TATRA 815 4×4 DAKAR

RYS HISTORYCZNY : Tatra 815 to rodzina samochodów ciężarowych, produkowana przez czeską firmę Tatra. Wykorzystuje tradycyjną tatrzańską koncepcję sztywnej rury szkieletowej i wahadłowych półosi dających niezależne zawieszenie. Pojazdy są dostępne w wariantach 4×4, 6×6, 8×8, 10×8, 10×10, 12×8 i 12×12. Dostępne są zarówno silniki chłodzone powietrzem, jak i cieczą o mocy od 230 do 440 kW (310-590 KM). Jako następca Tatry 813 został pierwotnie zaprojektowany do ekstremalnych warunków terenowych, natomiast obecnie dostępne są również warianty przeznaczone do użytku mieszanego (zarówno terenowego, jak i drogowego). Masa całkowita wynosi do 35 500 kg (78 264 funtów). Model 815 i jego następcy sześciokrotnie zwyciężyli w Rajdzie Dakar. W 1989 roku Tatra zmodernizowała model 815 i wprowadziła nowy 815-2, który otrzymał kolejną modernizację w 1994 roku, a zaledwie 3 lata później, w 1997 roku, wprowadzono nową kabinę. Kolejny lifting nastąpił w 2000 roku, kiedy to zmiany obejmowały m.in. nową tablicę rozdzielczą i mocowanie kabiny, a po raz pierwszy pojawiła się opcja montażu silników chłodzonych cieczą. Ostatni lifting kabiny miał miejsce w lipcu 2010 roku. Ze względu na zmiany w wymogach emisji spalin w 2003 roku Tatra opracowała całkowicie nowy silnik V8 T3C, aby spełnić normę Euro III, gdzie po raz kolejny kontynuowała tradycję z konstrukcją chłodzenia powietrzem. Udoskonalony silnik T3D został wprowadzony w 2006 roku zgodnie z SCR i Euro IV. Tatra rozważa zaprzestanie produkcji tego modelu w latach 2023-2024

