TATRA 600 Tatraplan

RYS HISTORYCZNY  : samochód osobowy klasy wyższej produkowany przez czechosłowackie przedsiębiorstwo Tatra w latach 1948–1952. Pierwszy prototyp o nazwie własnej Ambrož zbudowano 7 grudnia 1946 roku. Projektantem nadwozia był František Kardaus. Problemy w prototypach stwarzało tylne zawieszenie, powodujące niestabilny tor jazdy, a także mało skuteczne były chwyty powietrza po bokach tylnej części. Samochód został zaprezentowany na salonie samochodowym 18–28 października 1947 roku w Pradze, po czym zmieniono jego nazwę na T 600 Tatraplan (od połączenia nazwy Tatry i dwuletniego planu odbudowy gospodarki po wojnie). Produkcję rozpoczęto 24 czerwca 1948 roku, lecz była ona początkowo ręczna i w tym roku powstało tylko 67 samochodów, które były jeszcze niedopracowane. Produkcja seryjna ruszyła w kolejnym roku, kiedy wyprodukowano ich 1506. Łącznie z siedmioma prototypami, wyprodukowano ogółem 6342 samochody, w tym 4242 w zakładach Tatry i 2100 w zakładach AZNP

OPIS SZCZEGÓŁOWY : Tatra 600 Tatraplan

Wywodził się z przedwojennej linii luksusowych aerodynamicznych samochodów Tatry. Charakteryzował się opływowym czterodrzwiowym nadwoziem i silnikiem o pojemności 2 l, chłodzonym powietrzem i umieszczonym z tyłu. Wyprodukowany w liczbie ponad 6 tysięcy sztuk, był sprzedawany w Czechosłowacji i eksportowany do wielu krajów, w tym Polski. W materiałach marketingowych występował na ogół pod samą nazwą Tatraplan, bez oznaczenia producenta. Nadwozie było samonośne, z podłogą wzmocnioną wzdłużną centralną belką i ramą pomocniczą z tyłu. Nadto pod maską, dla zrównoważenia mas, umieszczono jedno lub nawet dwa koła zapasowe, 56-litrowy zbiornik paliwa i akumulator. Ładowność wynosiła 405 kg. Za tylną kanapą było główne miejsce na bagaż o pojemności 270 litrów. Samochód wyróżniało opływowe nadwozie, z zaokrąglonym przodem, dzieloną pochyloną szybą przednią, kroplową tylną częścią w stylu fastback i zasłoniętymi tylnymi kołami. Klamki drzwi były wpuszczone w nadwozie dla zmniejszenia oporu. Wadą nadwozia była jednak słaba widoczność do tyłu – na samym końcu nadwozia znajdowały się dwa małe okienka przedzielone wzdłużnym żebrem, a od kierowcy oddzielała je dodatkowo szyba przedziału bagażnika i szyba komory silnika. Samochód mógł pomieścić sześć osób, w tym trzy na przedniej kanapie, lecz było to niewygodne i utrudniało operowanie biegami – w praktyce był użytkowany jako pięciomiejscowy. W skład wyposażenia wchodził zegar przed pasażerem, umieszczony symetrycznie do prędkościomierza. Na zamówienie było montowane radio Tesla. Tatra była drogim samochodem – cena wynosiła 130, następnie 140 tysięcy koron (ok. 2600–2800 dolarów USA, co było porównywalne z ceną luksusowych samochodów amerykańskich). Współczynnik oporu aerodynamicznego nadwozia (Cx) był niski i wynosił 0,32 Co nawet jak na dzisiejsze czasy jest całkiem przyzwoitym wynikiem .Ponad połowa produkcji trafiła na eksport stając się powojennym hitem. Wnętrze samochodu było stylistycznym majstersztykiem nawiązującym do najlepszych wzorców z lat 30-tych  . Jazda tym samochodem dostarczała niezapomnianych przeżyć motoryzacyjnych i estetycznych .