OPEL KADETT B

RYS HISTORYCZNY  : Opel Kadett B to samochód, który został zaprezentowany przez Opla na Salonie Samochodowym we Frankfurcie późnym latem 1965 roku. Produkcja zakończyła się w lipcu 1973 roku, a następca modelu został wprowadzony miesiąc później po letnim zamknięciu, w sierpniu. Podstawowym modelem, wycenionym we wrześniu 1965 roku na 5 175 marek, była dwudrzwiowa „Limousine” (sedan/limuzyna). Ponadto po raz pierwszy od 1940 roku ponownie można było kupić czterodrzwiowy Kadett „Limousine”. We wrześniu 1967 roku do gamy dołączył model „Limousine”, oznaczony jako „Kadett LS” i oferowany z dwoma lub czterema drzwiami. Trzydrzwiowy „Car-A-Van” (kombi / kombi / kombi) był oferowany od premiery w 1965 roku, z pięciodrzwiowym „Car-A-Van” dodanym do gamy w 1967 roku. Kadett B był sprzedawany w Stanach Zjednoczonych przez wielu wybranych dealerów Buicka od 1966 do jesieni 1972 roku (72 modele były importowane tylko na specjalne zamówienie przez dealera), oznaczone po prostu jako Opel w latach modelowych 1970 i 71. Amerykańskie modele z roku modelowego 1968 otrzymały przód i wykończenie podobne do nowego Opla Olympia, ale z kierunkowskazami umieszczonymi w kratce obok reflektorów (w przeciwieństwie do pod nimi jak Olympia). Od 1969 roku wprowadzono dodatkowe zmiany oświetlenia, aby uwzględnić boczne światła obrysowe. Model 1968 miał boczne odbłyśniki obrysowe na przednim błotniku i większe tylne światła, które były unikalne dla rynku amerykańskiego, aby spełnić nowe przepisy amerykańskie. Amerykańskie samochody otrzymały również uszczelnione światła z przodu, a samochód wziął udział w serii Trans-Am podczas swojego komercyjnego życia. Około 430 000 Opli Kadett B zostało sprowadzonych do USA. W latach 1965-1973 Opel wyprodukował 2 691 300 egzemplarzy Kadetta B, co czyni ten model jednym z najbardziej udanych Opli pod względem wielkości sprzedaży.

OPIS  : OPEL KADETT B

Kadett B był większy niż Kadett A: o 5% dłuższy zarówno całkowicie, jak i pod względem rozstawu osi, 7% szerszy i 9% cięższy (masa własna), choć o 10 mm (0,39 cala) niższy w podstawowej standardowej wersji „Limousine” (sedan/sedan). Opel zyskał reputację dostawcy stylowych samochodów, a proste, dobrze wyważone proporcje niedawno wprowadzonego Opla Rekord serii A kontynuowały tradycję. Nieprzepraszający funkcjonalizm Kadetta B rozczarował niektórych komentatorów. Jednak klienci nie zostali zniechęceni, być może dlatego, że proste nadwozie pozwoliło mu zapewnić agresywnie wyceniony, praktyczny i nowoczesny samochód o znacznie większej przestrzeni wewnętrznej niż Volkswagen, który do tej pory dominował na niemieckim rynku małych samochodów bez poważnych wyzwań przez ponad dekadę. Opel oferował również dwudrzwiowe coupé Kadett ze zmniejszoną przestrzenią nad głową dla pasażerów z tyłu. Nadwozie coupé wprowadzone w 1965 roku zawierało gruby słupek C ze zmniejszonymi oknami bocznymi między słupkiem C a słupkiem B. Gruby słupek C zawierał trzy wydatne szczeliny ekstraktora powietrza przypominające skrzela na rybie, w wyniku czego coupé nabrało przydomka „Kiemencoupé” (skrzela coupé). Nadwozie coupé z większymi oknami bocznymi dla pasażerów z tyłu pojawiło się w 1967 roku oznaczone jako „Coupé F”, początkowo tylko w bardziej bogato wyposażonych samochodach, ale od 1971 roku wszystkie coupé Kadett B używały nowszego nadwozia. Nowsze Coupé, ze zwiększoną ilością szkła, było nieco cięższe niż „gills-coupé”, a także mniej aerodynamiczne, co doprowadziło do niewielkiego zmniejszenia deklarowanej prędkości maksymalnej. Kadett B odziedziczył zawieszenie po Kadetta A. Jednak dwa lata po wprowadzeniu na rynek, w sierpniu 1967 roku, proste wzdłużnie montowane resory piórowe z centralnie połączoną sztywną osią, która do tej pory zawieszała tylne koła, zostały zastąpione bardziej wyrafinowanym zestawem obejmującym sprężyny śrubowe, wahacze wleczone i drążek Panharda. Przyczepność dróg została z pożytkiem poprawiona. W tym samym czasie, odzwierciedlając rosnące zainteresowanie wtórnym bezpieczeństwem na rynku, stara kierownica została zastąpiona wyściełaną kierownicą „Safety”, teraz zamontowaną na teleskopowej kolumnie kierownicy, która została zaprojektowana tak, aby zapadała się w przypadku poważnej kolizji. Podstawowy samochód był znany po prostu jako Opel Kadett lub „standardowy” Opel Kadett, ale za kilkaset marek więcej klientów mogło wybrać Opla Kadetta „L” z mniej spartańskim wnętrzem i nieco bardziej chromowanym na zewnątrz, a także over-riderami na zderzakach. Inspiracją dla modnej sylwetki coupé były niewątpliwie samochody z nadwoziem typu fastback, takie jak amerykański Chevrolet Chevelle. Spłaszczony, łagodnie opadający tył dodawał sylwetce dynamiki i stanowił zapowiedź szybkiej jazdy. Trzy szczeliny wentylacyjne w słupku C zapisały się w historii motoryzacji: dziś egzemplarze z tym detalem, zwane „coupé ze skrzelami” są szczególnie poszukiwane i osiągają wysokie ceny. Nowością w przypadku kompaktowego modelu z Bochum była instalacja elektryczna 12 V — konkurencja z Kolonii, Wolfsburga i Monachium nadal stosowała instalacje 6 V. Wtedy też Kadett po raz pierwszy otrzymał homologację jako samochód pięciomiejscowy. Dotyczyło to jednak tylko obu wersji sedan — modele coupé nadal rejestrowano jako samochody czteromiejscowe. Wydłużenie nadwozia przełożyło się głównie na powiększenie przedziału pasażerskiego, natomiast pojemność bagażnika wzrosła o 12% do 337 litrów. Kadett B odniósł natychmiastowy sukces. W pierwszym roku wyprodukowano ponad 105 000 egzemplarzy. Sukces przeniósł się także poza granice Niemiec — około 50% produkcji trafiało na eksport. Kadetta można było spotkać na drogach 120 krajów, dlatego nawet jeżeli oficjalnie nie miał on statusu modelu globalnego, był naprawdę międzynarodowym samochodem.