OPIS  : TATRA 815 4×4 DAKAR

Podczas gdy większość innych producentów czerpie swoje ciężarówki z zastosowań drogowych, 815 został celowo zaprojektowany do ekstremalnych warunków terenowych, a jego wersje drogowe wywodzą się z oryginalnej koncepcji off-road. Zasada polega na centralnej rurze nośnej z niezależnie zawieszonymi wahadłowymi półosiami przykręconymi jako jedna całość. Daje to pojazdom Tatra wyjątkowe właściwości jezdne w najtrudniejszym terenie. Koncepcja pozwala na większą prędkość terenową w porównaniu z klasyczną sztywną konstrukcją osi. Podstawową cechą konstrukcyjną ciężarówek Tatra jest centralna rura nośna, zwana również ramą szkieletową. Wszystkie pozostałe części ciężarówki są montowane do tego sztywnego zespołu. Wysoka sztywność skrętna i zginająca tego układu chroni nadbudówki przed ruchami i siłami działającymi na osie. Rozdział momentu obrotowego na osie jest również przenoszony w obrębie kręgosłupa. Dyferencjały Tatra to unikalna konstrukcja, która wykorzystuje dwie przeciwstawne spiralne koła zębate stożkowe zamiast zwykłego pojedynczego zestawu. Przekładnie różnicowe są częścią wejściowego wału napędowego, a nie między osiami wyjściowymi, jak w konwencjonalnym mechanizmie różnicowym. Wszystkie wersje mechanizmu różnicowego Tatra mają sworznie blokujące, które mogą zmusić koła zębate mechanizmu różnicowego do obracania się, „blokując” mechanizm różnicowy. Układ ten miał dwie wyraźne zalety. Po pierwsze, podwójne przekładnie stożkowe umożliwiają osiom obracanie się wokół osi napędowej bez potrzeby stosowania sprzęgieł uniwersalnych. Po drugie, wejściowy wał napędowy przechodzi zasadniczo prosto przez obudowę mechanizmu różnicowego, umożliwiając proste sprzężenie z drugim zestawem osi wahliwych. Ta modułowa konstrukcja umożliwia konfiguracje 2, 3, 4, 5, a nawet 6 osi z napędem na wszystkie osie. Cały zespół jest częścią ramy szkieletowej. Tatra T815 jest wyposażona we własną kabinę COE produkcji Tatra. Istnieje wersja podstawowa, rozszerzona z miejscem za siedzeniami wykorzystywanymi do koi, a zwłaszcza do zadań przeciwpożarowych, długą czterodrzwiową kabiną umożliwiającą przewóz do sześciu osób. Istnieje również specjalna wersja z niską kabiną używana głównie do dźwigów i innych specjalnych zastosowań. Kabina znajduje się przed osią przednią. Prawdopodobnie najczęstszymi nadbudówkami są wywrotki jednostronne lub trójstronne określane jako S1 i S3. Inną konstrukcją jest platforma platformowa, ciągnik do naczep, ciężkich przyczep i podwozie ramy, specjalnością Tatra jest bez ramowe podwozie umożliwiające montaż niektórych nadbudówek bezpośrednio na poprzeczkach rury nośnej, a tym samym znacznie niższe niż konkurencyjne samochody z ramą drabinową, z wynikającą z tego zaletą niskiego środka ciężkości. Zabudowy specjalne – cysterna, żuraw samojezdny, koparka, betoniarka, pompa do betonu, zestawy do zbierania drewna i wiele innych, w tym wersje do celów wojskowych, mogą być zamontowane przez klienta w wybranej wyspecjalizowanej firmie (w tym wywrotka, jeśli kadłub Tatra mu nie odpowiada). Do 1991 roku wyprodukowano prawie 100 000 samochodów typu T815, co jest wynikiem potwierdzającym jakość i wyjątkowość tego pojazdu. Ciekawostką może być udział przerobionej Tatry 815 w filmie „MAD MAX na drodze gniewu”  z 2015 roku gdzie wcieliła się w rolę ciężarówki THE WAR RIG z napędem na wszystkie koła .Do napędu użyto silnika z rajdowej Tatry o mocy 500KM . Samochód pozornie miał dwa silniki ale pracował tylko jeden ponadto dwie widoczne dla widzów turbosprężarki również były jedynie atrapami a ich zadanie było zrobienie wrażenia na widzach Ciężarówki Tatra odnoszą duże sukcesy w rajdach, zwłaszcza w Dakarze, gdzie Karel Loprais odniósł 6-krotne zwycięstwo na T815. W rajdach używano zarówno napędów 4×4, jak i 6×6, a T815 8×8 „Totálka” jest najcięższym samochodem, jaki kiedykolwiek był używany w rajdach. Tatra po raz pierwszy wzięła udział w Rajdzie Dakar w 1986 roku (za pośrednictwem francuskiego dealera M.A.M. Stragera otrzymano podobno wcześniej ofertę startu z typami T-148 i T-813, ale nie były one już obiecujące, a ponadto w tym czasie trwały testy i produkcja nowych aplikacji T-815) dwoma pojazdami T-815 VD 15 295 6×6.1 z silnikami turbodoładowanymi T3-930 (V12) i średnia kabina. Przez następny rok zbudowano nowy samochód 6×6 z krótką kabiną i krótszym rozstawem osi, który następnie przez wiele lat figurował w zawodach (później jako pomocnik), a od niedawna także T-815 VD 10 280 4×4.1 z silnikiem T5-928 (V8) z intercoolerami powietrza doładowującego; Ubiegłoroczne samochody zostały sprzedane i wzięły udział w 87. edycji jako eskorta dla zagranicznych zespołów, podobnie jak oryginalny funkcjonalny egzemplarz 6×6, wystawiony jesienią 1985 roku na Targach Inżynieryjnych w Brnie. Model 4×4, odnowiony, zmodyfikowany i oznaczony na 10 300 egzemplarzy, wygrał edycję w 1988 roku. Po katastrofie DAF-a kategoria ciężarówek nie została ogłoszona w edycji z 1989 roku. Przez lata 90-92, zgodnie ze zmienionymi przepisami, szczególnie w 1990 roku, użytkowano praktycznie 4×4 seryjne samochody z silnikami V12 turbo. Od 1994 do 1998 roku w służbie był „strażak” 4×4: T 815-290R75 16 300 4×4.1 z turbodoładowanymi silnikami V12 z intercoolerem powietrza doładowującego i długą 4-drzwiową kabiną.