VW 1200 BEETLE 1:24

RYS HISTORYCZNY  : Volkswagen Typ 1, szerzej znany jako VW Käfer (w Niemczech), VW Beetle (w USA) czy też Volkswagen Garbus (w Polsce) – kompaktowy samochód osobowy produkowany przez niemiecką markę Volkswagen (VW) w latach 1938–2003. Z ponad 21 000 000 wyprodukowanymi egzemplarzami w konfiguracji: chłodzony powietrzem silnik umieszczony za osią tylną z napędem tylnym, Garbus był najdłużej i najliczniej produkowanym modelem samochodu w historii motoryzacji. Łącznie wyprodukowano 21 529 464 egzemplarze modelu (z czego 15 444 858 w Niemczech – w tym 330 251 kabrioletów, około 3 350 000 w Brazylii). Chociaż samochód został zaprojektowany i wprowadzony do produkcji w latach 30, masowa produkcja ruszyła w 1945 roku, po zakończeniu II wojny światowej. Model otrzymał wtedy oznaczenie Volkswagen Typ 1 i sprzedawany był jako po prostu „Volkswagen”. Późniejsze modele nosiły nazwy: VW 1200, 1300, 1500, 1302 lub 1303, przy czym pierwsze trzy pochodziły od pojemności skokowej silnika, a 1302 i 1303 prezentowały kolejne wcielenia Garbusa. Na rodzimym rynku pojazd zyskał przydomek Käfer (chrząszcz) i pod taką nazwą był tam w późniejszym czasie sprzedawany. W pozostałych krajach przyjęto angielskie oznaczenie Volkswagen Beetle (żuk). W roku 1931 Ferdinand Porsche zaprojektował dla firmy Zündapp model Porsche Typ 12 „Auto für Jedermann” (samochód dla każdego). W roku 1933 Adolf Hitler nakazał Ferdinandowi Porschemu zaprojektowanie pojazdu o nazwie Volkswagen (z niem. „samochód dla ludu”). Samochód miał przewozić dwójkę dorosłych plus trójkę dzieci z prędkościami rzędu 100 km/h. Volkswagen miał być dostępny dla mieszkańców Trzeciej Rzeszy poprzez program oszczędnościowy lub Sparkarte (książeczka oszczędnościowa).

OPIS  : VOLSWAGEN BEETLE 1200 ( TYP 112 )

W Beetle zastosowano montowany z tyłu silnik typu bokser, chłodzony powietrzem. Nadwozie było 2-drzwiową konstrukcją typu fastback sedan z płaską szybą przednią, cechowało się współczynnikiem oporu powietrza Cx równym 0,41. Samochód przystosowany był do przewozu czterech pasażerów na dwóch rzędach siedzeń, dysponował przestrzenią bagażową pod przednią maską oraz za tylną kanapą. Nadwozie połączone było z prawie płaskim podwoziem za pomocą osiemnastu śrub. W konstrukcji zarówno przedniego, jak i tylnego zawieszenia wykorzystano drążki skrętne i stabilizatory poprzeczne – zapewniało to niezależność każdego koła w amortyzowaniu i resorowaniu. Rozwiązania takie jak: mechaniczne hamulce bębnowe, dzielone tylne szyby, mechaniczne kierunkowskazy oraz niezsynchronizowana skrzynia biegów były z biegiem czasu modernizowane. Pozostałe elementy były przez resztę produkcji używane w niezmienionej postaci. Mimo że z biegiem lat wygląd samochodu zmieniał się nieznacznie, przez cały okres produkcji modelu wprowadzono ponad 78 000 modyfikacji. Konstrukcja popularnego „Garbusa” była w dużej mierze oparta na projekcie Tatry T97, co udowodniono w procesie sądowym z roku 1961. Poskutkowało to wypłatą odszkodowania stronie czechosłowackiej. Sprawa ta została poruszona po II wojnie światowej, w roku 1961 Volkswagen zapłacił Ringhoffer-Tatra 3 000 000 marek niemieckich odszkodowania przyznanych przez sąd. W roku 1954 zwiększono o 2 mm średnicę cylindra co zaowocowało wzrostem pojemności skokowej z 1131 cm³ do 1192 cm³. W sierpniu 1957 roku z kolei pojedyncze owalne okno zastąpiono szerokim, od tego rocznika używano w nowych pojazdach wyłącznie opon bezdętkowych. Modele z 1960 roku otrzymały przedni stabilizator wraz z hydraulicznym amortyzatorem skrętu. Jednogardzielowy gaźnik Solex otrzymał elektryczny automatyczny ssanie, a skrzynia biegów była teraz zsynchronizowana na wszystkich biegach do przodu. Tradycyjne semaforowe kierunkowskazy zostały zastąpione na całym świecie konwencjonalnymi kierunkowskazami. Standardowy model o nazwie TYP 111-112 nadal wykorzystywał silnik 1200 o mocy 30 KM o starej architekturze, który pochodzi z oryginalnego projektu Franza Reimspiessa z 1937 roku, aż do końca roku modelowego 1965. W 1962 roku Beetle otrzymał mechaniczny wskaźnik poziomu paliwa w miejsce dawnego kurka paliwa. Model Standard był kontynuowany bez wskaźnika gazu do końca roku modelowego 1965. Z tyłu wprowadzono większe tylne światła z oddzielną bursztynową sekcją kierunkowskazów, aby spełnić nowe normy europejskie (kierunkowskazy te pozostały czerwone na rynku amerykańskim do 1973 roku). Poprzedni spryskiwacz przedniej szyby z pompką ręczną został zastąpiony nową konstrukcją wykorzystującą sprężone powietrze. Zawór Schradera umieszczony na zbiorniku płynu do spryskiwaczy umożliwiał ładowanie systemu na stacji benzynowej do zalecanego ciśnienia 35 psi (2,4 bara). Modele z 1964 roku można było rozpoznać po poszerzonej obudowie światła na pokrywie silnika nad tylną tablicą rejestracyjną, jednak standardowy model nadal używał starego stylu łzy do końca serii modelowej z 1965 roku. Samochód zaprojektowany w hitlerowskich Niemczech przez samego Ferdynanda Porsche zdołał dokonać tego co nie udało się potężnej armii Hitlera. Podbił cały świat !!! VW Garbus był produkowany przez prawie 70 lat!!!