Fabryka Renault

Spółka Renault została oficjalnie założona 25 lutego 1899 r. jako Société Renault Frères (Spółka Bracia Renault) przez Louisa, Marcela oraz Fernanda Renault. Jednak już wcześniej, bowiem 1 października 1898 roku powstał pierwszy samochód autorstwa Louisa Renault. Pierwszy warsztat przedsiębiorstwa mieścił się w szopie na narzędzia na terenie rodzinnej posiadłości w Billancourt (niedaleko Paryża). Po roku przedsiębiorstwo zatrudniało 110 pracowników i produkowało 76 aut, a po dwóch latach powstało pierwsze logo firmy. Początkowo przedsiębiorstwo montowało w swoich pojazdach silniki innych producentów, dopiero w 1902 r. powstaje pierwszy silnik konstrukcji Louisa Renault, o pojemności 3750 cm³ i mocy około 25 koni mechanicznych. Bracia Renault uznali, że najlepszą reklamą ich marki jest sport, dlatego bardzo często startowali w wyścigach za sterami swoich samochodów. Podczas wyścigu w 1903 na trasie Paryż – Madryt zginął Marcel Renault. W 1906 r. z przedsiębiorstwa ze względów zdrowotnych odszedł Fernand Renault, a gdy w 1909 r. zmarł, nazwa przedsiębiorstwa została zmieniona na Les Automobiles Renault (Samochody Renault). Okres I wojny światowej przyniósł rozgłos firmie Renault. Pod naporem niemieckim armia francuska cofała się w głąb Francji. Ofensywa niemiecka z kierunku Belgii przesunęła się na południe w kierunku Paryża. 6 września 1914 rozpoczęła się wielka bitwa nad rzeką Marną, w której Francuzi ponosili wielkie straty, ginęły dziesiątki tysięcy żołnierzy francuskich dziennie. Wówczas zapadła decyzja zarekwirowania ok. 500 sztuk paryskich taksówek Renault, którymi przewieziono dodatkowe posiłki francuskie. Dzięki temu napór Niemców został zatrzymany, a taksówki będące symbolem zwycięstwa, nazwano je taxi de la Marne. Było to pierwsze w historii wykorzystanie samochodów na taką skalę do przemieszczenia sił zbrojnych. Na potrzeby frontowe Renault produkował silniki lotnicze, samoloty, samochody transportowe, czołgi (w tym takie modele jak M1917FT i FT-17) oraz amunicję. W 1918 Louis Renault za pomoc dla aliantów został zaliczony do grona kawalerów Legii Honorowej. Grobowiec rodzinny znajduje się na Cmentarzu Passy. W 1920 r. Renault został przekształcony w spółkę akcyjną, a w 1922 zmienił nazwę na Sociéte Anonyme de Usines Renault. Po zakończeniu wojny przedsiębiorstwo na powrót skupiło się na produkcji pojazdów cywilnych. Zaczęło montować auta z kierownicą po lewej stronie, a także pierwsze traktory. Po raz kolejny auta tego producenta zaznaczyły swoją obecność na torach wyścigowych. W 1925 zwyciężyły w rajdzie Monte Carlo, a w 1926 r. pojazd z silnikiem o mocy 40 koni mechanicznych na torze Monthlery w czasie 24 godzin przebył odległość 4162 km z przeciętną prędkością 172 km/h. W 1929 r. wyprodukowano około 44 tysięcy samochodów marki Renault, a dwa lata później rozpoczęła się produkcja nowych miejskich autobusów. W 1938 r. Louis Renault przebywał w Berlinie i widział tam prototyp KdF-Wagena (Kraft durch Freude – Siła przez radość) zaprojektowanego przez Ferdinanda Porsche na zlecenie Adolfa Hitlera. Wywarło to na nim takie wrażenie, że po powrocie do kraju rozpoczął projektowanie taniego, ekonomicznego auta. Kiedy wybuchła II wojna światowa prawie cała cywilna produkcja została zatrzymana, tylko modele Juvaquatre i Primaquatres, w których zastosowano hydrauliczne hamulce, znajdowały się w produkcji. W maju 1940 r. wojska niemieckie zajęły Francję. Wszystkie francuskie fabryki dostały się w ręce okupanta. Również zakłady Renault zatrudniające dotąd 45 tysięcy pracowników musiały produkować czołgi dla Niemców (Louis znacznie zmniejszył produkcję), w konsekwencji czego zostały po wojnie upaństwowione. Podczas wojny Louis Renault pracował nad francuskim KdF w wielkiej konspiracji przed Niemcami, a rezultatem jego pracy był prototyp Renault 4CV, który ujrzał światło dzienne 23 grudnia 1942. W latach 1942–1943 alianckie bomby zniszczyły fabrykę Renault w 80%, wraz z maszynami i zmagazynowanymi w niej surowcami. Louis Renault zmarł 24 października 1944 r. w więzieniu, gdzie przebywał oskarżony o współpracę z okupantem niemieckim w czasie II wojny światowej. 