekkich samochodów dostawczych na brytyjskich drogach. Model CF mógł być wyposażony w drzwi przesuwne w panelu bocznym bezpośrednio za drzwiami pasażera i to właśnie w tym układzie furgon był również powszechnie używany jako pojazd bazowy dla przyczepy kempingowej. Był to sprawdzony silnik Slant Four, który został wprowadzony do modeli Vauxhall FD Victor w 1967 roku. Oprócz zwiększonej pojemności silnika z 1,6 l (1598 cm³) do 1,8 l (1759 cm³) i z 2,0 l (1975 cm³) do 2,3 l (2279 cm³) w 1972 roku, jednostki napędowe pozostały niezmienione. Czterocylindrowy silnik wysokoprężny Perkinsa o pojemności 1,8 l (1760 cm³) można było zamówić za dodatkowe 130 funtów (1969), podczas gdy większa wersja o pojemności 2,5 l (2523 cm³) była używana w cięższych wersjach. Jednostki te miały moc 50 i 61 KM (37 i 45 kW). W 1976 roku silnik wysokoprężny Opla o pojemności 2,1 l (2064 cm³) z zaworem górnozaworowym (OHV) zastąpił przestarzałe jednostki Perkinsa. Na rynkach australijskich CF mógł być opcjonalnie wyposażony w sześciocylindrowe jednostki Holdena, w wersjach o pojemności 2850 cm³  i 3310 cm³ . Była to odpowiedź na konkurencyjną gamę Forda Transita, który w Australii wykorzystywał sześciocylindrowe silniki z Forda Falcona. Bedford wykorzystywał ten sam podstawowy układ zawieszenia, co Opel Victor, choć w połączeniu z większymi prześwitami nadkoli i skalibrowany w celu uzyskania większej nośności. Przednie niezależne zawieszenie miało układ podwójnych wahaczy ze sprężynami śrubowymi i amortyzatorami teleskopowymi, podczas gdy tylne koła były zawieszone przez kombinację obejmującą oś napędową i tradycyjne długie resory jednopiórowe. Zastosowano kilka różnych manualnych skrzyń biegów: trzybiegową, czterobiegową Vauxhall, czterobiegową Bedford, czterobiegową ZF, pięciobiegową ZF i automatyczną General Motors. Overdrive typu Laycock był dostępny na zamówienie lub w późniejszych czterobiegowych modelach Vauxhalla. Dostępne były trzy wersje nadwozia CF1. Standardowy furgon, który miał rywalizować z Fordem Transitem; specjalne nadwozie furgonetki (zasadniczo samodzielna kabina z podwoziem ogólnego przeznaczenia, na którym można było zbudować szeroką gamę niestandardowych nadwozi lub łóżek) oraz Dormobile (przyczepa kempingowa). Furgon Bedford CF był drugim najpopularniejszym samochodem dostawczym w Wielkiej Brytanii, ustępując jedynie Fordowi Transitowi. Wraz z Transitem, CF był znacznie szerszy niż konkurencyjne pojazdy Austin-Morris, Rootes i Volkswagen. Była to również najpowszechniejszy karawan. CF były popularne wśród customizerów w latach 1970. i 1980. Bedford CF był szeroko stosowany. W szczególności brytyjskie siły policyjne używały ich do transportu więźniów i jako furgonetek do zamieszek. Były one również używane przez Garda Síochána (policję Republiki Irlandii). Niektóre pogotowie ratunkowe utrzymywało je w służbie dłużej niż zwykle po zakończeniu produkcji, ponieważ były lubiane przez załogi. Brytyjskie wojsko posiadało również flotę CF. Korzystali z nich budowlańcy , a także firmy kurierskie i poczta. Były również popularną przyczepą kempingową ze względu na swoją przestrzeń i rozsądne zużycie paliwa. Były używane jako furgonetki z lodami w Wielkiej Brytanii i Australii. Mocno zmodyfikowany CF został użyty jako Mystery Machine w filmie Scooby-Doo: The Movie 2002.