FABRYKA SCANIA

Przedsiębiorstwo zostało założone przez Gustafa Eriksona w Malmö w 1891 roku pod nazwą Vagnfabriksaktiebolaget i Södertälje, czyli w języku polskim Fabryka Wagonów w Södertälje w skrócie Vabis zajmująca się produkcją wagonów kolejowych. W 1900 roku w Malmö została założona fabryka Maskinfabriksaktiebolaget Scania (pol. – Fabryka maszyn Sp. z o.o. w Skanii), która miała produkować rowery. Wkrótce Scania rozpoczęła także produkcję samochodów osobowych i ciężarowych. W 1902 roku rozpoczęto produkcję samochodów ciężarowych. W 1911 roku ówczesna firma Scania z Malmö w Skanii (łac. Scania) połączyła się z firmą Vabis z Södertälje, która znajdowała się w trudnej sytuacji finansowej. W 1919 roku produkcję przestawiono głównie na samochody ciężarowe. Ponieważ jednak popyt na samochody ciężarowe był niski w okresie po I wojnie światowej i panowała silna deflacja, Scania stała się niewypłacalna w 1921 roku. W tym samym roku firma została reaktywowana, zachowując nazwę. Ostatnie samochody osobowe wyprodukowano w 1929 roku. W 1932 r. pojawiły się pierwsze autobusy z kabiną nad silnikiem, a w 1933 r. ciężarówki z kabiną nad silnikiem. Od 1936 roku pierwsze silniki wysokoprężne były produkowane seryjnie. Aby móc zbudować rentowną sieć dealerów i warsztatów dla swoich samochodów ciężarowych i autobusów, od 1948 roku Scania-Vabis stała się również generalnym importerem VW w Szwecji. W 1962 roku Scania otworzyła swój pierwszy zagraniczny zakład w Brazylii, a w 1965 roku kolejny w Holandii. Chociaż w Niemczech nie było jeszcze sieci dealerskiej, wieść o jakości produktów rozeszła się po okolicy. Pierwsze ciężarówki Scania pojawiły się w północnoniemieckich firmach transportowych. Od 1963 r. silniki z kabiną nad silnikiem ponownie znalazły się w gamie samochodów ciężarowych. Od 1968 roku pojazdy użytkowe są sprzedawane pod nazwą Scania bez dodatku Vabis. W tym samym roku powstało pierwsze biuro sprzedaży w Niemczech. W 1969 roku Scania została przejęta przez szwedzką grupę Saab i była wówczas oddziałem dzisiejszej firmy Saab-Scania. W 1995 roku Scania została wydzielona z Grupy Saab. Od tego czasu obie firmy działają niezależnie od siebie. W 1999 roku szwedzki konkurent Volvo próbował przejąć Scanię. Zostało to jednak zakazane przez organy antymonopolowe, ponieważ spodziewano się dominującej pozycji rynkowej w Europie Północnej. Następnie udziały w firmie przejął koncern Volkswagen. W 2000 roku wyprodukowano milionowy pojazd. Volkswagen AG nabył 18,7% kapitału i 34,0% praw głosu za około 3 miliardy marek. W lutym 2008 roku VW zwiększył swój udział do 38% praw głosu. W dniu 18 września 2006 r. spółka MAN AG ogłosiła ofertę przejęcia Scanii na kwotę 10,3 mld EUR i jednocześnie nabyła akcje z około 14% praw głosu na giełdzie. Oferta ta została odrzucona przez Scanię w dniu 23 listopada 2006 r. W dniu 23 stycznia 2007 r. firma MAN dobrowolnie wycofała swoją ofertę, ale w lutym 2008 r. zwiększyła swoje prawa głosu do około 17%. Pozostałe znaczące udziały w Scanii posiadała szwedzka firma inwestycyjna Investor AB (20,1% głosów) oraz fundacje rodziny Wallenbergów (10,5% głosów) do marca 2008 r., kiedy to Volkswagen nabył te udziały i tym samym posiadał około 37,73% kapitału i 68,60% praw głosu. Poprzez przejętą w połowie 2012 roku spółkę MAN SE Grupa Volkswagen uzyskała pośrednią kontrolę nad kolejnymi 17% praw głosu, a jednocześnie zadeklarowała, że Scania powinna pozostać niezależną spółką giełdową. W dniu 18 lipca 2008 r. uzyskano ostatnie zgody antymonopolowe i sfinalizowano przejęcie większościowego pakietu akcji. W dniu 24 grudnia 2008 r. spółka MAN AG nabyła opcje na akcje i ogłosiła, że posiada obecnie ponad 20% praw głosu w spółce Scania. W wyniku przejęcia większościowego pakietu udziałów w Volkswagen AG przez Porsche SE, Porsche uzyskało pośrednią kontrolę nad Scanią, co spowodowało konieczność złożenia obowiązkowej oferty. Porsche otrzymało 4,4 mln akcji klasy A i 59,04 mln akcji klasy B, które zostały natychmiast przekazane Volkswagenowi. 9 listopada 2011 roku Volkswagen AG nabył większościowy pakiet udziałów w spółce MAN SE. Łącznie z udziałami MAN w Scania Volkswagen AG posiada obecnie większościowy pakiet udziałów w spółce z 62,6% kapitałem i 89,2% praw głosu. 