16 stycznia 1945 zakłady należące do Louisa Renault zostały upaństwowione na mocy uchwały rządowej, podpisanej przez Charles’a de Gaulle’a, i zmieniły nazwę na Regie Nationale des Usines Renault (Zarząd Upaństwowionych Zakładów Renault). Mimo znacznych zniszczeń fabryki wkrótce wznowiono pracę, jednak pierwsze samochody osobowe zjechały z taśmy dopiero w 1946 r. Rozpoczęła się produkcja traktora R3040, były one pomarańczowe i od tego momentu wszystkie następne modele ciągników Renault będą malowane właśnie w tym kolorze. Renault rozpoczął masową produkcję – jako pierwsi na świecie – traktorów z hydraulicznym systemem podnoszenia ładunków. W 1954 r. wyprodukowano 1 milion pojazdów po 1945 roku i 2 miliony od czasu powstania firmy Renault w 1898 r. 11 lutego zmarł Pierre Lefaucheux, a nowym dyrektorem Renault został jego bliski przyjaciel i doradca Pierre Dreyfus. W grudniu ruszyła produkcja 4-drzwiowego Renault Dauphine (1954-1967). W 1955 r. powstała Saviem (SA des Vehicules Industriels et Equipments Mecaniques), która zajęła się konstruowaniem ciężkiego sprzętu (autobusy, ciężarówki itp.). W 1959 r. 102 tysiące Dauphine I 15 tysięcy 4CV zostało sprzedanych w USA, 41 tys. W Niemczech, 19 tys. we Włoszech. Pod koniec tego roku Renault posiadało sześć wielkich fabryk na świecie. W produkcji znajdował się 2-drzwiowy samochód Floride (1959-1963) z nadwoziem typu coupé, kabriolet i ze zdejmowanym sztywnym dachem hardtop. Rozpoczyna się produkcja Renault Estafette. 6 lipca 1961 r. z linii produkcyjnej zszedł ostatni Renault 4CV z numerem karoserii 1.105.543. po szesnastu latach wytwarzania 4CV, 3 sierpnia rozpoczęła się produkcja nowego modelu: Renault 4 – był pierwszym samochodem z Billancourt z przednim układem napędowym. W 1963 r. Saviem podpisał porozumienie na koprodukcję silników do pojazdów specjalnych niemiecką fabryką MAN. W 1966 r. Renault wybudował fabrykę montażową w Bułgarii, gdzie zmontowano ok. 150 sztuk samochodu Renault 8. W tym samym roku wyprodukowano we wszystkich zakładach 738 tysięcy pojazdów, z których 333 tysiące sprzedano za granicą. W 1969 r. wyprodukowano jeden milion samochodów z czego 500 tysięcy wyeksportowano. Na paryskim MotorShow zaprezentowano Renault 12. W październiku 1971 rozpoczęto produkować Renault 15 i Renault 17 (1971-1979). Po raz pierwszy wprowadzono do produkcji Renault Alpinie 310. 28 stycznia 1972 r. pokazano kolejny model nowej gamy – Renault 5 (jeden z większych sukcesów firmy Renault). U progu kryzysu naftowego oszczędna „piątka” okazała się strzałem w dziesiątkę. W lutym 1975 powstało Renault Sport (od samego początku istnienia Renault zajmowało się sportem). Renault Sport z siedzibą w Viry-Chatillon (zakład znajdujący się na terenie 6000 m kwadratowych) zajmowało się prowadzeniem wszelkiej działalności związanej z Formułą 1, natomiast Renault Sport z siedzibą w Antony zajmowało się rozwojem i homologacją samochodów wyścigowych i rajdowych. 18 listopada 1975 Pierre Dreyfus – już 68-letni dyrektor Renault – planował odejść na emeryturę, ale miał problemy ze znalezieniem następcy. Jednak po wielu spotkaniach podjął decyzję i jego stanowisko przejął Bernard Vernier Palliez – nowy dyrektor Renault. W marcu 1976 oficjalna prezentacja Renault 18 (jego konstrukcja została opracowana w ciągu 18 miesięcy). W tym roku rozpoczęto produkcję Renault 5 Alpine. W 1977 roku wyprodukowano 5 milionów Renault 4. W 1978 roku wszedł do produkcji o eleganckiej sylwetce Renault 18. W 1979 Renault podpisało umowę z amerykańską firmą Mack Trucks. W 1980 r. na salonie w Genewie zaprezentowano model Renault Fuego – następca Renault 