Strona główna » PEUGEOT » PEUGEOT 203 TAXI
DANE TECHNICZNE : PEUGEOT 203
ROK PRODUKCJI : 1948 – 1960
SILNIK : R4
POJ. SILNIKA : 1290 CM3
MOC : 31 kW – 42 KM
PRĘDKOŚĆ MAX : 115 km/h
PRZYŚPIESZENIE 0-60 km/h : 20s
SKALA : 1:43
PRODUCENT MODELU : AMERCOM ( Kolekcja Taksówki Świata nr 4 )
RYS HISTORYCZNY : Peugeot 203 to mały samochód rodzinny, który był produkowany przez francuskiego producenta samochodów Peugeot w latach 1948-1960. Samochód został zaprezentowany na Salonie Samochodowym w Paryżu w 1947 roku, ale do tego czasu był już w fazie rozwoju od ponad pięciu lat. Produkcja seryjna była początkowo utrudniona przez strajki i niedobory materiałów, ale ostatecznie rozpoczęła się pod koniec 1948 roku, a nabywcy odebrali dostawy 203 od początku 1949 roku. Model 203 był pierwszym nowym modelem Peugeota wprowadzonym na rynek po II wojnie światowej. Do 1950 roku z linii produkcyjnej schodziło 200 egzemplarzy dziennie, a w tym samym roku model 203 osiągnął 34 012 egzemplarzy sprzedaży krajowej, kontrolując 19,5% francuskiego rynku samochodowego, gdzie pod względem sprzedaży jednostkowej ustępował tylko (znacznie mniejszemu i tańszemu) Renault 4CV. W ciągu dwunastu lat produkcji w Sochaux we Francji zmontowano prawie 700 000 egzemplarzy modelu 203. Pomiędzy upadkiem modelu 202 w 1949 roku a wprowadzeniem na rynek modelu 403 w 1955 roku, model 203 był jedynym modelem produkowanym przez Peugeota. Ostatni Peugeot 203 zjechał z linii produkcyjnej w fabryce Peugeot Sochaux w czwartek 25 lutego 1960 roku. Trzy miesiące później, pod koniec maja, model zniknął z cenników.
OPIS : PEUGEOT 203
Model 203 był pierwszym seryjnym Peugeotem z nadwoziem skorupowym. Samochód przyciągał wzrok nowocześnie i wykazywał wyraźne podobieństwo do amerykańskiego fastbacka Chevroleta Fleetline, chociaż jego profil oszukiwania wiatru odzwierciedlał również opływowy trend widoczny w niektórych bardziej nowoczesnych europejskich projektach, w tym w niektórych modelach Peugeota 402 z lat 30. Sprzedawała się głównie 4-drzwiowa limuzyna, ale od 1950 roku oferowano również przestronną wersję 4-drzwiową (Commerciale) i 6-miejscową (Familiale), z trzema rzędami siedzeń, z rozstawem osi wydłużonym o 20 cm do 278 cm . Zadając sobie trud wydłużenia rozstawu osi w wersjach kombi i rodzinnych, firma ustanowiła wzór, który miał być naśladowany w kilku kolejnych generacjach dużych rodzinnych kombi Peugeota, takich jak 404 i 504. Były to kombi, których poziom wykończenia wnętrza i nadwozia różnił się w zależności od oczekiwanego przez klienta zastosowania. Oprócz tych nowych funkcji, 203 stał się również koniem pociągowym wraz z pojawieniem się wersji pick-up zwanych ” camionnette bâchée „, ” break tôlé „, ” fourgon tôlée „, pieszczotliwie nazywanej pakietem tytoniowym, oraz gołego podwozia, które miało podstawę, którą mógł ubrać każdy konstruktor nadwozia. Peugeot wkraczył na rynek pojazdów użytkowych nie bez powodu gdyż nadszedł czas na odbudowę kraju , a Francja poszukiwała tego typu pojazdów. W październiku 1952 roku na Salonie Samochodowym w Paryżu pojawił się zmodyfikowany model 203, który miał teraz uchylne okna na ćwierć światła na przednich końcach przednich drzwi i powiększoną tylną szybę w wersjach sedan. Modernizacja polegała również na przeniesieniu prędkościomierza ze środka deski rozdzielczej do pozycji