FABRYKA VOLVO TRUCKS

Pierwszy samochód ciężarowy Volvo zjechał z linii produkcyjnych w 1928 r., a w 2016 r. Volvo Trucks zatrudniało ponad 52 000 osób na całym świecie. Z siedzibą główną w Göteborgu w Szwecji, Volvo produkuje i montuje swoje samochody ciężarowe w ośmiu zakładach montażowych i dziewięciu fabrykach należących do lokalnych interesów. Volvo Trucks produkuje i sprzedaje ponad 190 000 sztuk rocznie. Kiedy Volvo wyprodukowało swoje pierwsze samochody w 1927 roku, pierwsza ciężarówka była już na stole kreślarskim. Na początku 1928 roku LV seria 1 została zaprezentowana publiczności. Choć według współczesnych standardów była to tylko ciężarówka, odniosła natychmiastowy sukces i przed latem sprzedano 500 sztuk. Miał 2-cylindrowy silnik o pojemności 0,4 l i mocy 28 KM (21 kW). Kabiny Volvo są produkowane na północy Szwecji w Umeå i w Gandawie w Belgii, podczas gdy silniki są produkowane w centralnym mieście Skövde. Wśród mniejszych zakładów, Volvo posiada montownie w Szwecji (Göteborg – również siedziba główna), Belgii, USA, Brazylii, RPA, Australii, Chinach, Indiach i Rosji. Niektóre z mniejszych fabryk są wspólną własnością. Główne centrum dystrybucji części znajduje się w Gandawie w Belgii. Strona sprzedaży, wraz z odpowiednimi biurami i dealerami, jest podzielona na siedem obszarów sprzedaży – Ameryka Łacińska, Ameryka Północna, Europa Północna, Europa Południowa, Afryka / Bliski Wschód oraz Azja / Oceania. W 1981 roku AB Volvo nabyło aktywa White Trucks, tworząc Volvo White Truck Corporation w Greensboro w Północnej Karolinie. W ramach przejęcia Volvo nabyło marki White, Autocar i Sterling; Kanadyjska marka ciężarówek Western Star została wydzielona do niezależnej firmy. Oprócz aktywów White, Volvo nabyło ogólnokrajową sieć dystrybucji (White był dystrybutorem Freightlinera do 1977 r.). Przed przejęciem produkty White obejmowały konwencjonalne modele White Road Boss, White Road Commander 2 (COE), Road Xpeditor 2 (niski poziom COE), Autocar serii A (ciągniki z szerokim zastosowaniem aluminium), Autocar serii DC (ciężkie/ciężkie serwisy), Autocar Construcktor 2 (ciężkie/ciężkie serwisy z białą kabiną) oraz ciężarówki Western Star Conventional/COE. White prowadził również zakłady w Utah, Ohio i Wirginii. Po przejęciu w 1981 roku Volvo zmodernizowało konstrukcje linii produktów White i Autocar. W 1982 roku wprowadzono White Integral Sleeper, który płynnie połączył kabinę sypialną i pasażerską. W 1983 roku Road Boss został zastąpiony przez White Conventional; Zachowując tę samą kabinę, linia maski została obniżona za pomocą przeprojektowanej kratki. W 1985 roku opracowano Integral Tall Sleeper (podkład „Globetrotter” of America) jako wariant Integral Sleeper z podniesionym dachem. W 1987 roku wprowadzono białą ciężarówkę „Aero”, w której zastosowano obniżoną maskę, kompozytowe reflektory (wspólne z Volvo 240) i podtynkową kratkę chłodnicy. W 1988 roku wprowadzono WG, co oznaczało powrót konwencjonalnego krótkiego kaptura. Linia Autocar DK została wprowadzona na rynek w 1983 roku i uzupełniona o powszechnie podziwiany ciągnik długodystansowy Autocar AT64F. W 1988 roku DK został zastąpiony przez modele Autocar ACL i ACM. Podczas gdy ciężarówki serii AC były wytrzymałe i niezawodne, zawierały wiele komponentów Volvo, a dla niektórych lojalistów Autocar oznaczało osłabienie marki Autocar. W 1986 roku Volvo rozpoczęło sprzedaż samochodów ciężarowych pod własną marką w Ameryce Północnej, wprowadzając COE serii FE z niską kabiną. Podczas gdy Western Star został wydzielony w 1981 roku, jego linia modeli kabinowych nadal była produkowana przez White i przemianowana na Western Star. 16 sierpnia 1986 roku General Motors ogłosił utworzenie spółki joint venture z AB Volvo, w której AB Volvo posiadało 85% udziałów. Volvo pod nazwą Volvo GM Heavy Truck Corporation przejmie odpowiedzialność za rozwój, projektowanie i produkcję ciężkich samochodów ciężarowych spółki joint venture o nazwie WhiteGMC. Wszystkie linie produktów ciężkich General Motors zostały wycofane (z wyjątkiem GMC Brigadier, który zakończył produkcję jako WhiteGMC w 1988 r.); spółka joint venture zmieniła nazwę linii produktów White na WhiteGMC, podczas gdy Autocars pozostały w produkcji. W 1995 roku Volvo GM przestało używać nazwy WhiteGMC, a wszystkie modele inne niż Autocar przyjęły nazwę Volvo. W 1997 roku Volvo AB nabyło resztę udziałów w Volvo GM, zmieniając nazwę na Volvo Trucks North America. 25 kwietnia 2000 roku AB Volvo przejęło Renault Véhicules Industriels w drodze fuzji, stając się właścicielem Mack Trucks. Po fuzji Volvo stało się największym europejskim producentem samochodów ciężarowych i drugim co do wielkości producentem samochodów ciężarowych na świecie. Aby uzyskać zgodę na fuzję (unikając potencjalnych problemów antymonopolowych), Volvo zgodziło się zbyć swoją gamę niskokabinowych kabin (znaną jako Xpeditor); obok Mack MR/LE oba pojazdy miały dominujący udział w rynku śmieci. W 2007 roku Volvo ponownie weszło do segmentu poprzez zakup UD Nissan Diesel. Wraz z gamą produktów Xpeditor, znak towarowy Autocar został sprzedany w 2001 roku Grand Vehicle Works LLC, prywatnej spółce holdingowej z siedzibą w Chicago, która była właścicielem producenta nadwozi Union City Body Company (założonego w 1898 roku) i Workhorse Custom Chassis. Krótko przed przejęciem Autocar przez GVW Group, konwencjonalne Autocar zostały wycofane. W 2009 roku Volvo rozpoczęło przenoszenie działalności swojej spółki zależnej Mack Trucks do Greensboro, gdzie znajduje się główna siedziba Volvo Trucks w Ameryce Północnej. Fabryka Volvo Trucks North America w Dublinie rozpoczęła produkcję zasilanego bateryjnie modelu elektrycznego VNR Electric na początku 2021 roku. W sierpniu 2021 r. firma AB Volvo zawarła umowę zakupu spółki zależnej Jiangling Motors Corp (JMC) zajmującej się samochodami ciężarowymi o dużej ładowności za około 125,7 mln USD, aby produkować samochody ciężarowe na największym rynku pojazdów na świecie. Przejęta firma obejmuje zakład produkcyjny w północnym mieście Taiyuan na północy Chin. Volvo zamierza rozpocząć tam produkcję nowych ciężkich samochodów ciężarowych Volvo FH, Volvo FM i Volvo FMX pod koniec 2022 roku.

Volvo Trucks jest eksportowane i sprzedawane przez ponad 1800 dealerów w ponad 75 krajach.

ŹRÓDŁO : WIKIPEDIA