15 i 17. Sportowy Renault osiągnął natychmiastowy sukces, przerósł wszelkie oczekiwania i zdecydowanie był najlepiej sprzedającym się coupé. Nazwa Berliet przestaje istnieć i od tej pory ciężarówki nazywają się Renault. Rozpoczyna się produkcja dostawczych samochodów Trafic i Master. Zmieniono nazwę Renault Motoculture na Renault Agriculture i nadano logo odróżniające sprzedawców maszyn rolniczych Renault od dealerów samochodów czy ciężarówek. W 1981 r. rozpoczęto oficjalnie produkcję modelu Renault 9 – powstał on jako wynik wieloletnich doświadczeń przedsiębiorstwa z prac nad zmniejszeniem zużycia paliwa, funkcjonalnością wnętrza nadwozia i wygody jazdy. Auto otrzymało tytuł „The car of the Year”. Następcą Bernarda Vernier Palliez zostaje Bernard Hanon – nowy prezydent Renault. Na początku 1983 zaprezentowano nowy model średniej wielkości Renault 11 oraz wersję coupé Renault 9. Jest to rok, w którym Renault 5, 9, 11 i 18 są najlepiej sprzedającymi się samochodami we Francji. Ciągnik Renault V.I G260 ogłoszony jest „Truck of the year”. Renault przejmuje kontrolę nad Mack Trucks. Autokar Renault FR 1 wchodzi do produkcji. W kwietniu 1984 do produkcji wchodzi Renault 25 (wytwarzany do 1990 roku) – był zastępcą Renault 20 i 30 – a w grudniu Renault Espace – pierwszego w Europie samochodu jedno bryłowego (MPV – Multi Purpose Vehicle). Renault produkuje 12 modeli aut w 160 różnych wersjach. W 1986 r. ruszyła produkcja Renault 21 następcy Renault 18. Był sprzedawany w 25 krajach świata (w USA pod nazwą Medallion). 7 grudnia 1987 – nowym prezydentem Renault zostaje Raymond Lévy. W 1988 rozpoczęła się sprzedaż Renault 25 w USA pod nazwą Premiere. Oficjalna prezentacja Renault 19 (następcy modelu R9/R11), która odbyła się we wrześniu 1989, zbiegła się z początkiem restrukturyzacji przedsiębiorstwa, wprowadzeniem nowych technologii, wymagań jakościowych i powrotem Renault do Formuły 1. Renault i DAF połączyły siły powiększając ofertę o pojazdów o masie od 2,5 ton do 4,2. Renault powróciło do Formuły 1 jako partner wyposażający zespół Williams w silniki. W 1990 roku Renault 19 stał się samochodem nr 1 w niemieckiej klasyfikacji samochodów importowanych. Również ogromny sukces odniósł wprowadzony do sprzedaży Renault Clio. W tym samym czasie ruszyła produkcja nowej wersji Espace (od 1984 roku z fabryki wyjechało 200 tysięcy tych aut). W tym roku pojawił się na rynku sztandarowy model firmy Renault Vehicules Industriels: Renault Magnum. W 1991 roku Renault Clio, następca Renault 5, otrzymał tytuł „The car of the Year”, Renault Ligne AE „The Truck of the Year”, Renault Magnum „The Truck of the Year”, autokar Renault FR1 „The Buss of the Year” a Raymond Lévy „The President of the Year”. Rozpoczęła się produkcja ostatniego z rodu Alpine – Renault Alpine 610 Turbo. W 1995 zakończono produkcję tego modelu i mało kto zauważył, że wraz z nim z rynku zniknęła marka Alpine, która jeszcze dwadzieścia lat temu stanowiła o obliczu samochodowych rajdów. W 1992 roku kolejna zmiana dyrektora Renault na Louisa Schweizera, który ogłosił 1991 rok najlepszym rokiem dla Renault. 31 marca została zamknięta stara fabryka w Billancourt. 5 października rozpoczęły się przygotowania do produkcji Renault Twingo. Startuje produkcja Renault Safrane następcy Renault 25. Wprowadzono nowe trzy wymiarowe logo, wskazujące na nową jakość firmy Renault. W lipcu Renault 19 przechodzi Facelifting. Williams korzystający z silników Renault został mistrzem świata konstruktorów Formuły 1. W 1993 roku prezentacja auta koncepcyjnego Renault Raccon na genewskim MotorShow. Renault Twingo dostępny już w salonach sprzedaży. Williams został ponownie został mistrzem świata konstruktorów Formuły 1. Rozpoczęto produkcję traktorów Renault Cere. W 1994 roku Renault wprowadziło na rynek bardzo udany model Renault Laguna – następcę Renault 21. Wraz z nim przestano używać cyfr i