PORSCHE 914

RYS HISTORYCZNY  : Porsche 914 – model sportowego samochodu osobowego produkowany w latach 1969-1975 przez firmę Porsche we współpracy z koncernem Volkswagen. W roku 1969, z okazji 60. rocznicy urodzin szefa firmy, dr Ferdynanda Porsche powstał prototyp 914 z 8-cylindrowym silnikiem o mocy 260 KM, który otrzymał oznaczenie 914/8. Z linii produkcyjnej zjechało 119 000 sztuk tego modelu, lecz jedynie 2,8% (3332 sztuk) miało zamontowany oryginalny, dwulitrowy, sześciocylindrowy silnik Porsche. Pod koniec lat 60. zarówno Volkswagen, jak i Porsche potrzebowały nowych modeli. Porsche szukało następcy swojego podstawowego modelu 912, a Volkswagen chciał nowego, topowego sportowego coupé, które zastąpiłoby coupé Volkswagen Type 34 Karmann Ghia. W tamtym czasie większość prac rozwojowych Volkswagena była wykonywana przez Porsche w ramach umowy, która sięga początków Porsche. Aby wywiązać się z kontraktu, Volkswagen musiał zlecić Porsche jeszcze jeden projekt i zdecydował się na ten projekt 914. Ferdinand Piëch, który był odpowiedzialny za badania i rozwój w Porsche, został mianowany kierownikiem projektu 914. W latach 1966 i 1967 niemiecka firma Gugelot Design GmbH zaczęła pokazywać proponowany projekt sportowego coupé zbudowanego przy użyciu technologii opracowanej we współpracy z firmą Bayer kilku dużym producentom samochodów, w tym Volkswagenowi i Porsche. Niektóre źródła sugerują, że propozycja Gugelota, odpowiednio zaadaptowana, była początkiem projektu 914. Uzasadnieniem jest to, że zewnętrzny projekt byłby w stanie zadowolić zarówno Volkswagena, jak i Porsche, nie wyglądając przy tym zbyt podobnie do istniejących produktów któregokolwiek z partnerów. Późniejsze źródła odrzuciły ten pomysł. Przyznając, że Porsche wiedziało o projekcie Gugelota, zapewniają, że projekt 914 został wykonany we własnym zakresie w Porsche i jest przede wszystkim dziełem inżyniera nadwozia Heinricha Klie. 1 marca 1968 roku zaprezentowano pierwszy prototyp 914. Rozwój skomplikował się jednak po śmierci prezesa Volkswagena, Heinricha Nordhoffa, 12 kwietnia 1968 roku. Jego następca, Kurt Lotz, nie był związany z dynastią Porsche, a ustne porozumienie między Volkswagenem a Porsche rozpadło się. W 1970 roku 914 został wybrany Samochodem Roku 1970 magazynu Motor Trend. Powolna sprzedaż i rosnące koszty skłoniły Porsche do zaprzestania produkcji wariantu 914/6 w 1972 roku po wyprodukowaniu 3351 egzemplarzy. Produkcję modelu 914 zakończono w 1976 roku. Silnik o pojemności 2,0 l był nadal używany w 912E, wprowadzonym w tym samym roku jako model podstawowy, aż do wprowadzenia czterocylindrowego silnika z przodu 924 w następnym roku modelowym. Model 914/4 stał się najlepiej sprzedającym się modelem Porsche, znacznie wyprzedzając Porsche 911 z ponad 118 000 egzemplarzy sprzedanych na całym świecie.