bezpośrednio przed kierowcą. Do 1953 roku wystający korek wlewu paliwa był dość odsłonięty. (Od 1953 r. był on wpuszczony i chroniony klapą.)Zdjęcia reklamowe z początku lat 50. zwykle unikają pokazywania tyłu samochodu z prawej strony. Zmieniło się to wraz z prezentacją modelu 203 na Salonie Samochodowym w 1953 roku, po czym wystający dotychczas korek wlewu paliwa został zatopiony kilka centymetrów niżej w tylnym skrzydle i zyskał ochronę w postaci otwieranej klapy ustawionej równo z linią nadwozia. Wraz z ulepszeniami istniejących samochodów, Peugeot wprowadził 2-drzwiowe coupé 203 pod koniec 1952 roku, chociaż nie odniósł on takiego sukcesu, jak się spodziewano i po cichu zniknął z broszur rok później. W trakcie produkcji 203 dostępnych było kilka nisko seryjnych wersji kabrioletów i coupé wyprodukowanych przez zewnętrznych specjalistów we współpracy z Peugeotem, chociaż usunięcie dachu z wczesnej konstrukcji skorupowej wymagało znacznego wzmocnienia nadwozia, co zwiększyło masę samochodu i zmniejszyło osiągi. Przez wiele lat na przedniej krawędzi nosa samochodu widniał kanciasty, pochylony do przodu chromowany ornament maski lwa – wizerunek lwa był znakiem towarowym Peugeota. W 1959 roku został on usunięty ze względów bezpieczeństwa, a logo zostało włączone do bardziej płaskiego emblematu w kształcie bagietki na nosie samochodu. Opracowano wariant wojskowy i zaprezentowano go wojskowym, którzy nie wykazywali większego zainteresowania. Prototyp został przerobiony na fabryczny wóz strażacki dla fabryki Peugeota. Czterocylindrowy silnik o pojemności 1290 cm³ był nietypowy ze względu na „ponad kwadratowe” wymiary cylindrów i wyróżniał się półkulistym kształtem komór spalania zawartych w głowicach cylindrów z metali lekkich. W momencie wprowadzenia na rynek deklarowano moc 42 KM (31 kW), która została zwiększona w 1952 roku do 45 KM (33 kW) na Salonie Samochodowym w Paryżu w październiku 1952 roku. Reklama Peugeota wskazywała, że wzrost mocy nastąpił bez żadnych kar w postaci zużycia paliwa lub podatku samochodowego (co było funkcją niezmienionej pojemności cylindrów). Wspomniano o zmianie konstrukcji cylindra, ale nie nastąpiła zmiana stopnia sprężania, który pozostał na poziomie 6,8:1. W 1952 roku prędkość maksymalna wzrosła ze 115 km/h do 120 km/h, dłuższe wersje kombi były znacznie wolniejsze. Kolumnowa skrzynia biegów sterowała czterobiegową manualną skrzynią biegów: moc była dostarczana na tylne koła za pomocą wału napędowego napędzanego przez przekładnię ślimakowo-kołową na mechanizmie różnicowym. Prawdopodobnie najbardziej znacząca modernizacja miała miejsce w marcu 1954 roku, kiedy to wprowadzono nową czterobiegową skrzynię biegów z synchronizacją wszystkich prędkości do przodu. Samochody dostarczone w latach 1949-1954 były pozbawione synchronizacji na dolnym współczynniku. Zawieszenie było niezależne z przodu za pomocą poprzecznego resora piórowego, natomiast tylne zawieszenie było sprężynami śrubowymi z drążkiem Panharda. Niezawodność samochodu była ważnym atutem w budowaniu lojalnej bazy klientów. Ogółem wyprodukowano 685 000 egzemplarzy Peugeota 203, w tym 157 000 samochodów użytkowych. Prawdziwy sukces komercyjny, który utorował drogę Peugeotowi 403… W międzyczasie Peugeot 203 stał się emblematycznym samochodem lat 50., podobnie jak Simca Aronde, czy inne Renault 4CV…