SKODA 120 LS

RYS HISTORYCZNY  : Podstawowy model 120 produkowany był od kwietnia 1978 do lipca 1983. Najdłużej produkowanymi, już od sierpnia 1976 r., odmianami Škody 120 był modele w wersjach wyposażenia L (do 1990 roku) oraz luksusowe LS ( 1988 ) i GLS (do 1987 roku). W październiku 1982 roku pojawiła się wersja ekonomiczna LE. Modele w odmianie LX posiadały te same silniki co 120 LS, ale miały 5-biegową skrzynię biegów i tylne zawieszenie z modelu Škoda 130. W limitowanej wersji wyposażenia GL zastosowano tapicerkę z modelu Rapid. W wersjach eksportowych pojawiały się wersje z 5-stopniową skrzynią biegów. W roku 1983 modele 105 i 120 przeszły modernizację. Gruntownie zmieniono przednia i tylna część pojazdów, zastosowano nowe reflektory przednie oraz tylne lampy zespolone. Ze względu na zmiany karoserii długość auta wzrosła do 4200 mm. W 1985 w Finlandii pojawiła się limitowana edycja Škody 120 − wersja LSX. W roku 1988 za podstawowy model 120 L trzeba było zapłacić 65 630 Kčs. Łącznie wyprodukowano 1 070 693 egzemplarzy Škody 120 w różnych wersjach wyposażenia

OPIS SZCZEGÓŁOWY : SKODA 120 LS

Silnik umieszczony był z tyłu, zaś chłodnica z przodu. Z racji takiego rozmieszczenia elementów układu chłodzenia i konieczności doprowadzenia płynu chłodniczego do chłodnicy i układu ogrzewania przez całą długość pojazdu, pojemność układu chłodzenia wynosiła 11,5 l. Pojazd był wyposażony w dwa bagażniki – z przodu i mniejszy za tylnymi, uchylanymi siedzeniami. Stosunkowo wolnoobrotowy, gaźnikowy silnik miał aluminiowy kadłub z mokrymi, żeliwnymi tulejami oraz żeliwną głowicę (2 zawory na cylinder). Z racji konstrukcji silnika oraz układu wydechowego Skoda w czasie pracy wydawała bardzo charakterystyczny dźwięk. Pojazd miał niezależne zawieszenie wszystkich kół. Lekki przód (silnik, akumulator i zbiornik paliwa były z tyłu) powodował złe prowadzenie się pojazdu. Modele 120 LS i 120 GLS, które miały mocniejszy silnik o pojemności 1174 cm (54 KM ) i wyższy poziom wyposażenia, dołączyły do oferty odpowiednio w 1977 i 1978 roku. Od 1979 roku, ze względu na zwiększony rozstaw kół, oba modele otrzymały koła 13″ z oponami 165 SR 13 dla wersji 105 S/L/GL i 120L/LS, a wersje GLS były wyposażone w 175/70 R13. Ta aktualizacja została wprowadzona w celu poprawy prowadzenia na drodze, stabilności, osiągów i zużycia paliwa. Samochody były początkowo krytykowane za nieprzewidywalne prowadzenie „na granicy”, ale jest mało prawdopodobne, aby większość kierowców zauważyła coś niewłaściwego w normalnych warunkach. Samochody nadal wygrywały swoją klasę z monotonną regularnością na międzynarodowych rajdach i były coraz bardziej popularne wśród kierowców dbających o budżet w całej Europie. Umiejscowienie chłodnicy z przodu samochodu miało tę zaletę, że znacznie wydajniej schładzał silnik na autostradzie. Ponieważ jednak był on znacznie bardziej złożony niż we wcześniejszych modelach, układ chłodzenia był bardzo podatny na śluzy powietrzne, co często prowadziło do przegrzania, a nawet awarii uszczelki głowicy. Skoda 120 LS nie różni się zbytnio od naszych rodzimych pojazdów z tego okresu w środku wszystko trzeszczy i stuka .Do tego przyciski i włączniki są tak duże że można je obsługiwać w zimowych rękawiczkach. Z drugiej strony trzeba pamiętać jakie pieniądze kosztowała kiedyś Skoda .W zamian dostaliśmy całkiem przestrony 4 – drzwiowy samochód z ciekawą konstrukcją, wygodny  i ze stosunkowo z niskim spalaniem .