1 września 2012 roku Leif Östling, dotychczasowy prezes zarządu, przeniósł się do zarządu Volkswagen AG, aby koordynować działalność w zakresie pojazdów użytkowych w całej grupie. Pod koniec 2012 roku jego następcą w Scanii został jego zastępca, Martin Lundstedt. W dniu 21 lutego 2014 r. Volkswagen Aktiengesellschaft ogłosił dobrowolną ofertę publiczną skierowaną do akcjonariuszy Scania Aktiebolag w celu nabycia wszystkich akcji Scania po cenie 200 SEK w gotówce za akcję. W dniu 13 maja 2014 r. akcje oferowane w ramach oferty oraz akcje znajdujące się już bezpośrednio i pośrednio w posiadaniu VW stanowiły 90,47% akcji Scania i 96,26% praw głosu. Volkswagen planował rozpocząć przymusowy wykup pozostałych akcji Scanii i wycofać je z giełdy NASDAQ OMX w Sztokholmie. Po wypłaceniu pozostałym akcjonariuszom 200 SEK wraz z odsetkami w wysokości 5,02 koron (ok. 21,53 EUR) za akcję, Volkswagen posiadał 100% akcji. W dalszym toku restrukturyzacji działalności VW w zakresie pojazdów użytkowych utworzono notowaną na giełdzie spółkę holdingową Traton, w której VW posiadał 92,11% udziałów na dzień 17 października 2022 r. Przez wiele lat Scania oferowała w segmencie samochodów ciężarowych wyłącznie samochody ciężarowe do ciężkiego transportu dystrybucyjnego, transportu dalekobieżnego i budowlanego oraz pojazdy specjalne (np. dla straży pożarnej) o wyższych klasach wagowych. Gama zaczyna się obecnie od 18 ton masy całkowitej i mocy silnika 175 kW, najcięższe pojazdy pojedyncze dla ruchu drogowego mają dopuszczalną masę całkowitą 40 ton (Szwajcaria), a gama silników kończy się na 566 kW (stan na 2021 r.). Ponadto Scania prowadzi działalność w dziedzinie autobusów i autokarów z rodziną produktów Omni (OmniLink i OmniExpress w różnych wersjach) dla transportu publicznego, a także seriami modeli Century i PB do transportu pasażerskiego. Silniki (w tym cała gama V8) spełniające normę emisji spalin Euro VI oraz Euro Stage IV/US Tier 4 final dla pojazdów i maszyn nieporuszających się po drogach (dźwigi, wywrotki, kruszarki, rozdrabniacze, rozdrabniacze itp.) są powszechnie dostępne (stan na grudzień 2013 r.). W 2006 roku firma zajęła 5. miejsce pod względem sprzedaży na rynku samochodów ciężarowych o dopuszczalnej masie całkowitej 16 ton lub większej, które Scania obsługuje wyłącznie, daleko za swoimi konkurentami Mercedes-Benz, MAN, DAF i Volvo, wyprzedzając Renault i Iveco. W 2013 roku Scania zdołała jednak wzrosnąć w Niemczech o 5,1% (cały rynek samochodów ciężarowych minus 8,1%) i tym samym osiągnąć udział w rynku na poziomie 10,3%. Na rodzimym rynku szwedzkim Scania ustępuje jedynie Volvo (w 2012 r. dostarczono tam 1747 samochodów ciężarowych o dużej ładowności). Scania ma szczególnie silną pozycję w Ameryce Południowej (głównie jako dostawca silników i podwozi do autobusów i ciężarówek), np. w Brazylii (w 2012 r. dostarczono tam 11 820 samochodów ciężarowych o dużej ładowności) i Argentynie (2012 r.: 1 855 samochodów ciężarowych o dużej ładowności), ale pojazdy Scania nie są oferowane w USA. Scania ma również silną pozycję w Rosji (2012: 5 823 samochody ciężarowe o dużej ładowności) i Wielkiej Brytanii (2012: 4 555 samochodów ciężarowych o dużej ładowności); wyprzedzając Niemcy (2012: 4427 samochodów ciężarowych o dużej ładowności). Scanię można również spotkać w Australii, Nowej Zelandii, Chinach (2012: 1798 ciężkich ciężarówek) i RPA, choć nie odgrywa tam znaczącej roli. Scania jest dobrze reprezentowana w segmencie autobusów, zwłaszcza na rynkach skandynawskich i w Ameryce Południowej, a także w Wielkiej Brytanii i Hiszpanii. Scania odgrywała do tej pory niewielką rolę na niemieckim rynku autobusowym. Jednak do wiosny 2014 r. Scania dostarczyła około 60 autokarów dla ADAC-Postbus, łącząc 30 największych niemieckich miast. W 2013 roku Skandynawowie otrzymali również duże zamówienie od Berliner Verkehrsbetriebe (BVG) na 156 niskopodłogowych autobusów przegubowych, które zostały dostarczone BVG w latach 2014-2017. Te niskopodłogowe autobusy przegubowe o długości 18 metrów są wyposażone w 5-cylindrowy silnik wysokoprężny o mocy 320 KM (235 kW) (z automatyczną skrzynią biegów), który spełnia normy emisji spalin określone w normie Euro Stage VI.

ŹRÓDŁO : WIKIPEDIA