FABRYKA SAVIEM

Pod koniec 1946 roku Renault porzuciło produkcję ciężkich ciężarówek ze względu na kłopoty finansowe, a firma straciła pozycję lidera rynku francuskiego, którą miała przed II wojną światową. Jednak szybki rozwój i koncentracja produkcji w tym sektorze skłoniły Renault do poszukiwania sposobów wejścia na rynek. W 1950 roku szef techniczny Renault, Fernand Picard, opracował plan wprowadzenia ograniczonej gamy ciężarówek i autobusów z jednym silnikiem 105 CV, wykorzystując korzyści skali, które okazały się nieskuteczne. W 1953 roku strategia została zmieniona i Renault zdecydowało się na przejęcie konkurencyjnych producentów, zaczynając od Somua i Latil. Firma Saviem powstała w październiku 1955 roku w wyniku połączenia produkcji ciężarówek i autobusów Renault z Somua i Latil, a zarówno Schneider (właściciel Somua), jak i rodzina Blum (właściciel Latil) mieli udziały w nowej firmie. Początkowo nazwa Saviem została dodana obok istniejących znaczków trzech tworzących się firm, ale od 1957 roku Saviem-LRS pojawiał się jako nazwa marki na produktach firmy (akronim reprezentujący dawne marki Latil, Renault i Somua), która została uproszczona do Saviem w 1960 roku. Saviem stał się spółką zależną Renault[1959]. Wczesna oferta firmy składała się z małych pojazdów użytkowych wywodzących się z istniejących modeli Renault (Goélette i Galion), nowych średnich i ciężkich ciężarówek z silnikami Alfa Romeo oraz wsparcia Chausson dla produkcji autokarów / autobusów. Dzięki agresywnemu podejściu rynkowemu skoncentrowanemu na wielkości, a nie jakości, Saviem stał się liderem sprzedaży we Francji. Na początku 1960 roku firma wprowadziła odnowioną gamę ciężkich i średnich ciężarówek JL o zmienionej konstrukcji, nowe autobusy i autokary, a w 1964 roku gamę średnich ciężarówek S (z silnikami Renault i Perkins), zaprezentowaną na Salonie Samochodowym w Paryżu. W styczniu 1961 roku Saviem przejął kontrolę nad producentem autobusów Floirat z siedzibą w Annonay. W tym samym roku Saviem podpisał umowę o współpracy z Henschel-Werke.  W 1962 roku Pierre Dreyfus zdecydował się na rozszerzenie europejskich partnerstw Saviem, a przedsiębiorstwo otrzymało od państwa francuskiego duży kapitał na dokapitalizowanie i modernizację. Dostał również fabrykę Limoges, która produkowała silniki wysokoprężne. W latach 1962-1963 Saviem przeniósł większość swojej produkcji z Paryża do Blainville-sur-Orne i Annonay. W 1966 roku fabryka w Blainville-sur-Orne wyprodukowała 6 1967 dużych samochodów ciężarowych, a fabryka Annonay 26 000 autobusów/autokarów. W 1965 roku Saviem przejął francuskiego producenta sprzętu ciężkiego Richard-Continental, aby konkurować z Caterpilla. W latach 1963-1977 Saviem współpracował z niemieckim MAN (w 1967 roku współpraca ta została rozszerzona). W ramach umowy Saviem dostarczył kabiny, a w zamian MAN osie i silniki. Efektem tego było wprowadzenie we Francji serii ciężarówek SM (Saviem-MAN) i JM. Renault zaprezentowało również Super Galion, we współpracy z Avią. W 1975 roku Saviem wraz z DAF, Volvo i Magirus-Deutz (wkrótce potem stał się częścią Iveco) został współzałożycielem Klubu Czterech w zakresie produkcji średniej wielkości samochodów ciężarowych.  W tym samym czasie Saviem podpisał umowę z rumuńskim DAC na dostawę silników do nowego 6135.  W tym samym roku Saviem nabył również Sinpar i zakończył wraz z Fiatem i Alfą Romeo budowę wspólnego zakładu produkcji silników (Sofim) w Foggii we Włoszech kosztem 17 mln USD. W wyniku reorganizacji firm i decyzji państwa francuskiego o ujednoliceniu produkcji ciężkich pojazdów we Francji, w 1975 roku Renault przejął również producenta ciężarówek i autobusów Berliet od grupy Michelin. W 1978 roku Berliet i Saviem połączyły się, tworząc Renault Véhicules Industriels (RVI).  Ponownie stare nazwy marek zostały zachowane przez kolejne dwa lata, podczas gdy gama modeli została stopniowo zasymilowana, a w kwietniu 1980 roku zostały zastąpione przez nazwę Renault, kładąc kres znaczkowi Saviem. W 1977 roku, ostatnim roku działalności jako oddzielna firma w ramach Renault, Saviem wyprodukował 35 059 autobusów/autokarów i ciężarówek.

ŹRÓDŁO : WIKIPEDIA