SKODA RAPID 1500 OHV

RYS HISTORYCZNY  : Škoda Rapid – samochód osobowy klasy średniej produkowany w Czechosłowacji przez firmę Škoda w latach 1935 – 1947. Škoda po raz pierwszy zastosowała nazwę „Rapid” do wersji popularnego modelu 920 o pojemności 1195 cm³ wyprodukowanego w latach 1934-35. Od 1935 roku przeniósł jednak nazwę na nowy, większy model 901. Rapid Type 901 ma silnik bocznozaworowy o pojemności 1 386 cm³ i był produkowany w latach 1935-38. Został zastąpiony przez Rapid OHV (Typ 922), który ma silnik górnozaworowy o pojemności 1 558 cm³ i został zbudowany w latach 1938-47. W 1984 roku Škoda przywróciła nazwę „Rapid” dla wersji Škody Rapid 130. Od 2010 roku firma używa tej nazwy na kolejnych modelach produkowanych w fabryce w Pune w Indiach. Do 1938 roku z taśm produkcyjnych zeszło 4500 egzemplarzy. W 1938 roku rozpoczęto produkcję Škody Rapid OVH produkowanej do 1947 roku. Podczas II wojny światowej wyprodukowaną małą serię samochodów o nazwie – Škoda Rapid 2200 (typ 953). 25 kwietnia 1936 roku Jan Břetislav Procházka i Jindřich Kubias wyruszyli Škodą Rapid w podróż dookoła kuli ziemskiej. Jadąc przez Moskwę, Teheran, Bombaj, Singapur, Szanghaj, Jokohamę, Honolulu, San Francisco, Nowy Jork i Paryż po 97 dniach wrócili do miejsca startu – Pragi. W sumie podróż dookoła świata zajęła 97 dni, z czego 44 bezpośrednio  na drodze ! Wyprawa spędziła na morzu 32 dni. Łącznie załoga przejechała 27700 km! Skromny Rapid zużył tylko 2820 litrów benzyny i 66 litrów oleju, aby okrążyć świat. Najdroższe paliwo pompowano w Rosji, najtańsze, po cenie 8 razy niższej w Iranie. Podobnie hotele były najdroższe w ZSRR.

OPIS SZCZEGÓŁOWY : SKODA 922 RAPID 1500 OHV

W 1930 roku Škoda wprowadziła nową gamę samochodów z podwoziem szkieletowym i wszechstronnym niezależnym zawieszeniem. Konstrukcja szkieletowa miała na celu rozwiązanie problemu braku sztywności skrętnej w ramie podwozia poprzednich modeli. Podwozie zostało opracowane pod kierownictwem głównego inżyniera Vladimíra Matouša i wywodzi się z podwozia zaprojektowanego przez Hansa Ledwinkę dla Tatra. Rapid Typ 901 (później Typ 914) miał czterocylindrowy silnik boczny o pojemności 1 386 cm³, mocy 31 koni mechanicznych (23 kW) i hamulce ATE-Lockheed. Osiągał prędkość maksymalną 100 km/h , a zużycie paliwa wynosiło od dziewięciu do 10 litrów na 100 km. Wybór oferowanych nadwozi obejmował dwudrzwiową limuzynę, czterodrzwiową limuzynę i dwudrzwiowy, czteromiejscowy kabriolet. Była też komercyjna wersja van. Samochód miał 3 łożyska na wale korbowym. Rama samochodu była podstawą z przedłużeniem, rozwidlonym z przodu centralną stalową rurą podtrzymującą. Przednia oś była podzielona, trapezowa z poprzeczną sprężyną piórową u dołu i poprzecznymi trójkątnymi ramionami u góry (taka sama konstrukcja jak w Popular). Tylna oś była podzielona, przewieszona poprzecznymi resorami piórowymi. Układ kierowniczy był, w przeciwieństwie do Populara, śrubą i nakrętką. Kolejną różnicą było położenie skrzyni biegów tuż za silnikiem, przy czym drugi i trzeci bieg były zsynchronizowane. Sprzęgło było suche, jednotarczowe. Wszystkie Rapids miały opony o wymiarach 5,75 x 16. Nadwozie było podobne do Skody Popular. Škoda zrewidowała silnik i w 1938 roku wprowadziła na rynek Typ 922, który sprzedawała jako Rapid OHV. Powiększył się silnik do 1558 cm3 który miał górne zawory, co zwiększyło moc do 42 koni mechanicznych i prędkość maksymalną do 110 km/h. Zużycie paliwa w nowym modelu wynosiło 10 litrów na 100 km. Wybór nadwozi obejmował dwudrzwiowe i czterodrzwiowe limuzyny. Ponadto Škoda wprowadziła na rynek opływową wersję Rapid OHV o pojemności 1 558 cm³ z nowym aerodynamicznym dwudrzwiowym nadwoziem sedana. Model jest bardzo podobny do opływowego czterodrzwiowego nadwozia, które Škoda zbudowała dla swoich prototypów Typ 935 w latach 1935-38. Stworzono także sportową wersję samochodu z silnikiem o pojemności zwiększonej do 1477 cm³. Wytworzono 4 sztuki tego modelu, nosił on oznaczenie 939R. Łącznie wyprodukowano 1 804 egzemplarzy Škody Rapid OHV z czego 211 w latach 1945 – 1947.