UAZ 31514

RYS HISTORYCZNY : samochód terenowy produkowany przez Uljanowskij Awtomobilny Zawod w Uljanowsku (Rosja), następca legendarnego UAZ-a 469B, od którego różnił się głównie wyposażeniem wnętrza (zmodernizowana tablica wskaźników, lepsze fotele) i lepszą jakością montażu. Masowej produkcji modelu 31512 zaprzestano w roku 2004. Do 2007 roku produkowany był w niewielkiej liczbie, ostatecznie wyparty z produkcji po prezentacji modelu Hunter Classic. W 1996 roku przeprowadzono kolejną niewielką modernizację wprowadzając metalowy dach a model otrzymał oznaczenie 31514. UAZ został sprywatyzowany w 1992 roku, jego produkty stały się dostępne na wolnym rynku; To prawda, że nie oznaczało to dużego postępu w latach recesji gospodarczej. Zgodnie z nowym systemem wprowadzonym w połowie lat osiemdziesiątych, oznaczenie typów które kontynuowano – i trwa do dziś: 469 został oznaczony jako 315. Jego podtypami były 31512 Marathon z siedmiomiejscową plandeką, 31512 Commander (lub Kommandirsky), pick-up 2-315, hardtop 31514 i 31519, nieco wygodniejsze dziewięciomiejscowe wersje 3153 i 3159 oraz SUV 3150 przypominający Suzuki Samurai. Oczywiście, zgodnie z dobrym rosyjskim zwyczajem, istniały również niezliczone wzory, które często różnią się od siebie drobnymi szczegółami i, oczywiście, oznaczeniem numerycznym. To, co je łączy to 2,4-litrowy silnik nadal z Wołgi, który był dostępny zamiast poprzednich wersji o mocy 72 lub 80 KM w wersji z 92-konnym silnikiem . Zmodernizowany UAZ nie zdołała jednak przebić się na upragniony rynek europejski; Jednostki napędowe, które nigdy nie spełniały norm emisji spalin i różnej jakości wykonanie, ukrywały poważne możliwości terenowe samochodu przed wymagającymi zachodnimi klientami. Seria ostatecznie dobiegła końca w 2007 roku i została zastąpiona przez nowocześniejszego Huntera.

OPIS  : UAZ 31514

UAZ-a 469 początkowo wytwarzano wyłącznie dla wojska, od 1972 r. z taśmy zjeżdżały też cywilne wersje (469B). W 1980 r. rozpoczęto jego modernizację, a pięć lat później zmieniono nazwę na 31512. Produkcję wersji cywilnych zakończono w 2007 r., ale… do dziś fabrykę w Uljanowsku opuszczają jeszcze krótkie serie dla wojska. UAZ nie tylko pełnił służbę w wojsku i milicji. Przez lata stanowił wyposażenie straży granicznej i pożarnej, był także wykorzystywany z dużym powodzeniem przez energetyków, geodetów i myśliwych. W czasach komuny „radziecki dżip” był jedyną dostępną oficjalnie terenówką (zachodnie auta trzeba było kupować za dewizy), która sprawdzała się wszędzie tam, gdzie nie można było dojechać osobówką. I choć po 1990 roku import aut był niczym nieograniczony, UAZ 469B (31512) nadal cieszył się dużym zainteresowaniem, i to nie tylko wśród kolekcjonerów. Stanowił podstawowe wyposażenie wojska w Układzie Warszawskim, ale do dziś można go spotkać niemal na każdym kontynencie. Choć produkcję UAZ-a zakończono w 2007 r., w Polsce nadal można kupić nowy egzemplarz w firmie Tarmot 4×4 która to jest jednym z największych od lat importerów części do UAZ-ów, a także posiada warsztat naprawiający i montujący do dziś na nowych częściach popularne rosyjskie terenówki. Samochód ma spartańskie wnętrze które można czyścić wodą z węża. Jedyny element wyposażenia wpływającego na bezpieczeństwo to pasy bezwładnościowe. W bagażniku umieszczono dwa dodatkowe siedziska. Wlot powietrza do kabiny jest sterowany z wnętrza pojazdu. Zimą po włączeniu zaworu ogrzewania zapewnia niewymuszony nawiew powietrza. Przede wszystkim trzeba się przyzwyczaić do: zbyt mocno wspomaganego i nieprecyzyjnego układu kierowniczego, fabrycznie wyposażonego w niemały luz, dużego hałasu we wnętrzu oraz braku szczelności nadwozia. Model UAZ 31514 wyróżnia się metalowym dachem i ulepszonymi wykończenia mi wnętrza. Standardowy model jest wyposażony w regulowane wygodne fotele, sprzęgło dystrybucyjne do odłączania przednich kół. Wnętrze ozdobione jest miękką tapicerką i ozdobnym wykończeniem.