SKODA FAVORIT VB

RYS HISTORYCZNY : Skoda Favorit (typ 781) była produkowana w latach 1988–1995, także montowana w Polsce. Prace badawczo-konstrukcyjne nad nowym samochodem osobowym, który zastąpiłby przestarzały model 120, rozpoczęto w Mladá Boleslav już w 1982 roku. W poszukiwaniu projektanta nadwozia, czeska firma nawiązała kontakty z kilkoma włoskimi stylistami. Ostatecznie karoserię samochodu zaprojektowało znane włoskie biuro projektowe Bertone. Umowę podpisano 1 czerwca 1983 roku, a pierwszy prototyp (typ 780) był gotowy już w sylwestra 1984 roku. Przez trzy lata prowadzono pracę nad podzespołami użytymi w pojeździe. 1 lipca 1987 roku ruszyła produkcja preserii. Premierowy pokaz nowego samochodu odbył się w roku 1987 na wrześniowych Targach Technicznych w Brnie. Seryjną produkcję rozpoczęto na wiosnę 1988 roku. 16 kwietnia 1991 Škoda dołączyła do grupy Volkswagena – planowano już rozpoczęcie produkcji Felicii, dlatego produkcję modelu Favorit zrestrukturyzowano. W latach 1988–1995 wyprodukowano 783 167 egzemplarzy. W roku 1994 w miejsce modelu Favorit wprowadzono auto o podobnych parametrach – Škodę Felicię

OPIS SZCZEGÓŁOWY : SKODA FAVORIT ( 136L)

W Škodzie Favorit zastosowano silniki o pojemności skokowej 1289 cm³ występujące w kilku wariantach. Do sprzedaży wprowadzono model 135 Le/LSe – oprócz elektrycznie sterowanego gaźnika Pierburg Ecotronic, wyposażony był w katalizator, który rok później zaczęto także montować w wersji podstawowej z 57-konnym silnikiem. W roku 1991 model Favorit przeszedł także pierwszy face lifting (wprowadzono kosmetyczne zmiany, zmodernizowano atrapę chłodnicy). Zaprzestano montażu silnika 136, który, zmodernizowany, po roku trafił ponownie do produkcji. Škody do 1993 roku produkowano w dwóch wersjach wyposażenia L (lux) i LS (super lux). Wyposażenie dodatkowe w wersji LS:

obrotomierz,

przednie światła przeciwmgielne,

wygodniejsze fotele z pełnymi zagłówkami,

instalacja radiowa,

dzielona tylna kanapa,

wycieraczka szyby tylnej ze spryskiwaczem,

czujnik hamulca awaryjnego,

elektroniczny zegarek.

W roku 1993 w wyniku współpracy z Volkswagenem w modelu Favorit zmodernizowano pierwotnie stosowane silniki. Wprowadzono jednopunktowy wtrysk paliwa firmy Bosch. Modele z tym silnikiem miały w nazwie wersji wyróżnik „i”. Znów pojawił się silnik 136. Tych jednostek napędowych używano później w produkcji Škoda Felicii. Aut napędzanych tymi silnikami nie importowano oficjalnie do Polski. W tym roku Škodę Favorit poddano kolejnemu, ostatniemu już, face liftingowi (zmodernizowano m.in. tablicę przyrządów, i po raz kolejny atrapę chłodnicy, zmieniono kolor deski rozdzielczej, zegary, obicia tapicerskie drzwi, piasty kół). Zmieniono także dotychczasowe oznaczenia wersji wyposażenia L i LS na LX i GLX . Na bazie modelu Favorit powstały dwie pokrewne wersje nadwoziowe: kombi o nazwie Forman i pick up – Škoda Pick-up. W 1982 roku w czeskim Mlada Boleslav wszyscy usiedli do stołu i zaczęli debatować, jaki powinien być następca Škody 120. Czesi uznali, że najlepiej będzie rozpocząć od atrakcyjnej stylistyki, która zainspiruje ich przy dalszych pracach. Od razu odezwano się więc do kilku włoskich biur projektowych. Ostatecznie jednak wybrana została firma Bertone, która znana jest dzisiaj bardziej entuzjastom Ferrari czy Lamborghini niż kierowcom czeskich aut. To było świetne posunięcie. Umowa została podpisana w czerwcu 1983 roku, a już w sylwestra 1984 roku we współpracy z Bertone powstał pierwszy prototyp Škody Favorit. Największą uwagę przykuwała jednak stylistyka. Duża powierzchnia szyb wynosząca 2,373 m2 zapewniała świetną widoczność oraz optycznie powiększała wnętrze mierzącego 3815 mm długości, 1620 mm szerokości oraz 1415 mm wysokości auta. Zaproponowany przez Bertone projekt nadwozia spodobał się także klientom i już w 1990 roku Škoda zrezygnowała z produkcji modeli 120 oraz 130, które wytwarzane były równolegle z Favoritem.

Plusy:

+ Stylistyka Bertone

+ Doskonała widoczność

Minusy:

– Słaby układ jezdny

– Słabe wyciszenie wnętrza

– Kiepskiej jakości wykończenie

Mimo że nowy model był nowocześniejszy od poprzednika (skody 120), to jednak nadal znacznie odstawał od innych porównywalnych aut produkowanych w Europie Zachodniej. Nowy samochód skonstruowano całkowicie własnymi siłami, jedynie nadwozie – w co raczej trudno uwierzyć, patrząc na przestarzałą, kanciastą sylwetkę skody – powstało w pracowni słynnego włoskiego projektanta Bertone. Jednak już w momencie pierwszej prezentacji na targach w Brnie w 1987 roku trudno było uznać skodę favorit za auto nowoczesne. Brak nowoczesności pod względem stylistycznym idzie, niestety, w parze z przestarzałą techniką. Mimo że silnik skody favorit odpowiada formalnie współczesnym wymaganiom (umieszczony z przodu motor napędza przednie koła i współpracuje z pięciobiegową przekładnią), to jednak sama konstrukcja silnika pochodzi jeszcze z lat 60. Prezentowany model to samochód Veřejná bezpečnost [VB] czyli regularnej policji Czechosłowackiej Republiki Socjalistycznej (ČSSR), utworzonej w 1945 roku jako oddział Korpusu Bezpieczeństwa Narodowego (Sbor národní bezpečnosti), w skład którego wchodziła również Służba Bezpieczeństwa Państwowego (Státní bezpečnost).