 OPIS SZCZEGÓŁOWY : PORSCHE 914

Samochód z centralnie umieszczonym silnikiem, przez wielu nie uważany za prawdziwe Porsche, skąd potoczne określenie Volks-Porsche. Powstawały odmiany 1700, 1800 i 2000 w dwóch wersjach, z czterema i sześcioma cylindrami, o mocach odpowiednio od 76 do 110 KM. W kilku egzemplarzach powstał też model 916, ze 190-konnym silnikiem Porsche 911, który był odmianą modelu Porsche 914/6. Był dostępny tylko jako dwumiejscowy roadster z dachem, napędzany silnikiem 4- lub 6-cylindrowym. Początkowo Porsche zamierzało sprzedawać pojazd z płaskim silnikiem czterocylindrowym jako Volkswagen i z płaskim silnikiem sześciocylindrowym jako Porsche, ale podczas prac rozwojowych Porsche zdecydowało, że posiadanie modeli Volkswagena i Porsche w tym samym nadwoziu byłoby ryzykowne dla biznesu na rynku amerykańskim i przekonał Volkswagena, aby pozwolił im sprzedawać obie wersje jako Porsche w Ameryce Północnej. Zdaniem Lotza, Volkswagen miał wszelkie prawa do modelu i nie miał motywacji do dzielenia się nim z Porsche, jeśli nie dzielili się wydatkami na oprzyrządowanie. Wraz z tą decyzją, koncepcja cenowa i marketingowa 914 zawiodła, zanim rozpoczęła się produkcja seryjna. W rezultacie cena podwozia znacznie wzrosła, a 914/6 kosztowało tylko nieco mniej niż 911T, kolejny najtańszy samochód Porsche. Wariant Porsche 914/6 był wyposażony w chłodzony powietrzem sześciocylindrowy silnik typu 901/3 o pojemności 2,0 l z modelu 911T z lat 1967–1969. Była to najsłabsza sześciocylindrowa szóstka w ofercie Porsche. Silnik ten miał zmienione tłoki, które zmniejszyły stopień sprężania do 8,6:1. [3]: 448–449 Lufy cylindrów były w całości wykonane z żelaza, w przeciwieństwie do żelaznych i aluminiowych luf „Biral” w silnikach 911S i 911L. Nowe wałki rozrządu miały mniejszą siłę nośną i rozluźnioną charakterystykę rozrządu. Zwężki Venturiego w gaźnikach Weber 40IDT3C były o 27 mm (1,1 cala), mniejsze niż w innych silnikach 911, a średnica rury wydechowej również została zmniejszona. Moc wynosiła 110 KM (82 kW; 112 KM). Kiedy w 1970 roku 911T otrzymało silnik o pojemności 2,2 l, silnik w 914/6 pozostał na poziomie 2,0 l. Wszystkie silniki umieszczono na śródokręciu przed skrzynią biegów „901” z 911 z 1969 roku, skonfigurowaną dla samochodu sportowego z centralnie umieszczonym silnikiem. Karmann wyprodukował podwozie toczne w swojej fabryce, kończąc produkcję Volkswagena we własnym zakresie lub dostarczając wersje do Porsche w celu ich końcowego montażu. Modele 914/6 były wyposażone w niższe przełożenia i większe hamulce, aby zrekompensować większą masę i wyższą moc wyjściową modelu sześciocylindrowego. Posiadały również pięć kół z wypustkami i zapłon po lewej stronie kierownicy.  Poza tym zawieszenie i prowadzenie były w większości takie same. Spółka joint venture Volkswagena i Porsche, Volkswagen of America, zajmowała się eksportem do USA, gdzie obie wersje były oznaczone i sprzedawane jako Porsche. Czterocylindrowe samochody były sprzedawane jako Volkswagen-Porsche w europejskich salonach Volkswagena. W 1973 roku wycofany z produkcji model 914/6 został zastąpiony przez wariant napędzany nową wersją silnika Volkswagena Type 4 o pojemności 2,0 l i mocy 100 KM (75 kW; 101 KM). W 1974 roku silnik o pojemności 1,7 l został zastąpiony silnikiem o mocy 85 KM (63 kW; 86 KM) o pojemności 1,8 l, a nowy system wtrysku paliwa Bosch L-Jetronic został dodany do amerykańskich jednostek, aby pomóc w kontroli emisji. W ciągu siedmiu lat modelowych Porsche wprowadziło szereg zmian w modelu 914. Niektóre z tych zmian miały charakter kosmetyczny, a inne były odpowiedzią na zmieniające się standardy ochrony przed zderzeniami. Od 1970 do 1972 roku 914 było oferowane z chromowanymi lub lakierowanymi zderzakami. Na początku 1970 roku wyprodukowano tylne zderzaki z prostym przetłoczeniem po obu stronach wcięcia tablicy rejestracyjnej. W latach 1970-1972 zarówno przednie, jak i tylne zderzaki były gładkie bez osłon zderzaków. W 1973 roku z przodu samochodu dodano osłony zderzaka. W 1974 roku dodano osłony na tylnym zderzaku. W latach 1975 i 1976 chromowane lub lakierowane zderzaki zostały zastąpione ciężkimi, pokrytymi gumą elementami, które w rzeczywistości sprawiły, że samochody były bardziej stabilne przy dużych prędkościach. Obramowania reflektorów były białe od pierwszych 914 do połowy produkcji w 1973 roku, a następnie czarne. Samochody produkowane do początku 1972 roku miały stałe siedzenie pasażera i zdejmowany podnóżek pasażera. Późniejsze samochody posiadały ruchome siedzenie pasażera. Inne różnice we wnętrzu obejmowały zmieniające się projekty winyli, wygląd miernika i konfiguracje otworów wentylacyjnych w desce rozdzielczej. Najbardziej znaczącym ulepszeniem osiągów w okresie eksploatacji pojazdu było wprowadzenie stabilizatorów, znacznie poprawiających prowadzenie, oraz zmiana skrzyni biegów z „dźwigni zmiany biegów” na skrzynię biegów „boczną” w latach 1973-1976, poprawiając skądinąd niejasny długi łącznik.