SKODA GARDE

RYS HISTORYCZNY  : Pierwsza oficjalna prezentacja Škody Garde nastąpiła w październiku 1981 roku w Brnie. Zaraz po premierze w zakładzie w Kvasinach ruszyła produkcja próbnej serii. Do końca roku fabrykę opuściło 38 egzemplarzy. W aucie zastosowano 55 konny silnik o pojemności 1174 cm³ znany ze Škoda 120 GLS i 4−biegową skrzynię biegów. W kolejnych latach produkcji 1982 i 1983 fabrykę opuściło kolejno 2854 i 3856 sztuk Škód Garde. W 1984 roku po wprowadzeniu elementów nadwozia Škody 130 (m.in. aerodynamiczny kształt przodu, nowe reflektory), nazwę samochodu zmieniono na Rapid. W lipcu tego samego roku zmontowano ostatnie coupé z 742.12X i 4−biegową skrzynią. Jesienią ruszyła produkcja nowego modelu 130 Rapid . W 1987 roku na rynku pojawiły się nowe modele Rapid 135 i Rapid 136. W sierpniu 1990 roku z taśmy montażowej fabryki w Kvasinach zjechał ostatni egzemplarz Škody Rapid.

OPIS SZCZEGÓŁOWY : SKODA GARDE

Garde to 2-drzwiowe coupé wywodzące się z 4-drzwiowej limuzyny Škoda 120 LS. Podobnie, jak miało to miejsce w przypadku słynnego poprzednika, głównych odbiorców tego modelu upatrywano wśród mieszkańców krajów kapitalistycznych. Kierowane tam egzemplarze oznaczano symbolem 120R Coupe bądź nazwą Rapid. Mimo, że Garde w znacznej części bazowało na rozwiązaniach technicznych powszechnie znanych z podstawowego modelu sedan 120LS (rodziny Š742), to równocześnie wniosło do handlowej oferty marki kilka opracowań, typowych dotąd dla wyczynowego dziedzictwa modelu 130 RS. Należały do nich np. zębatkowa przekładnia kierownicza czy niezależne zawieszenie kół tylnych oparte o układ skośnych wahaczy. Elementy te, podobnie jak rozwiązania stylistyczne obecne w Garde od początku produkcji, wprowadzano do podstawowej rodziny Š742 (105-120) stopniowo i w późniejszym okresie. Garde jest jednym z nielicznych aut z nadwoziem typu coupe, produkowanym za Żelazną Kurtyną. Garde miał być zastępcą legendarnego modelu 110R. Samochód mimo silnika o pojemności 1200ccm i mocy 54KM sprawiał wrażenie bardzo dynamicznego. Warto wspomnieć o kilku charakterystycznych cechach tego modelu. Przede wszystkim Garde posiadał silnik z tyłu zaś chłodnicę z przodu co zmuszało kierowców do stosowania ogromnych ilości płynu chłodniczego (12l). Bagażnik, który był umieszczony z przodu, posiadał pokrywę otwieraną na bok. W związku z otwieraniem maski na lewą stronę cięgno jej podnoszenia umieszczone było po stronie pasażera, co skutecznie utrudniało otwieranie bagażnika. Dzięki atrakcyjnemu kształtowi i innym cechom garde był szczególnie popularny za granicą, nic więc dziwnego, że dwa lata po rozpoczęciu produkcji pojawia się na rynku krajowym tylko w niewielkich ilościach. Zewnętrzne wyposażenie nadwozia uzupełniają owalne reflektory główne H4 z regulacją pozycji z przodu, osadzone w czarnej plastikowej atrapie chłodnicy, dobrze harmonizujące kolorystycznie  i materiałowo ze zderzakiem, a z tyłu znajdują się duże tylne lampy z reflektorami cofania . Łatwy dostęp do obu przednich siedzeń zapewniają duże drzwi z niezawodnym dwustopniowym zamkiem i dużym kątem otwarcia. Dostęp do tylnego siedzenia jest możliwy poprzez złożenie oparcia przednich siedzeń poprzez odblokowanie bezpiecznika pod ich zewnętrznymi sworzniami. Jednak ta „operacja” wymaga użycia obu rąk i jest trudna. Bagażnik, podobnie jak w innych samochodach Škody, podzielony jest na dwie części. Zmienna przestrzeń za tylnym siedzeniem (objętość podstawowa 0,12 m3) uzupełnia główny bagażnik (0,28 m3) z przodu pojazdu. Jest zamknięty pokrywą, przechylając się na bok, w lewo w kierunku jazdy. Koło zapasowe jest umieszczone pod podłogą.