RENAULT 5 TURBO

RYS HISTORYCZNY : Renault 5 Turbo – specjalna odmiana modelu samochodu osobowego Renault 5 przystosowana zarówno do rajdów jak i do użytku drogowego. W 2004 amerykańskie czasopismo motoryzacyjne Sports Car International przyznało Renault 5 Turbo numer 9 na liście „Dziesięciu Najlepszych Sportowych Samochodów Świata lat ’80”. Wyprodukowano tylko 3167 egzemplarzy modelu. Obecnie samochód jest bardzo poszukiwany przez kolekcjonerów oraz pasjonatów. Egzemplarze zachowane w bardzo dobrym stanie oraz po renowacji na aukcjach osiągają ceny przekraczające 125 000 Euro.

OPIS SZCZEGÓŁOWY : RENAULT 5 TURBO

5 Turbo napędzany był przez turbodoładowany umieszczony centralnie silnik 1397 cm³ Cléon. Samochód został oparty na zmodyfikowanym podwoziu Renault 5. W podstawowej odmianie silnik osiąga 160 KM (118 kW). Pierwsza wersja Renault 5 Turbo spełniała wymagania Grupy 4. Druga wersja, Turbo 2, została wyprodukowana przy użyciu części pochodzących z oryginalnego Renault 5, cięższych od tych z pierwszej wersji 5 Turbo (zwanej „Turbo 1”). Wszystkie odmiany rajdowe Turbo 5 były budowane na bazie Turbo 1. Renault zwiększał moc silnika samochodu do 180 KM (132 kW), 210 KM (154 kW) i 350 KM (257 kW) w Maxi 5 Turbo. W odpowiedzi na rajdowy sukces Lancii ze Stratos z centralnie umieszczonym silnikiem, Jean Terramorsi, wiceprezes ds. produkcji Renault, wpadł na pomysł stworzenia nowej, sportowej wersji Renault 5 Alpine supermini. Charakterystyczne nowe nadwozie z tyłu zostało zaprojektowane przez Marca Deschampsa z Bertone, na czele z głównym projektantem Marcello Gandinim. Renault 5 Alpine zostało wysłane do Bertone w październiku 1977 roku jako „manekin”. Samochód nosił nazwę kodową Projekt 822. Chociaż standardowe Renault 5 ma silnik montowany z przodu, 5 Turbo miał centralnie zamontowany silnik Cléon-Fonte o pojemności 1397 cm³ (1,4 l; 85,3 cala sześciennego) z paliwem zasilanym przez wtrysk paliwa Bosch K-Jetronic i turbosprężarkę Garrett AiResearch T3 OHV 2 zawory na cylinder Czterocylindrowy silnik rzędowy umieszczony za kierowcą w środkowej części nadwozia w zmodyfikowanym podwoziu Renault 5. Chociaż używał zmodyfikowanego nadwozia ze standardowego Renault 5 i był oznaczony jako Renault 5, mechanika była radykalnie inna. Najbardziej oczywistą różnicą był napęd na tylne koła i silnik umieszczony centralnie z tyłu, zamiast napędu na przednie koła i silnika zamontowanego z przodu w normalnej wersji. Inżynierowie tworzący Turbo wykorzystali części z różnych innych modeli Renault: tylne zawieszenie pochodziło z tylno-silnikowego Renault Alpine A310 V6, podczas gdy pięciobiegowa manualna skrzynia biegów była jednostką z Renault 30 TX, obróconą o 180 stopni. W momencie premiery był to najmocniejszy francuski samochód produkcyjny. Pierwsze 400 egzemplarzy 5 Turbo zostało wyprodukowanych zgodnie z homologacją Grupy 4, aby umożliwić samochodowi udział w międzynarodowych rajdach, i zostało wyprodukowanych w fabryce Alpine w Dieppe. Wiele części zostało później przeniesionych do Alpine A310, takich jak zawieszenie czy zestaw felg aluminiowych. R5 Turbo zostało zaprojektowane z myślą o dwóch celach, promując sprzedaż zwykłego R5 i homologując się w kategoriach FIA grupy 3 i 4 rajdowych mistrzostw (dziś WRC). Wszystkie pochodne sportów motorowych były oparte na Turbo 1. Renault 5 Turbo rywalizowało w kategorii poniżej 2000 cm³, dzięki mnożnikowi 1,4, który zastosowano w silnikach z turbodoładowaniem. FISA ograniczyła rozmiary opon i kół w zależności od pojemności silnika, więc w przypadku Maxi Turbo Renault powiększyło silnik do 1527 cm3, co podniosło go do 2138 cm3 w oczach agencji regulacyjnych – umieszczając go w kategorii 2000-2500 cm³ i pozwalając na montaż szerszych kół kosztem wyższej masy minimalnej. Prowadzony przez Jeana Ragnottiego w 1981 roku model 5 Turbo wygrał Rajd Monte Carlo w swoim pierwszym starcie w Rajdowych Mistrzostwach Świata. R5 Turbo z napędem na 2 koła szybko zmierzyło się z konkurencją w postaci nowych samochodów Grupy B z napędem na cztery koła, które okazały się szybsze na szutrze. Na początku lat 80. odniósł kilka zwycięstw w mistrzostwach krajowych we Francji, Portugalii, Szwajcarii, na Węgrzech i w Hiszpanii, a także wygrał międzynarodowe rajdy w całej Europie, w tym zwycięstwa w kultowych rajdach, takich jak Monte Carlo. Po tym, jak fabryka przestała być wspierana, była rozwijana przez wiele zespołów i entuzjastów, aby rywalizować w mistrzostwach regionalnych i lokalnych wyścigach, w których była wszechobecna i odnosiła sukcesy przez prawie 20 lat. Później nowo utworzone kategorie historyczne pozwoliły tym słynnym samochodom powrócić na międzynarodowe imprezy i zawody.