liczb do oznaczania modeli oraz rozpoczęto nową erę w designie samochodów Renault – charakterystycznie zakończona maska. Williams kolejny raz został mistrzem świata konstruktorów Formuły 1. W 1995 roku rozpoczęła się produkcja Renault Mégane w wersji 5D – następcy Renault 19. Benetton korzystający z silników Renault został mistrzem świata konstruktorów Formuły 1. Renault jest czołowym producentem traktorów we Francji i czołowym dystrybutorem maszyn rolniczych w Europie zachodniej. W 1997 roku rozpoczęła się produkcja Renault Kangoo i nowego busa Renault Master. W październiku odbyła się prezentacja Renault Mégane Cabrio. Rozpoczęła się produkcja ciągników Renault Ares i Renault Cergos. Od września tego roku wszystkie modele Renault posiadają w standardzie przynajmniej jedną poduszkę powietrzną. Janusz Kulig wraz z pilotem Jarosławem Baranem zdobył Mistrzostwo Polski na Renault Maxi Mégane. W tym roku również po sześciu sezonach sukcesów Renault jako dostawcy silnika koncern podjął decyzję o wycofaniu się z Formuły 1 po sezonie. Renault w 1999 roku nadal był pierwszą w Europie marką samochodów osobowych i dostawczych. W 2000 roku Renault rozpoczęło przygotowania do swego powrotu do mistrzostw świata w Formule 1 w sezonie 2002. W związku z tym Renault podjęło decyzję o kupnie upadającego zespołu Benetton i przekształcenia go w zespół fabryczny. Po drogach całego świata jeździ milion Scéniców. Renault ma już w swoim posiadaniu 73,29 proc. akcji w Dacii. Jesienią Renault otworzyło w Paryżu przy Champs Elysees „Altelier Renault” – miejsce, w którym można dobrze zjeść i popatrzeć na modele studyjne. Miejsce, w którym Renault kontaktuje się z publicznością. W 2001 roku koncern Renault wprowadza do sprzedaży nowe modele samochodów: dostawczego Trafica oraz osobowe – Avantime, Thalia i Laguna II. Nowy Renault Traffic otrzymuje tytuł „Vana Roku”. Na polskim rynku dostępny jest już Clio V6. Rozpoczęła się produkcja Scenica w meksykańskich zakładach Nissana. Renault Clio II przeszło facelifting. W 2002 roku pojawił się model Renault Vel Satis. 6 grudnia rozpoczyna się sprzedaży Renault Mégane II (auto zdobyło pięć gwiazdek na pięć możliwych w wynikach testów zderzeniowych Euro NCAP) w Polsce. Renault wróciło do Formuły 1 jako konstruktor. Prezentacja Renault Thalia po face liftingu. 14 listopada 2005 Renault Clio trzeciej generacji zdobyło tytuł samochodu roku 2006. W 2005 i 2006 roku zespół Renault F1 zdobył tytuły mistrza świata kierowców (oba tytuły zdobył Fernando Alonso) i konstruktorów Formuły 1. W wyniku osiągniętego w 2010 porozumienia koncernów Daimler AG i Renault Nissan Mitsubishi Alians następca modelu Smart Forfour powstanie na platformie Renault Clio III. Koncern Daimler obejmuje 3,1% akcji partnera.

Koncern Renault zatrudnia dziś około 141 tys. pracowników, obecnie produkuje samochody we Francji i w swoich filiach w: Hiszpanii, Belgii, Turcji, Słowenii, Portugalii, Argentynie, Brazylii oraz montuje w Rosji, Kolumbii, Urugwaju, Maroko, Malezji i w Chinach. Wytwórnie samochodów ciężarowych znajdują się nadto w USA, Wielkiej Brytanii i Czechach. W 1994 roku akcje Renault trafiły na giełdę i obecnie (2008) tylko 15,1% jest w posiadaniu państwa. Renault wyspecjalizowało się nie tylko w produkcji samochodów osobowych, sportowych i użytkowych, ale także jest dużym producentem ciągników rolniczych, wagonów kolejowych i innego sprzętu, w tym obrabiarek specjalnych i urządzeń potrzebnych do seryjnej produkcji samochodów. Urządzenia do produkcji samochodów z firmy Renault pracowały m.in. w radzieckich zakładach Moskwicza. Według licencji Renaulta wytwarzany był w Rumunii słynny w Polsce samochód Dacia, a w Stanach Zjednoczonych pracowała duża fabryka wytwarzająca wozy Renault 9.

W październiku 2020 roku Renault ogłosiło zakończenie swojego partnerstwa z Fiatem, ze względu na to że tworzyła się fuzja pomiędzy FCA i PSA