Strona główna » SKODA » SKODA FELICIA PICK-UP RACING
DANE TECHNICZNE : SKODA FELICIA PICK UP RACING
ROK PRODUKCJI : 2000-2001
SILNIK : R4
POJ. SILNIKA : 1498 CM3
MOC : 95 kW – 129 KM
PRĘDKOŚĆ MAX : 205 KM/H
PRZYŚPIESZENIE 0-100 KM/H : 9,0s
SKALA : 1:43
PRODUCENT MODELU : De Agostini ( Kolekcja Kalejdoskop Sławnych Wozów nr 82 )
RYS HISTORYCZNY : Škoda Pick-up/Pickup – odmiana pick-up modelu Škoda Favorit oraz Škoda Felicia, produkowana w latach 1991–2001 w dwóch generacjach przez czeskie zakłady Škoda Auto. Škoda Pickup (typ 797) była następcą modelu Pick-up (wytwarzanego na bazie Škody Favorit) i bazowała na osobowej Felicii. Była wytwarzana jako 2–drzwiowy pick-up w czterech odmianach: z otwartą skrzynią, Midi, Hardtop-standard i Hardtop-plus. Na bazie seryjnego Pickupa stworzono także rekreacyjny model nazwany Škoda Felicia Fun. W latach 1995–2001 wyprodukowano łącznie 128 581 egzemplarzy (w tym 4016 Fun) Škody Pickup. Samochód sprzedawano także pod nazwą Volkswagen Caddy typ 9U. W latach 1998–2001 Pickup montowany był w zakładach spółki Volkswagen Poznań w Poznaniu.
OPIS SZCZEGÓŁOWY : SKODA FELICIA PICK UP RACING
Škoda Felicia Fun (typ 796) powstała na bazie seryjnego Pickupa. Był to samochód rekreacyjny przeznaczony głównie dla młodych aktywnych ludzi. Innowacją w Felicii Fun było wprowadzenie ruchomej tylnej ściany kabiny oraz drugiego rzędu siedzeń. Dzięki temu ten model Felicii z dwumiejscowego pickupa mógł przeistaczać się w półotwarte auto rekreacyjne. W aucie zastosowano czterocylindrowe silniki benzynowe o pojemności 1.3 dm³ / 50 kW i 1.6 dm³ / 55 kW oraz silnik Diesla 1.9 dm³/47 kW. Pickupy freestyle to wyścigi torowe wyścigów specjalnych zbudowanych na bazie Škody Pickup pierwszej i drugiej generacji. Były to samochody jednomiejscowe przeznaczone do wyścigów torowych. Samochody miały zakrytą przestrzeń ładunkową. Pojazdy zostały przygotowane przez Autospektrum 2000, s.r.o., Mariánské Lázně. W drugiej generacji Pickup napędzany był czterocylindrowym silnikiem o pojemności 1490cm3 o mocy 95 kW i wyposażony był w sześciobiegową skrzynię biegów. Prędkość maksymalna wynosiła 205 km/h, a przyspieszenie do 100 km/h w 9 sekund. Masa samochodu wynosiła 780 kg. Wyścigi pucharowe Škody Pickup Freestyle były pierwotnie przeznaczone tylko na trzy lata. Mistrzostwa spotkały się jednak z dużym odzewem, który przerósł oczekiwania, dlatego firma Autospektrum 2000 s.r.o., która przygotowywała samochody do zawodów, postanowiła unowocześnić powoli przestarzałą flotę. W przeciwieństwie do seryjnych silników z elektronicznym wtryskiem paliwa i bezstykowym zapłonem mikroprocesorowym, wyścigowy pickup został wyposażony w gaźnik nablatowy Jikov 28-30 LEKR i zapłon Magneton-Bosch z mechanicznym rozdzielaczem. Jednak głównym celem tej modyfikacji nie było uzyskanie lepszych charakterystyk silnika, ale utrzymanie kosztów zakupu i eksploatacji na jak najniższym poziomie. Z tego samego powodu uszczelniono również blok silnika, głowicę, pokrywę rozrządu, kolektor dolotowy oraz dostęp do stałej skrzyni biegów. Jedynymi modyfikacjami były większa chłodnica, dodatkowa chłodnica oleju, a także dozwolone było stosowanie wszelkich świec zapłonowych, dysz gaźnika i ustawień wyprzedzenia zapłonu. Obniżone podwozie zmodyfikowano poprzez wzmocnienie wahaczy przednich McPhersona przegubami Unibal, tylna oś pozostała standardowym wałem korbowym, ale została uzupełniona o stabilizator, a zawieszenie zapewniały sprężyny śrubowe z zamontowanymi wewnątrz regulowanymi amortyzatorami H&P-Ateso. Układ hamulcowy został przejęty z produkcji Felicias w niezmienionej formie, a czternastocalowe koła Borbet były wyposażone w przepisowe opony Barum 170/550-14. Masa samochodu wynosiła około 780 kg, a fakt, że można było ukończyć kilka wyścigów na jednym komplecie jednolitych opon Barum nie odbywał się od ciekawości. Stopniowo ostre pick-upy otrzymały także „twarde” mocowanie tylnej osi, arbitralne mocowanie przednich amortyzatorów, możliwość zamontowania przedniego stabilizatora oraz większe tarcze hamulcowe z wewnętrznym chłodzeniem. Podczas wyścigów założyciel Otakar Zenkl zaczął poświęcać się wyścigom pucharowym z identycznie zmodyfikowanymi Octaviami, dlatego przed rozpoczęciem sezonu 1997 powstała nowa firma PICK-UP Free Style z Hradca Králové, prowadzona przez Jiříego Boša i Jana Koudelkę. Producent samochodów z Mladá Boleslav również włączył się w organizację wyścigów, ogłaszając Škoda Pick-up Free Style Trophy z atrakcyjnymi nagrodami dla najbardziej utytułowanych kierowców w końcowej klasyfikacji. Chociaż samochód urósł pod względem objętości, mocy i prędkości maksymalnej, puchar przez cały czas swojego istnienia spełniał swoją ważną misję w postaci wyścigów szkolnych dla młodych zawodników. Dowodem na to jest fakt, że mistrzostwa wywodzą najlepszych kierowców, takich jak Jan Kopecký, Petr Kolář, Michal Dolák, Jan Dostál i Michal Matìjovský. Prawie sto nazwisk pojawiło się na liście kierowców w ciągu dziewięciu pucharowych lat. Jednocześnie większość zawodników pozostała wierna wyścigom pickupów, takich jak Karel Patočka czy Josef Paseka. Inni, tacy jak Petr Majer, Radim Kůrka, Miroslav Adámek, Jiří Jupa i Václav Nimč, przerzucili się później na potężniejsze maszyny. Na ostatnie trzy lata pucharu do rywalizacji przystąpił główny sponsor ze Słowacji – firma Matador, która tym razem korzystała z samochodów i zastąpiła firmę Barum. Ostatni sezon wyścigowy kierowcy mistrzostw rozegrali w 2002 roku, kiedy to na starcie stanęło dwudziestu pięciu kierowców. Promotorzy wyścigu, RPR Most, Autospektrum 2000 s.r.o., a później firma PICK-UP Free Style, które wspólnie zapewniły przebieg całej serii, łącznie z jej zapleczem technicznym, ukończyły puchar, a wyimaginowaną pałeczkę „szkoły wyścigów” przejęła rywalizująca młodsza konkurencja Česká pojišťovna Škoda Octavia Cup.